vrijdag 13 mei 2022

Bhutanees eten 2 (Bhutaans eten?)

Waar ik tijdens mijn vorige bezoek al in een blog over het Bhutaanse eten geschreven heb, kan ik het toch niet laten er nog een keer over te schrijven. Ik zit nu namelijk niet bij mensen thuis en dat is te merken aan het eten. Ook eet ik alleen en dat is niet gezellig. Het lastigste is dat ik nog steeds niet van pittig eten houdt, laat staan van erg pittig. Het eten is zo heet dat mijn neus gaat lopen, ik ga niezen, mijn ogen tranen en mijn smaak weg is. Lijkt verdacht veel op coronaverschijnselen, hmm. Alleen heb ik er ook de hik bij en heb ik er alleen tijdens tot vlak na het eten last van. De PCRtest die op de eerste volle dag van mijn quarantaine afgenomen werd gaf me gelijk in het feit dat het geen corona was. Nu nog aantonen dat het wel het eten is :-)

Het is lastig om te zorgen dat ik mijn eten niet laat staan vanwege de smaak. Goed eten is toch wel belangrijk. Het houdt in dat ik vaak een uur bezig ben om mijn maaltijd weg te werken. Jammer. Gelukkig wordt het eten lauw geserveerd en kan het dus ook niet echt afkoelen. :-)
Wat ook niet meehelpt is dat ik, om verstopping door veel meer witte rijst en veel minder groente dan ik thuis eet te voorkomen, voedingsvezels meegenomen heb. Volgens voorschrift moeten die door het eten, liefst in vla of yoghurt. Beide zijn niet aanwezig, dus ik doe het door de emma datsi. Het enige probleem is dat de voedingsvezels een sinaasappelsmaak hebben. Ze waren niet zonder smaak te krijgen. De combinatie van pittig met sinaasappel is soms erg vreemd. Het is duidelijk dat dit een product voor de westerse markt is.

De eerste dag kreeg ik meteen een verassingspakket van de De-Suung skilling committee. Daar zitten etenswaren in. Ongefermenteerde groene thee met Cordyceps sinensis (een schimmel die op een rups parasiteert) dat medicinale eigenschappen zou hebben. Volgens Traditional uses and medicinal potential of Cordyceps sinensis of Sikkim zou het in ieder geval gedeeltelijk kloppen. Maar als gebruikelijk, nader onderzoek is nodig. Voor de rest was er honing uit de Bumthang vallei, pruimenjam gemaakt van pruimen, honing en suiker, vier soorten candy (gember, appel, kruisbes en papaya gedroogd zonder verdere toevoegingen), maiskoekjes en boekweitkoekjes.
Tot nu toe ben ik alleen nog maar van het uitzicht aan het genieten en van het uitzoeken wat dingen zijn en waar in Bhutan het vandaan komt. Leuke bezigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten