Terug van Sandøya kwamen we weer op Kvaløya aan. Kvaløya betekent walviseiland. Helaas hadden we nog steeds geen walvissen gezien, hoewel we er wel ons best voor hadden gedaan. Maar we zouden een paar dagen langs de kust gaan lopen, dus de kansen waren nog niet verkeken.
En meteen de eerste dag dat we langs de kust liepen was het raak. We zagen een waterzoogdier dat duidelijk door de moterbootjes van koers veranderde en langs de kust kwam zwemmen. Wat later bleken het er twee te zijn. Maar wat waren het nou? Ze doken af en toe boven water, maar het voornaamste wat je zag, was de verdwijnende rugvin.
Op een gegeven moment kwamen ze op zo'n 50 meter langs gezwommen. We konden ze horen proesten, zagen de spuitwolk, en zagen ze weer verdwijnen. Maar de spuitwolk bevestigde ons vermoeden dat het echt walvissen waren. Martijn heeft geprobeerd ze te filmen met de fotocamera. Zo'n twee uur lang hebben we ademloos gekeken naar de verrichtingen van die beesten. Langslopende Noren hadden er geen belangstelling voor.
Wij later naar Bjørn sms'en dat we bruinvissen gezien hadden. We hadden op de camping mbv internet geconcludeerd dat het dat moest wezen. Antwoordt hij dat die absoluut niet interessant zijn, want erg veel voorkomend. Dan voel je je meteen weer de onwetende toerist, net zoals bij de rendieren in het begin. Al was het verschil met de rendieren dat die allemaal van mensen waren en gehoed werden, terwijl de bruinvissen vrije vogels zijn.
Wat wel opviel, wat dat we in de stad op het plein meteen allemaal bordjes met vers walvisvlees zagen staan. Hopenlijk waren dat niet onze bruinvissen.
Wil je meer over bruinvissen weten? Wikipedia heeft meer informatie. Opvallend genoeg, meer informatie dan de Noorse wiki.
Groetjes,
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten