Modern Bhutan

Bhutan is een monarchie.Tot 1996 was het een absolute monarchie. In dat jaar heeft de huidige (vijfde) koning besloten dat het land democratisch bestuurd moest worden en dat iedereen stemrecht kreeg. Zijn vader had dat al voorbereid en zo geschiedde. De absolute monarchie werd een constitutionele monarchie en iedereen kreeg stemrecht. Iedereen? Nee, monniken mogen niet stemmen. Boeddhistische monniken horen voor alle levende wezens te zorgen. Dat botst met voorkeur hebben voor een politieke partij. Vandaar dat ze uitgesloten zijn. Ook kan de koning afgezet worden door het parlement als daar ten minste een tweederde meerderheid voor is.

Eigenlijk is dit het enige voorbeeld dat ik ken waar democratie niet door het volk is opgeëist maar door de regering is opgelegd.

De monarchie begon in 1907. In 1634 werden Oostbhutan en Westbhutan voor het eerst verenigd door Zhabdrung Rinpoche en tot 1907 werd het bestuurd door een wereldlijk en een geestelijk leider.

Bhutan ligt ingeklemd tussen Tibet (China) en India. India wordt aan de ene kant als helper gezien. Ze lenen bijvoorbeeld geld uit aan Bhutan om waterkrachtcentrales te bouwen en om soldaten te positioneren bij grensovergangen met China. Bhutan heeft zelf namelijk niet voldoende geld noch mankrachten. Aan de andere kant merk je dat de gewone burgers toch bang zijn dat India op een gegeven moment gebruik maakt van zijn strategische posities in het land om het zich toe te eigenen.

Ook in de krant lees je nu dat bv kardemom niet geïmporteerd mag worden naar India omdat in de ene overeenkomst wel staat dat de landovergangen tussen India en Bhutan goedgekeurd zijn als importplaats en in een ander document ze niet genoemd worden. Dit levert de boeren redelijk wat verlies op. Gelukkig heeft de regering aangeboden om alle niet verkocht kardemom op te kopen zodat de boeren in ieder geval nog wel inkomen hebben.

Ook voor alle buitenlandbetrekkingen (anders dan met India) moet Bhutan goedkeuring hebben van India. Het heeft dan ook even geduurd voordat India toestemming gaf aan Bhutan om toetreding tot de VN. Iets dat de huidige koning wel heel belangrijk vond ivm de zelfstandigheid van Bhutan.

Van het geld dat je moet betalen (in Bhutan moet je per dag 200 of 250 dollar betalen, maar daar zit dan wel vervoer, overnachting, eten en gids bij inbegrepen) wordt 65 dollar per dag afgehaald door de regering om de bevolking gratis scholing te geven en gratis gezondheidszorg. Je merkt dan ook grote verschillen tussen de mensen in opleiding (oa door de leeftijd, maar onderwijs is niet verplicht dus ook niet alle jonge mensen genieten scholing). Ik moest bv een glas wijn afrekenen in een hotel en de dame achter de balie kon niet uitrekenen hoeveel wisselgeld ik zou moeten krijgen als ik 500 ngultrum betaalde terwijl ik maar 300 ngultrum hoefde te betalen.

Je ziet ook dat er overal gewerkt wordt aan de infrastructuur. De regering doet zijn best om te zorgen dat iedereen veilig drinkwater heeft, elektriciteit heeft en dat de wegen op orde zijn.