Zal jij een cijfer krijgen?

Dat was de kop in de krant een poosje geleden.

Het is hier bij wet geregeld dat je leerlingen een waarschuwing stuurt als ze rond de 10 procent van de onderwijstijd afwezig geweest zijn. Zijn de leerlingen nog geen 18 jaar oud, dan wordt er ook een brief naar de ouders gestuurd. De waarschuwing bestaat uit de mededeling, dat als ze zo doorgaan er geen grond is voor een cijfer.

Ondanks zo'n waarschuwing, zijn er genoeg leerlingen die gewoon doorgaan met afwezig zijn. Per slot staat er ook dat de leraar verantwoordelijk is de leerling gelegenheid te geven om een cijfer te krijgen. Dat zag ik bij mij op school ook gebeuren. Als leerlingen niet op een proefwerk waren, kregen ze een tweede kans aangeboden. Ongeacht de reden voor hun afwezigheid, ongeacht of ze zich afgemeld hadden of niet, ongeacht ...

Uit de houding van de leerlingen bleek ook dat ze dat heel normaal vonden. Wij als leraren horen de zaken voor de leerlingen te regelen. Ook als zij zich niet aan de afspraken houden. Ik had zelfs twee leerlingen die gewoon de deur uitliepen toen er een proefwerk was en later een herkansing wilde hebben. Gelukkig heb ik een afdelingleider die het met me eens is dat ze zo'n kans niet verdienen. Helaas heb ik collega's die vinden dat je per definitie ze zo'n kans moet geven.

Dat hoor je ook op de wandelgangen. Er zijn er die zo blij zijn dat bepaalde leerlingen opduiken, dat ze vervolgens bijna al hun aandacht aan die leerlingen wijden om ze in een paar uur bij te spijkeren wat ze al die weken ervoor gemist hebben. Ze lenen ze potlood en papier, ze lenen ze boeken en rekenapparaten. En dat dus voor leerlingen die bijna niet aanwezig zijn, als ze er zijn zo gemotiveerd zijn dat ze absoluut geen spullen bij zich hebben, eigenlijk alleen maar in de klas zitten, en uit zichzelf niets doen. Gelukkig zijn dit soort leerlingen in de minderheid.

Gelukkig is het ook bij wet geregeld dat de leerlingen de leraar voldoende grondslag moet geven om zijn prestaties te beoordelen. Dat hij geacht wordt voldoende aanwezig te zijn en deel te nemen aan de onderwijsactiviteiten. Helaas heb ik daar in de lerarenkamer veel minder over gehoord. Maar nu snap ik wel hoe het komt dat veel leraren op een foute manier vriendelijk zijn voor de leerlingen. De leraren doen, mijns inziens, veel te veel voor de leerlingen. Ze maken samenvattingen voor de leerlingen bijv. Het is veel zinniger om de leerlingen zelf een samenvatting te laten maken. Het is grappig om te zien hoe anders er op dit punt met het zelfstandig worden van de leerling wordt omgegaan.

Er zijn af en toe ook spotprenten over te vinden in de krant. Bijvoorbeeld een plaatje met een strenge juf met knot die een leerling bestraffend toespreekt, waar de ouders achter de juf staan en ook boos naar het kind kijken. Het volgende plaatje heeft hetzelfde rapport, maar nu kijkt de leerling boos naar de juf en staan de boos kijkende ouders achter de leerling. Oftwel, vroeger was een slecht rapport de schuld van de leerling, vonden de volwassenen. En nu is een slecht rapport de schuld van de juffrouw, vinden de ouders en de leerling.

Het is jammer dat er bij mij op school geen discussie is, over hoe er met afwezige leerlingen wordt omgegaan. Hoe er met herkansingen wordt omgegaan, hoe er met zelfstandig leren wordt omgegaan. Ik heb zelf pas in de laatste weken gemerkt dat de verschillende leraren heel verschillend omgaan met leerlingen die weinig aanwezig zijn, een slechte werkhouding hebben en met herkansingen. Ik heb in eerste instantie mij helemaal aangepast aan mijn duo.

Liesbeth