Zen

Afgelopen jaar zijn we eigenlijk met een vorm van Zen bezig geweest. Voor we verhuisden hebben we onze bezittingen gesorteerd in de categoriën: weg, opslag en mee. Toen we in Noorwegen zaten, merkten we dat we van de categorie opslag eigenlijk maar een paar kleine dingen misten.

Toen we terug verhuisden hebben we de vier categoriën: weg, eerste twee weken Nederland, vakantie en verhuizer gemaakt. Veel was er niet over om weg te doen. Een verhuisdoos hadden we voor de eerste twee weken Nederland, vier rugzakken voor de vakantie en de rest was voor de verhuizing.

Het valt me op met hoe weinig je eigenlijk door het leven kan. Vier weken vakantie ging uitstekend met maar vier rugzakken. Nu de eerste twee weken Nederland gaat prima met de inhoud van de verhuisdoos erbij. Het zal me niets verbazen als we volgende week bij het uitpakken toch nog weer veel weg gaan gooien. We raken onthecht van onze spullen.

Martijn was vorige week bij Donner en hij heeft niets gekocht. Hij had het gevoel van "wat moet ik ermee, ik heb al zoveel".

Behalve afscheid nemen van inboedel, laten we ook vrienden los. Eerst al toen we naar Noorwegen gingen en uiteraard ook weer toen we uit Noorwegen vertrokken. Gelukkig is vrienden loslaten wat minder rigoreus, je haalt de banden ook weer aan. En loslaten is in dit geval niet verliezen, maar beter waarderen wat je aan elkaar hebt.

En dan is er nog het loslaten van spanning, ergernis, frustratie, ...

Als we niet oppassen komen we nog verlicht in ons huis terug.

Opgevallen:
- melk in twee liter pakken
- zelf de groente en het fruit afwegen
- de sirene op de eerste maandag van de maand
- veel verschillende soorten ontbijtkoek
- brinta
- weinig zelf bak ingredienten
- veel meer kant en klaar voedsel

Liesbeth