Bhutan

Helaas het Korea-verhaal nooit afgemaakt, het verhaal van Nepal ook niet gedaan. Spitsbergen en Japan hebben jullie ook allemaal gemist. Maar ik zal mijn best doen om het verhaal van Bhutan wel helemaal te vertellen.

Ik ga helemaal alleen naar Bhutan. Er was helaas niemand te vinden die én tijd én geld én zin had om met me mee te gaan. Dat houdt in dat de inhoud van de reis anders gaat worden dan ik in eerste instantie had gewild. Ik had namelijk een trektocht willen maken.

In Bhutan betaal je per dag dat je er bent een vast bedrag, vastgesteld door de overheid. Daar halen zij eerst een deel vanaf om ziekenhuizen en scholen te bekostigen. Van wat er overblijft wordt de touroperator geacht om het lokale vervoer, het dagelijkse eten en de overnachtingen te betalen. Je krijgt ook een gids voor de hele reis die oa voor je vertaalt. Je mag ook niet zomaar bij iedereen een reis boeken, het moet een door de overheid goedgekeurde touroperator zijn en een door de overheid goedgekeurde gids.

Als ik dit zo opschrijf lijkt het wel alsof het een communistisch land is, zoals ik me dat voorstelde van voor het IJzeren Gordijn. Maar als je de regels gewoon leest op de website van de Bhutaanse VVV lijkt het allemaal logisch en mensvriendelijk. Het idee erachter is in ieder geval dat je als toerist een lage impact hebt op de cultuur/... en zelf een goede kwaliteit ervaring. En dat er meteen geld naar ontwikkelingswerk gaat.

Maar omdat overnacht/eten/vervoer per definitie in de prijs inbegrepen zit, houdt dat in dat als ik in mijn eentje een trektocht ga maken er een gids, een kok, een lokale gids voor de weg, pakpaarden en drijvers voor het vervoer van eten/tenten/... mee zijn. Ik had me dan redelijk kolonialistisch gevoeld. Er zijn vrienden die zeiden dat ik dat anders moest zien, namelijk dat ik veel mensen aan extra inkomsten hielp. Tsja, ik had me er ongemakkelijk bij gevoeld.

Dus maar de lijst goedgekeurde touroperators aflopen en zien wat die allemaal te bieden hadden om te kijken bij wie ik wat zou willen boeken. Je kan natuurlijk ook hier in Nederland een touroperator zoeken die zaken doet met Bhutan en daar had ik al een adres van, maar die roomt eerst zelf het bedrag af, voordat er wat naar de Bhutanen gaat. Dat leek mij minder wenselijk. Dus een paar dagen lang af en toe rondklikken in de lijst en kijken wat het aanbod was.

In die lijst stond Bhutan Homestays. Ze sprongen er voor mij uit omdat ze, zoals de naam al suggereert, overnachtingen bij mensen thuis regelen zodat een deel van het vaste bedrag meteen naar lokale gemeenschappen gaat. Ze gebruiken zelf ook nog eens een gedeelte van de reissom om lokale gemeenschappen te helpen. Kortom, ze spraken me aan qua werkwijze en gaven me het gevoel dat ik meer van Bhutan mee zou krijgen dan wanneer ik alleen in hotels zat en hoteleten at.

Dus een reis geboekt waarbij ik complete inspraak had in wat ik wilde doen en wanneer. Dus af en toe een dagtocht, een tempel, weverijen, zelf weven, .... Helaas geen muziek en geen vogels/planten specialist in het oosten van Bhutan. Anders had dat er ook nog bijgezeten. Had ik daar echt veel prijs op gesteld dan had ik naar het westen moeten gaan. Maar omdat bijna alle toeristen naar het westen gaan, wilde ik juist naar het oosten.

En na het boeken het geregel. Alle inentingen, visa, inlezen, voorzorgsmaatregelen, .....
Dat is allemaal gelukt. Nu alleen het pakken nog.

Groet,
Liesbeth