17. mai

Vandaag is het de dag van de grondwet. Dat wordt hier uitgebreid gevierd. De Noren hebben een lange geschiedenis van onder Denemarken vallen en bij Zweden horen achter zich, dat maakt dat ze zich erg bewust zijn van het feit dat ze nu weer zelfstandig zijn en hun eigen grondwet hebben.

Het officiële programma begint al om 7 uur 's ochtends en eindigt om 18:00. Er zijn drie optochten door de stad. Een die om 11 uur begint voor de scholen, een die om 14:00 begint voor de russ, en een die om half vijf begint voor de verenigingen.

Ons programma begon rond negen uur met het uithangen van de vlag. Eerst goed kijken of er al vlaggen hingen. Ja, er hingen er al zo'n stuk of vier, dus wij konden ook. Daarna hebben we heerlijk op het terras zitten ontbijten, terwijl half Tromsø langs liep naar het centrum. Bijna alle vrouwen waren in klederdracht. De meeste mannen waren in pak, maar een paar in klederdracht. De meeste kinderen, ongeacht of ze jongen of meisje waren, waren in klederdracht. Maar dan wel kinderen tot zo'n jaar of 10. Waren de kinderen ouder, dan waren ze op hun zondags gekleed.

Na het ontbijt hebben wij ons ook maar netjes opgedoft, hebben vlaggetjes opgezocht, en zijn naar beneden gelopen. We kwamen precies op tijd om de schooloptocht langs te zien lopen. Elke school had zijn eigen vlag, per klas kwam er een kleiner bordje om de klas aan te geven. Iedereen liep heerlijk in los verband. Ook de schoolorkesten die meeliepen. Het was een feestelijk en vrolijk gezicht en gevoel. Officieel maar niet stijf. En welgemeend.

Voor de rest stonden er overal kraampjes met balonnen, suikerspin, wafels, worstjes en kebab. Iedereen die elkaar kende, groetten elkaar met 'gratulere med dagen' oftewel, gefeliciteerd met vandaag. Als je thuis was in klederdracht, dan had je misschien een mooi sociogram kunnen maken, van welke groepen meer met elkaar optrokken dan andere. Ik zag alleen dat voornamenlijk de mensen met Saamse klederdracht elkaar groeten, meer dan dat ze anderen groeten. Maar dat kan ook heel goed komen omdat ik die klederdracht het makkelijkst herkende.

De optocht eindigde op het grote plein. Daar werd uiteraard een toespraak gehouden voor de aanwezigen. Die toespraak vond ik heel treffend voor Noorwegen en de Noren. Ik zal mijn best doen om weer te geven wat de belangrijkste punten waren. Het ging o.a. over het feit dat Noorwegen een goed land was om in te wonen. Er was vrijheid, welstand, veiligheid, zorg, een goede opleiding (om dat laatste moesten wij allemaal een beetje lachen). Oftewel, het nationalistische gevoel. Het is ons land en we zijn er trots op. Maar wat me opviel, was dat ze verder gingen. Juist omdat de Noren het goed hebben, vinden ze dat ze het zich niet kunnen veroorloven om de ogen te sluiten voor de rest van de wereld. Ze vinden dat ze de plicht hebben om leed en ellende in de rest van de wereld te verminderen. Ze hebben het recht niet om de ogen te sluiten. Zoals ze zelf zeiden: we kunnen ons buiten de EU houden, maar niet buiten de wereld. Ook was duidelijk waar de politieke speerpunten lagen, zoals het feit dat ze niet alleen aids bestrijden, maar ook tuberculose. De andere speerpunten ben ik vergeten.

Vanmiddag gaan we weer de stad in. Dan lopen we mee in de optocht van de verenigingen. Dat zal toch anders voelen dan langs de kant staan en zwaaien met je vlaggetje.

Liesbeth