En dan staat het huis opeens vol met dozen. De ene helft half ingepakt, de andere helft al helemaal ingepakt. Een stapel voor de eerste week na het wandelen, een stapel die snel nagebracht gaat worden, een stapel die mee moet bij het wandelen, en de grootste stapel die gewoon verhuisd moet worden.
Het lijkt erop alsof we voldoende verhuisdozen hebben. Dat zou ook moeten. We hebben per slot alles in dozen hiernaar toe verhuisd en geen dozen weggegooid. Veiligheidshalve hebben we wel 15 dozen bijgekocht. Er zijn er toch wel een paar krakkemikkig geworden. Handvaten zijn uitgescheurd, etc. Gelukkig komen er geen zilvervisjes uit de dozen tevoorschijn. Ze schijnen de behandeling van de heenweg toch niet overleefd te hebben en/of de temperatuur in de koelkast was te laag voor eventuele eitjes om uit te komen.
Martijn heeft twee keer een stapel oude kranten van zijn werk meegenomen zodat we onze glazen veilig in kunnen pakken. We hebben die dan ook al gedeeltelijk gebruikt en al zo'n 42 dozen ingepakt. Het zijn nu nog voornamelijk de kampeerspullen die we niet nodig hebben, de laatste kleren, de laatste spullen uit de keuken en alle schilderijen.
Morgen gaan we verder pakken en beginnen met de bureaus uit elkaar te sleutelen op de kamers van de kinderen. Per slot is het laatste bericht dat de verhuizer inderdaad op woensdag op de stoep staat. Dan moet alles klaar staan om ingeladen te worden. Maar het ziet ernaar uit dat dat prima gaat lukken.
Of het ook gaat lukken om het huis schoon achter te laten, weet ik niet. Er is nog geen kast die ik schoon kan gaan maken. De badkamer wordt ook nog ijverig gebruikt, en zo is eigenlijk alles nog in gebruik. De vloer kan al helemaal niet omdat daar nog veel opgelopen gaat worden met schoenen bij de verhuizing.
Toch gaat alles soepeler dan op de heenweg. We zijn duidelijk ervarener en hebben al het moeilijke voorsorteren al gedaan toen we hiernaartoe verhuisden.
groetjes,
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten