De intocht in het nieuwe huis

Gisterenavond werd het koud. We begonnen allemaal te bibberen. Dat hadden we al vaker gemerkt. In de zon brandde je weg, hoewel het maar 12 graden was, maar zodra de zon weg was, voelde je die twaalf graden. Maar deze keer werd het zo erg dat ik mijn sokken maar aandeed in bed.

Wat konden we vanochtend heerlijk uitslapen. De taxi om ons naar ons tweede huis te brengen zou pas om half twaalf komen. We stonden dus toch veel te vroeg op. Wel om negen uur. Lekker rustig ontbijten en douchen. Alle rugzakken weer inpakken (op die ene na, die nog steeds niet terug is), de dekbedden uitkloppen, etc. We waren om 11 uur al klaar met alle voorbereidingen.

En we waren net 5 minuten uitgestapt, toen Harald eraan kwam voor de overdracht. Jitske en Romke begonnen meteen hun rugzakken op hun kamers uit te pakken zodat ze al het gevoel kregen dat het hun kamer was. Martijn ging met Harald het huis door en bekeek de inventarislijst. Ik bekeek het huis. Overal vloerverwarming beneden, nergens vloerverwarming boven. Veel meer kastruimte dan we gedacht hadden aan de hand van de foto's. De hal groter dan je denkt a.h.v. de foto's. Alle ramen hebben brede vensterbanken. Dat komt natuurlijk omdat de muren zo dik zijn met veel isolatiemateriaal.

De inventarislijst was een handgeschreven briefje waar voor ons gevoel veel zaken niet opstonden, zoals de bestuurbare slee, twee fietsen, een aantal schilderijen, een dekenkist, etc. De borden en de kopjes zijn mooi aardewerk. Misschien probeer ik wel van diezelfde kopjes mee terug te nemen, t.z.t. Noch Harald, noch Martijn ondertekende het briefje. Het gaat toch wat anders dan bij onze overdracht.

En toen waren we alleen in ons nieuwe huis. Er stond al post van diverse vrienden en instanties op ons te wachten. Dank voor het warme welkom. We gingen prompt wat vrijer alles verkennen en overal aan en inzitten. Bijvoorbeeld de inloopkoelkast. Zeg maar zo groot als onze berging na de verbouwing van vorig jaar. Wat moet je met zo'n groot ding? Martijn heeft lang niet voldoende bier om daarin koud te zetten. Ik weet het al, als je uit de sauna komt en er is geen sneeuw, dan kan je daarin afkoelen.

Tijd voor de lunch. De foto's daarvan hebben jullie al gezien. Lekker buiten op het terras in het zonnetje. Romke vond het eigenlijk te warm. Daarna de boodschappen. Jitske had al een begin van een boodschappenbriefje gemaakt. Daar hebben we nog wat aan toegevoegd en toen zijn Jitske en ik de boodschappen gaan halen. Voorbij hun school was het. Wel 300 meter lopen. Het is een grote Coop. Wat zijn er veel lekkere dingen te koop en veel onbekende zaken uit te proberen. We hebben ons een beetje ingehouden want we hadden maar een rugzak voor alle boodschappen bij ons. Met die rugzak propvol en nog drie plastic tassen vol zijn we weer naar huis gegaan. Tijd voor thee en een koekje. En daarna werd het tijd voor de verhuisauto. Daar hebben jullie ook al de nodige foto's van gezien.

De jongens van Inventra wilden best eerst een bakje doen voor ze begonnen met uitladen. Dat ging uiteraard weer gezellig op het terras. Wij nog een tweede bak thee erbij. Daarna hebben we met ons allen de verhuisauto uitgeladen. Dat ging wel snel op die manier. Toen nog een bakje. De jongens wilden niet mee-eten. Die gingen lekker toerist spelen in Tromsø. Het was voor het eerst dat ze zo noorderlijk waren. Ik heb ze het arctische bier aangeraden. Tromsø heeft niet alleen de noordelijkste universiteit ter wereld maar ook de noordelijkste brouwerij. We zijn er al langs gelopen, maar de rondleiding hebben we voor een andere keer bewaard.

We hebben ook meteen kunnen horen hoeveel herrie een voetbalwedstrijd in het stadion geeft. Er was er vanavond een. Toen we nog op het terras zaten, hoorden we wel iets, maar toen we binnen waren al helemaal niets meer. De Noren gingen ernaar toe alsof het gewoon een gezellig uitje was, en dat bleek het ook te zijn. Daarna was het eten koken. Electrisch koken is even wennen. Het was een Noorse maaltijd. Aardappelen met bruine saus en wildballetjes en broccoli. Als toetje riskrem med jordbær. Een afwasmachine vullen was ook weer een nieuwe ervaring. En terwijl ik dit allemaal getyped heb, is hij alweer klaar.

Genoeg voor vandaag,
Liesbeth