zondag 18 januari 2015

- 18 graden Celsius, gevoelstemperatuur -31

In Nova Scotia hebben ze tenminste nog een echte winter. Sneeuw, wind, vrieskou. Heel erg handig als je wilt kijken of je spullen wel tegen wat kou bestand zijn (en jijzelf er ook tegen kan). Al helemaal als je daar een zus hebt wonen en dus naar binnen kunt vluchten als het minder goed gaat dan je hoopt.

Kort samengevat, ik heb net een uur buiten in de sneeuw gelegen om te kijken hoe koud ik zou worden.

En daar komt meer bij kijken dat dat ik van te voren dacht.

Het was wel spannend. Eerst maar even plassen om te zorgen dat ik niet hoef als ik net in de slaapzak lig. Eerst even op mijn slaapkamer rustig uitproberenom te zien hoe het werkt zonder honden en katten in de buurt. Ja, ik vind het wel een beetje spannend.
Ik had wel gezien dat het vandaag -18 was en de komende dagen veel warmer, dus ik moet echt nu uitproberen anders weet ik niet of er nog een kans komt. Gelukkig had ik de gevoelstemperatuur niet gezien.

Met alleen mijn zomerwandelbroek (zonder thermo-ondergoed), geen oranje warmtesokken, wel mijn wandelsokken, wel mijn blauwe winterthermotrui, fleecevest, muts en binnenwanten ga ik naar buiten. Eerst de zak neerleggen, naar binnen voor het matje en de slaapzak. Slaapzak er vast in tegen het wegwaaien, matje uit zijn hoes proberen te krijgen met wanten aan. Dat gaat niet zo makkelijk.
Mijn gezicht wordt al erg koud.
Knielen op de grond om het matje in de bivakzak te doen. Het knielt toch warmer als je je buitenwanten onder je knieen doet.
Matje uitrollen en blazen maar, want ik heb geen tijd om te wachten tot het zichzelf opgeblazen heeft.
Adem in, adem uit. Het inademen doet pijn aan de neus en mijn gezicht wordt nu toch echt koud maar mijn matje wordt opgeblazen.

Hoe doe je dat nu met je schoenen? Gelukkig had ik ze niet geveterd toen ik naar buiten ging.
Toch maar eerst mijn slaapzak uit zijn zakje halen. Dat gaat makkelijker dan het matje.
Waar zit het begin van de rits? Jakkie, wat is het lastig om dat beginnetje met wanten aan te doen. Gelukig, ook gelukt. Nu naar binnen kruipen en uit mijn schoenen kruipen. Je merkt meteen dat je uit de wind gekomen bent.

Waar laat ik die schoenen? Als ze buiten blijven bevriezen ze, kunnen ze volsneeuwen en/of ondersneeuwen. Mee naar binnen dan maar, maar wel eerst de sneeuw er zo goed mogelijk afhalen. Hoe zou dat met skischoenen gaan? Al helemaal als ze vastvriezen aan de bindingen?

Ik duik gauw mijn slaapzak in, doe behalve mijn muts ook mijn capuchon op om te zorgen dat de muts beter zijn werk kan doen en mijn nek beter beschermd is en merk dat ik al dooie vingers begin te krijgen.

O, ik ben vergeten het voeteneind dicht te trekken en daar komt de wind vandaan. Gauw maar even doen. Er zou aan de bovenkant ook een koortje moeten zitten. Ja, maar dat trekt veel lastiger dicht. Dat gaat minder ver en/of makkelijk dan ik dacht.

Het begint te sneeuwen. Dus moet ik zorgen dat de bovenkant verder uitsteekt dan de onderkant zodat het niet in kan sneeuwen.

Eindelijk, ik kan liggen en beginnen met mijn vingers op te warmen. Dat gaat gelukkig snel en voor de rest is er niets te doen. Ik lig warm en comfortabel.

Dan komt Lucie met de hond (aan de lijn gelukkig) langs om te zeggen dat ze een stukje gaat wandelen en dat ik er nog niet uitzie alsof ik het koud heb. Klopt. Maar door die nog geen 5 minuten mijn hoofd optillen en dus een grotere ingang hebben waar mijn handen in liggen kan ik wel opnieuw beginnen mijn handen op te warmen.

Het is mooi om naar buiten te kijken, zonnebril op tegen alle sneeuwglinsters. De polaroid werkt goed. Of het UV-filter ook werkt kan ik niet zien.

Uiteindelijk heb ik een uur buiten gelegen toen ik het wel welletjes vond.

Slaapzak uit en in zijn propzakje, vooral niet proberen om de rits weer helemaal los te maken. Je merkt wel dat het matje veel kouder aanvoelt dan wanneer je in je slaapzak ligt. Dan de bivakzak uit, schoenen aan en knielen op de buitenwanten.
Proberen het ventiel van de thermarest open te krijgen. Lukt niet. Balen. Zit waarschijnlijk vastgevroren.
Dan maar de hele bivakzak met inhoud naar binnen sjouwen en wachten tot het ontdooid is. Als ik voor het echies buiten ga slapen is het dus slimmer om een gewoon schuimplastic matrasje te nemen.

Even achter me gekeken om te zien hoe groot de smeltplek is waar ik gelegen heb. De sneeuw is wel platgedrukt maar niet gesmolten. Goed, er wordt duidelijk geisoleerd.

Wel zit er veel condens aan de binnenkant van de bivakzak. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als ik de hele nacht buiten slaap. Want ik ben van plan dat vannacht te gaan doen. En dan iets verder uit de buurt van het huis. Dat geeft 3 verschillen, de zon schijnt niet meer op de bivakzak en de luwte van het huis voel ik dan niet meer en de ondergrond in dan echt sneeuw dus beter isolerend dan een aangestampte aarden ondergrond met een dun laagje ijs en sneeuw.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten