donderdag 17 september 2009

Allerlei

Bij literatuur hadden we het stuk "Faderen" van Bjørnstjerne Bjørnson (als ik de naam uit mijn hoofd goed spel), nationale romantiek. Dat ging over een boer die met de kerk status voor zijn zoon koopt. De zoon moet alleen gedoopt en niet met de grote hoop mee, bij de belijdenis moet hij op de eerste plaats staan (dat is de belangrijkste plaats), en bij het trouwen moet het ook op en top. Maar de boer wil niets voor zichzelf. Dan overlijdt de zoon voor het trouwen en de vader gaat eindelijk naar de kerk omdat hij inziet dat de kerk er niet voor status is, maar voor je zieleheil (of tegenwoordig zielenheil?) en troost. Impliciet heeft dit stuk veel kritiek op de kerk, omdat die zich laat gebruiken voor deze doeleinden. Wat ik grappig vond, is dat dit net zo goed een boer in Nederland had kunnen zijn. Ik vond het niet zo nationalistisch. Het enige dat ik nationalistisch vond, waren de gewoontes in de kerk.

Over nationalistisch gesproken, de Noren zijn zo trots op hun matpakke. Zo van, dat doen wij nou en dat hoort bij ons. Op het paddenstoelenwiekend werd er bij de Luikse dame en bij mij naar gevraagd. Helaas voor de Noren bleek dat wij dat alletwee ook deden. Alleen is bij het matpakke van de Noren het zo dat ze enkele boterhammen beleggen en daar een papierje op leggen tegen het plakken aan de volgende boterham en op die manier stapelen. Dus er is toch een verschil

Opgevallen:
- bij de verkiezingslokalen hing de vlag uit
- Noren vinden dat het lang duurt als er na de verkiezingen niet binnen een paar weken een regering is
- tijdens het paddenstoelenwiekend is er niet een keer over de verkiezingen gesproken (ik ben trouwens vergeten om naar het opkomstpercentage te kijken)
- een minderheidsregering is hier normaal. Bij een meerderheidsregering wordt er angstig gekeken of die zich niet dictatoriaal op gaat stellen
- lichaamscontact is hier normaler dan in Nederland. Iemand die ik al een keer gezien had, gaf me een omhelzing. Iemand anders die ik voor het eerst zag, aaide over mijn arm. Jitske vertelde ook dat op school dat soort zaken gebeuren. Dus het lag niet alleen aan die twee personen die ik ontmoet had.
- op school wisselen de leraren van lokaal ipv de leerlingen
- leerlingen hebben vaak hun schoenen uit op school (en lekkere warme pantoffels aan). Dat kan natuurlijk makkelijker als je toch niet van lokaal hoeft te wisselen. Bij Martijn op het werk zijn er ook mensen die dat doen.

groetjes,
Liesbeth

1 opmerking:

  1. Takk for de morsomme kommentarene under "opgevallen". Jeg kjenner igjen alt bortsett fra den siste. Har aldri hatt en lærer som gikk med tøfler men er ikke overrasket over at det skjer ;-)

    Hilsen,

    Cathrine

    BeantwoordenVerwijderen