De bank

Van de week had ik een fijn akkefietje met de bank. In Nederland is het ook niet alles met banken (ik noem geen namen, maar het heeft iets met de zuiderburen te maken en begint met een F), maar de SpareBank Nord-Norge kan er ook wat van...

Twee weken geleden kon ik opeens niet meer inloggen in de netbank, er verscheen zo'n standaard melding dat er fout was opgetreden en dat ze er aan werkten. Kan gebeuren, volgende dag nog maar eens proberen, dacht ik. Na een week bleek het probleem echter nog niet verholpen, dus maar een mailtje naar de helpdesk. Toen er maandag nog steeds niets gebeurd was, en er wel een husje rekeningen klaar lag om betaald te worden, ben ik maar eens bij de bank langsgegaan om te vragen hoe en wat.

Dat kostte precies 1,5 uur. Het bleek dat ze in hun wijsheid besloten hadden mijn rekening over te zetten van mijn d-nummer naar m'n fødselsnummer. Voor mensen die dat niets zegt: een d-nummer krijg je als immigrant, een fødselsnummer is de noorse variant van het nederlandse sofinummer. Dat betekende dat ik een nieuwe inlog (gebruikernaam en wachtwoord) krijg, een nieuw pasje met pincode, en dat alle bankavtalen en e-faktura's alvast vernietigd waren voor mij. Wederom voor niet-noren: een e-faktura is de electronische variant van onze acceptgiro. In plaats van een brief krijg je een mailtje in je bankaccount. Een keer klikken en klaar, echt super handig, veel sneller, goedkoper en milievriendelijker. Een bankavtale is zeg maar de raamovereenkomst die je met een bedrijf hebt dat ze e-faktura's kunnen sturen. Allemaal netjes geregeld door mij, allemaal netjes de vuilnisbak in gedaan door de bank.

Een klein detail waren ze vergeten: dat het misschien ook wel aardig geweest zou zijn om de klant (mij dus) even op de hoogte te brengen....

En waarom deze hele grap nodig is, snap ik ook nog steeds niet, maar dat zal wel aan mijn Noors liggen... afijn... ik weet nu in ieder geval wat en fin oppleve(lse) en wat lærerik betekent.

Martijn