zaterdag 31 juli 2010

Bruinvissen

Terug van Sandøya kwamen we weer op Kvaløya aan. Kvaløya betekent walviseiland. Helaas hadden we nog steeds geen walvissen gezien, hoewel we er wel ons best voor hadden gedaan. Maar we zouden een paar dagen langs de kust gaan lopen, dus de kansen waren nog niet verkeken.

En meteen de eerste dag dat we langs de kust liepen was het raak. We zagen een waterzoogdier dat duidelijk door de moterbootjes van koers veranderde en langs de kust kwam zwemmen. Wat later bleken het er twee te zijn. Maar wat waren het nou? Ze doken af en toe boven water, maar het voornaamste wat je zag, was de verdwijnende rugvin.

Op een gegeven moment kwamen ze op zo'n 50 meter langs gezwommen. We konden ze horen proesten, zagen de spuitwolk, en zagen ze weer verdwijnen. Maar de spuitwolk bevestigde ons vermoeden dat het echt walvissen waren. Martijn heeft geprobeerd ze te filmen met de fotocamera. Zo'n twee uur lang hebben we ademloos gekeken naar de verrichtingen van die beesten. Langslopende Noren hadden er geen belangstelling voor.

Wij later naar Bjørn sms'en dat we bruinvissen gezien hadden. We hadden op de camping mbv internet geconcludeerd dat het dat moest wezen. Antwoordt hij dat die absoluut niet interessant zijn, want erg veel voorkomend. Dan voel je je meteen weer de onwetende toerist, net zoals bij de rendieren in het begin. Al was het verschil met de rendieren dat die allemaal van mensen waren en gehoed werden, terwijl de bruinvissen vrije vogels zijn.

Wat wel opviel, wat dat we in de stad op het plein meteen allemaal bordjes met vers walvisvlees zagen staan. Hopenlijk waren dat niet onze bruinvissen.



Wil je meer over bruinvissen weten? Wikipedia heeft meer informatie. Opvallend genoeg, meer informatie dan de Noorse wiki.

Groetjes,
Liesbeth

Koraalstrand

Op Sandøya vonden we veel koraal en koraalstranden. Je vraagt je dan af of dat oude koraalriffen zijn uit de tijd dat de platentektoniek ervoor zorgden dat alles ergens anders was, het klimaat wezenlijk anders was, of dat er ook koudwaterkoraal bestaat.

Volgens wikipedia komt koraal alleen in warm water voor, maar volgens google zijn er ook koudwaterkoralen. We komen dan tot onze verassing uit bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ en van daar uit naar een Belgische lessite over zeelessen van waaruit we weer bij een interactive onderzoekssite komen. Genoeg achtergrondinformatie dus om in ieder geval te kunnen concluderen dat er in ieder geval ook koudwaterkoralen zijn. Of de stranden van Sandøya nu op die manier ontstaan zijn of dat toch ook de andere mogelijkheden verder uitgezocht moeten worden om een en ander uit te sluiten is een leuke opdracht aan de lezer.

Koudwaterkoraal, ook wel diepwaterkoraal genoemd, leeft niet in symbiose met de fotosynthetiserende Zoöxanthella. Dit in tegenstelling tot warmwaterkoraal. Waarschijnlijk zal dit koraal dan ook wit van kleur zijn, ook als het nog niet dood is. Wij hebben alleen wit koraal zien liggen en er uiteraard ook wat van meegenomen voor de curiositeit.

Opgevallen
- ook hier zijn er huizen waar het gehorig is. Wij waren duidelijk verwend met onze laatste twee woonplaatsen in Nederland met veel beton.
- het is hier aan een straat te zien of het een belangrijke doorgaande weg is, of alleen een met belang voor de wijk
- je moet hier de groenten zelf afwegen, ipv een cassière die dat voor je doet.
- je hoort hier veel meer mensen die in hun tuin zitten. Dat zal wel komen omdat de huizen hier veel dichter bij elkaar staan
- het valt me alleszins mee hoe druk en lawaaierig het in de Randstad is

Liesbeth

maandag 26 juli 2010

Oplevering van PS2

Toen we uit Tromsø vertrokken voor onze eerste tocht, hadden we eerst de oplevering van het huis aan de verhuurder. We hadden ons best gedaan op met name de keuken en de badkamer. Alle kastjes uitgesopt, frontjes goed afgenomen, oven grondig met jif gedaan, etc. De rest van het huis afgestoft, gestofzuigd en gedeeltelijk gedweild. Oftewel, een redelijk grote beurt gegeven.

Je weet namelijk dat de Noren daar erg gevoelig voor zijn. Ook al zegt je Nederlands gevoel dat bezemschoon goed genoeg is. Per slot is het gebruikelijk dat als je een huis gekocht hebt, je eerst gaat schilderen, eventueel verbouwen, etc. Maar het blijkt dat Noren helemaal niet eerst gaan schilderen en verbouwen. Die trekken meteen in het nieuwe huis. Dat houdt in dat een huis op een andere manier schoon achtergelaten moet worden. Echt blinkend schoon.

Helaas kwamen we daar pas achter nadat de eigenaar langs geweest was en de borg teruggestort was. We kregen halverwege de vakantie een mailtje dat het huis toch niet zo schoon was als hij gedacht had bij de controle. Er volgde een lange waslijst met alle gebreken. Het grappige was, dat het enige waarvan ik wist dat dat erbij ingeschoten was, het vet bovenop de afzuigkap, er niet bijstond. Maar jammer is het wel. Wij hadden natuurlijk van te voren moeten vragen hoe het huis opgeleverd moest worden, hij had het zelf van te voren aan kunnen geven, of evt. in het huurcontract oplaten nemen. Maar hij had de Noorse gewoontes als vanzelfsprekend aangenomen en wij de Nederlandse. Af en toe zijn die toch verschillend.

We hebben een mailtje teruggestuurd dat we ons best gedaan hadden en naar Nederlandse normen het erg goed gedaan hadden. Tevens met de verklaring erbij over verven en klussen. Helaas heeft hij daar niet meer op gereageerd. Het blijft toch wel een beetje knagen.

Liesbeth

Hollands landschap

Vandaag zijn we op de fiets langs over de dijk langs de Vliet naar Delft gegaan. Mooi die wolkenluchten. Maar dan vallen je natuurlijk wel weer de nodige zaken op.

Opgevallen:
- wat zijn er veel soorten loofbomen
- wat is er veel cultuurlandschap
- wat is Nederland plat
- wat waait het hier hard
- er staan overal straatnaambordjes
- wat is het weer wisselvallig

Kinderloos

We zijn sinds gisterenochtend kinderloos. Wat een vrijheid geeft dat, en wat voelt dat onwennig.

Romke is meteen vrijdagochtend naar Arnhem gegaan, om daar een week zich met zijn nichten uit te leven. Jitske is zondagochtend al in alle vroegte naar Maastricht vertrokken om van daaruit het Pieterpad naar het noorden te lopen. Alsof ze nog niet genoeg gewandeld had in onze vakantie.

Wij klussen wat in en rond het huis. Wat vakantiespullen wassen, tenten te drogen hangen, organisatorische zaken regelen. En natuurlijk weer alle contacten met alle vrienden aan beginnen te halen. Wel rustig aan, want het voelt toch wat onwennig en we hebben nog vakantie.

Opgevallen:
- halsbandparkieten
- echte tuinen
- veel stenen in plaats van houten vlonders in de tuin
- alle woonkamers zijn op begane grond
- bijna geen eco-producten in de winkels
- wel scharrelslagers, die in Noorwegen onvindbaar waren
- er zijn zeeuwse bolussen, krentebollen, beschuitbollen en croissants in de winkels
- er zijn koffiepads
- de NS-dame brengt ons de kaartjes na, waarvan ze had gezegd dat ik ze al weggestopt had
- ook hier wordt nu plastic apart ingezameld

groetjes,
Liesbeth

vrijdag 23 juli 2010

Wiekend!!!!

Speciaal voor Christophe. WIEKEND!!!!

Morgen is het wiekend!!! Eindelijk weer een echte markt. Ik ben benieuwd of de Blaakmarkt nog niets van zijn aantrekkelijkheid heeft verloren. Ik weet al wel dat het lekkerste kopje koffie van Rotterdam er niet meer te krijgen is. Het Kookpunt heeft zijn café gesloten. We zullen dus naar Dudok uit moeten wijken.

In Tromsø hebben we alleen maar tweedehandsmarkten afgelopen. Een gewone markt hebben ze daar zo'n 8 keer per jaar. Toen ik er voor het eerst achter kwam dat er ook wel eens een boerenmarkt gehouden werd, in februari, was hij helaas net geweest. De daaropvolgende was de eerste zaterdag dat we aan het wandelen waren. De eerstsvolgende is morgen. Ik kan dus alleen een vergelijking maken qua frequentie, niet qua opstelling, inhoud, presentatie, prijsverschil tussen markt en supermarkt, etc. En die vergelijking valt uit in het voordeel van Nederland.

Opgevallen:
- er wordt op gas gekookt
- veel boeketten op weg naar Nijmegen. De vierdaagse zal wel afgelopen zijn.
- iedereen loopt gezellig te kleppen met elkaar bij de trein. Misschien als gevolg van het lekkere weer
- de schotels wijzen weer naar boven. In de tussentijd ben ik erachter dat ze in Noord-Noorwegen naar de grond lijken te wijzen omdat de geostationaire satellieten maar 13,5 graad boven de horizon komen.
- de NS lijkt er een nog grotere zooi van te maken dan vorig jaar, maar daar schijnen minder mensen zich aan te storen

groetjes,
Liesbeth

Weer terug in Nederland

Gisteren was het dan zo ver. We vlogen weer naar Nederland terug. In plaats van 11 colli van de heenweg, hadden we nu maar 8 colli bij ons. Toch maar een taxi naar het vliegveld, want een van de colli was een verhuisdoos, en dat loopt zo lastig.

Op het vliegveld komen we uiteraard nog een bekende tegen. Een collega van Martijn die zijn dochter uit komt zwaaien. Jitske werd nog uitgezwaaid door een klasgenoot. De rest van de reis bevatte geen verrassingen. Alle bagage kwam ook gewoon aan. Alleen werd Martijns rugzak door een ander van de band gehaald die dacht dat het de rugzak van zijn vriend was. Maar dat hadden we gelukkig snel rechtgezet.

Wim haalde ons op met de auto in Vlaardingen Oost. Wat een geweldige service weer. Hij had zelfs heel attent de boodschappen voor de eerste avond en ochtend gedaan. Dat komt nog eens fijn binnen. Het huis waar we nu zitten is ook weer vriendenwerk. We hebben het huis tot zo'n 8 augustus. Het is een mooi huis met een sfeer die ons goed aanspreekt. Ik was er nog nooit geweest en wist dus niet wat me te wachten stond, maar het is een erg gezellig huis.

Vandaag is Martijn meteen afgereisd naar Arnhem om Romke in te leveren voor een logeerpartij en Jitske en ik zijn voorbereidingen voor haar Pieterpadtocht gaan ondernemen. Morgen staat de Blaakmarkt op het programma.

Opgevallen:
- het is zo vol met bebouwing en mensen
- er zijn sterren
- Mama, ik dacht dat ik sliep, maar ik lag met open ogen naar het plafond te kijken
- het wordt echt donker
- het is benauwd en vochtig
- er is ochtenddauw
- er is onweer
- je kunt gras ruiken
- je ruikt veel meer
- er zijn gordijnen en die worden nog gebruikt ook
- er is zo veel mechanisch geluid
- je hoort bijna geen mensen praten
- je kunt met de OVchip de trein betalen
- bij Delft zijn ze blijkbaar met een nieuw spoor bezig, alles ligt daar opengebroken
- bij Rotterdam CS ligt er nu een tunnel voor de auto's
- bij Hofplein ligt de hele tram eruit
- de aanduidingen voor Ommoord en de andere lijnen zijn aangepast, net als het omroepbericht. Je moet nu niet alleen aan je eigendommen denken maar ook aan je afval

Liesbeth

maandag 19 juli 2010

Sandøya

Tijdens onze laatste tocht waren we vanuit Tromsø naar Belvika gelopen om daar de boot naar Sandøya te nemen. Boele had dat eiland aangeraden en Martijn was er met zijn werk al een keer geweest en vond dat Boele helemaal gelijk had met zijn aanbeveling. Het is een eiland waar nog twee vaste bewoners zijn en voor de rest alleen nog maar vakantiegangers komen. Die vakantiegangers kennen elkaar allemaal, want ze zijn als kinderen bewoners van het eiland geweest en hebben het huis van hun ouders georven en gebruiken dat dus nu als hytte. Toen ze nog kind waren, roeiden ze de fjord over om naar school te kunnen gaan. Dat was dan twee weken school en twee weken thuis zitten met het nodige huiswerk.

Het lopen naar Belvika was vooral leuk omdat ik op hetzelfde eiland liep als waar ik lesgegeven had, Kvaløya, maar het er zo totaal anders uitzag dan wanneer ik met de bus naar mijn werk ging. De laatste dag, toen we naar de boot liepen, was de eerste loopdag in de regen. We mogen niet mopperen.

De boot was een gewone routeboot, met als speciaal gegeven dat je er wafels en koffie kon krijgen. Omdat we doornat en koud waren, hadden we daar veel trek in. Met twee wafels en twee koppen koffie de man, konden we weer het nodige aan.

Omdat we zo nat waren en de tenten ook nat ingepakt waren, dachten we een slaapplaats te huren bij dezelfde man waar Martijn met zijn werk ook gezeten had. Op de een of andere manier dachten we dat die man een van de twee vaste bewoners was. Tot onze teleurstelling bleek dat echter niet het geval te zijn. Daar stonden we dan voor een dichte deur. Gelukkig nam Søren ons onder zijn hoede. Søren is een van de twee vaste bewoners. Hij nam ons mee in zijn bootje naar zijn huis, wees ons een mooie plaats voor de tenten, gaf aan dat hij voldoende bedden had voor het geval we het koud zouden krijgen en water konden we ook bij hem halen. Wat fantastisch weer geregeld.

Het eiland zelf was ook een belevenis. We zagen papegaaiduikers, zeekoeten, mantelmeeuwen, zilvermeeuwen, sterns, een kwikstaart die in ieder geval niet de gele oid was maar het meest op de witte kwikstaart leek maar dan net anders, havørn (Haliaeetus albicilla) zowel een volwassen eksemplaar als twee jongen erbij, de kongeørn (Aquila chrysaetos) hadden we al gezien op weg naar de boot, en nog wat vogelsoorten die ik zo gauw niet op internet kan vinden. Ik denk ook nog een roestplaats van de zeearend gevonden te hebben, maar zonder plaatjes ervan kan ik natuurlijk niet zeker zijn.
Qua planten zagen we zeetarwebies (als ik me de naam goed herinner), vrouwenmantel, een ooievaarsbek die ik ook van IJsland en de Pyreneen ken, en veel andere planten die ik vooral van de Waddeneilanden ken. Zowel ronde als lange zonnedauw, wintergroen, orchideën, zweedse kornoelje en nog een aantal soorten waarvan ik zo gauw de naam niet meer weet. We hebben schelpen verzameld, gezocht naar walvissen (niet gevonden), de top toch maar niet beklommen, van de zon genoten, en nog zo wat van dat soort dingen. Het was een vakantie binnen een vakantie.

Wat grappig was, was dat alle mensen die op het eiland waren meteen wisten dat wij die vier Nederlanders waren die Noors spraken. Blijkbaar had Søren zijn werk goed gedaan. Wat ook leuk was, was dat een bemanningslid op Vengsøy woonde en zowel Boele kende als buurman van Jan geweest was. Twee Nederlandse families die wij ook kennen. Jullie moeten alle twee de groeten hebben.

Liesbeth

En dan nu ...

Een verslag van vandaag.

Martijn en Jitske kwamen vanochtend op de camping aan. Helaas te laat om te genieten van het heerlijke ontbijt dat je hier voor 85 NOK kunt kopen. Maar ik had niet de indruk dat ze iets te klagen hadden. Gisterenavond hebben ze hun best gedaan om alles wat ze aan eten bij zich hadden naar binnen te werken.

Na uitgebreid aan elkaar verteld te hebben wat we apart van elkaar beleefd hebben, zijn we de stad ingegaan. Daar hebben we op ons vertrouwde bankje bij de Coop zitten lunchen. Daarna zijn er een aantal naar de bibliotheek gegaan, is er een bedankkadootje voor de nieuwe bewoners van ons huis gekocht omdat we daar onze tent, schone kleren en meer van dat soort zaken mochten stallen. Verder heb ik vast het formulier opgehaald waarop we onze verhuizing naar Noorwegen kenbaar moeten maken aan de Noorse autoriteiten, samen met een gestempelde envelop om te zorgen dat het op het juiste adres aan zal komen.

Om vier uur hadden we de boot naar Vikran, Tennskjer op Lenvik en Lysnes op Senja en vervolgens om 6 uur weer aankomst in Tromsø. Mooi uitzicht. Alleen vielen Martijn en Jitske in slaap, zodat die niet alles meegekregen hebben van wat er te zien was. Helaas regende het nogal, zodat het tochtje net wat minder mooi was dan toen we in mei naar Skjervøy voeren.

En daarna was het lekker uit eten gaan en weer terug naar de camping. Aldaar nog capuccino genoten en de plannen voor morgen doorgenomen.

Liesbeth

zondag 18 juli 2010

Terug van de laatste tocht

Romke en ik zijn weer terug in de stad. Martijn en Jitske slaagden er niet in om een lift te krijgen, dus die hebben de tent opgezet en nemen morgenochtend de eerste bus naar de stad. Voor het eerst dat we dit probleem hebben.

Morgen ga ik het blog wel uitgebreider bijwerken.

Liesbeth

zondag 11 juli 2010

Rendieren

En daar bedoel ik de echte dieren mee, niet de voetballers die heen en weer rennen.

Op de eerste wandeltocht, toen we allemaal hutten aandeden, hebben we telkens de hele bibliotheek die er was gelezen. Er staan vaak blaadjes van 'Ottar', een tijdschrift van het universiteitsmuseum van Tromsø. In dat tijdschrift besteden ze alleen aandacht aan noord-Noorse zaken. Bijvoorbeeld medicijngebruik van de hier voorkomende planten, de mijnbouw die hier plaats gevonden heeft, etc. Een onderwerp dat ook voorbijkwam was het rendier.

Er blijken zo'n 8 soorten rendieren te zijn die ontstaan zijn vanuit twee groepen van elkaar geisoleerde dieren. Dat wordt dan gerekend vanaf de laatste IJstijd. Er was een refuge bij de Beringstraat, en er was een groep ten zuiden van het ijs. Verschillen zijn o.a. de beharing, de lengte van de poten, de lengte van de snuit, hoe ver de hoeven zich kunnen spreiden, etc.

Het blijkt dat rendieren de enige hertachtigen zijn waar ook de vrouwtjes een gewei hebben. Bij alle andere hertachtigen hebben alleen de mannetjes een gewei, dat onder invloed van testosteron groeit. Het feit dat bij rendieren ook de vrouwtjes een gewei hebben, houdt in dat er oon een ander mechanisme mee moet spelen. Omdat gecastreerde mannetjes wel een gewei krijgen, maar het op een andere manier afbreekt dan bij niet gecastreerde mannetjes, geeft aan dat testosteron toch ook nog duidelijk een rol speelt.

De geweien van de mannetjes worden voor dezelfde zaken gebruikt als bij alle andere hertachtigen, nl. het veroveren van vrouwtjes. Dat blijkt uit het feit dat het gewei meteen na de bronstijd afgeworpen wordt. De vrouwtjes houden het gewei langer, namelijk tot na het werpen van de jongen, waarbij niet zwangere vrouwtjes het al eerder afwerpen. Bij de vrouwtjes is het een statussymbool dat ze helpt om andere rendieren weg te jagen die net sneeuw weggeschraapt hebben om dan vervolgens zelf de vrijgekomen korstmossen op te eten.

Rendieren zijn heel magere dieren. Ze bezitten maar ongeveer zo'n 9 procent vet. Dat vet is niet bedoeld om de winter door te komen, noch als isolatie. Het is wel een beetje bedoeld als reserve. Als isolatie hebben de rendieren hun vacht. En om de winter door te komen, hebben ze hun metabolisme aangepast. 's Winters groeien ze niet. Ze hoeven dan alleen maar te eten voor alles wat ze verbranden voor beweging. Die aanpassing is tot stand gekomen omdat ze 's winters alleen maar korstmossen kunnen eten en daar zitten geen eiwitten in die ze voor de groei kunnen gebruiken. De aanpassing is zelfs zo ver, dat als je ze nu 's winters wel eiwitrijke voeding voorzet, ze toch niet groeien. Zodra het voorjaar begint, beginnen de rendieren weer te groeien. Ze eten dan alle vers uitlopende grassen en knoppen. Die zijn eiwitrijk en in hun algemeenheid erg voedzaam.

De isolatie door middel van de vacht is erg goed. Feitelijk is die zo goed dat rendieren snel oververhit kunnen raken. De temperatuurregeling is dan ook erg goed geregeld. Warmteverlies hebben ze via hun poten, warmte verliezen ze bij het opwarmen van de lucht bij het inademen, warmte winnen ze terug bij het uitademen. Er is een aparte bloedsomloop naar de hersenen om ervoor te zorgen dat die noch oververhit noch onderkoeld raken. En zo waren er nog wat leuke wetenswaardigheden over hun warmteregulatie, maar die ben ik in de tussentijd vergeten.

Verder blijken de rendieren op Svalbaard (Spitsbergen) niet echt te lijden onder het ekstreme klimaat. Ze sterven daar voornamelijk van ouderdom. IJsberen lijken niet van rendieren te houden en laten ze met rust. Ouderdom dus als eerste doodsoorzaak, van een klif afvallen als tweede doodsoorzaak.

groetjes,
Liesbeth

Voetbal

Hier in de kantine van de camping heeft zich de hele Nederlandse goegemeente verzameld die op dit moment hier op vakantie is. Behalve Nederlanders waarvan een zelfs met een oranje sjaal, zitten er ook Noren. Wat er nog meer aan nationaliteiten is, is even niet te achterhalen in het geroezemoes. De sfeer is nu, zo'n kwartier voor aanvang van de wedstrijd gemoedelijk en gezellig. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat verlopen hier.

groetjes,
Liessbeth

zaterdag 10 juli 2010

Feest zaterdag 21 augustus!

Zaterdag 21 augustus geven we 's middags een feestje voor vrienden en familie, om te vieren dat we er weer zijn en om even bij te praten. Laat even weten als je zin en tijd hebt om te komen, of als je weet dat je niet komt.

Een uitnodiging met details volgt nog per mail, maar dan kunnen jullie vast een plaatsje in de agenda vrijhouden...

Martijn Liesbeth Romke en Jitske

2e deel vakantie

Hoi, We zijn weer even in Tromsø.
Eerst zijn we 4 nachten op Ringvassøya geweest, kamperen en in de hut Ringvassbu, werkelijk een schitterende hut, mooi gelegen, alsof je op het dak van de wereld woont. En 4 dagn helemaal niemand gesproken.
Daarna zijn we nog wat dagen op Reinøya geweest, ook een heel mooi eiland, wat minder ruig, met veel vogels en mooi uitzicht over de fjorden rondom.
We hebben 2x gegeten in de Direktør'ns kro in Hansnes, bekend bij B&B. Het was weer even gezellig en het eten was weer even lekker; ben je ooit in Hansnes dan moet je er zeker langs!

Foto's volgen later...

Maandag gaan we naar Kvaløya, daar lopen we een paar dagen overheen naar Belvika, waar we woensdag de ferrie naar Sandøya willen nemen. Vrijdag weer terug met de ferrie, daarna weer langzaam (of snel) terug naar Tromsø, een beetje afhankelijk van het weer en onze luim.

Groet, Martijn

PS Het mobiel staat weer aan tussen 20:00 en 20:30, maar bereik is als vanouds een probleem in de bergen. Wil je ons contacten, dan is een smsje beter dan het antwoordapparaat inspreken, dat laatste lukt niet altijd goed om af te luisteren.

M.

donderdag 1 juli 2010

weer even terug in Tromsø, tweede tocht

Hoi,

We zijn weer even terug in Tromsø, tussen onze eerste en tweede vakantie in. Afgelopen week was fantastisch; de voorspelde regen viel vooral als wij net in een hut zaten :-).
Nu hebben we net wat spulletjes, tenten en eten gehaald en gaan we op naar de tweede tocht. Die doen we andersom als eerst gepland, dus eerst dus bus naar Kvaløytunnelen, dan door de tunnel naar Ringvassøya en vanaf Simavik lopen over het pad naar het noorden. Eerst naar de hut Ringvassbu, daarna door naar de camping aan de weg waar ik met Romke, Bas en Berith ook geweest ben. Vandaar lopen of liften naar Hansnes, waar we de ferrie nemen naar het volgende eiland: Reinøya. Dat steken we dan weer naar het zuiden over richting de camping bij Finnkroken. Tenslotte vandaar met de hurtigbåt weer terug naar good old Tromsø....

Fijne zomer allemaal,

Martijn