donderdag 11 februari 2010

Manueel therapeut

Het is misschien bekend dat er in Noorwegen een gebrek aan fysiotherapeuten heerst. Er zijn veel Nederlands fysiotherapeuten die naar Noorwegen vertrekken om daar te gaan werken. Dat gebrek aan peuten heeft o.a. tot gevolg dat er lange wachtrijen zijn. Je hebt er ook nog een verwijzing van de huisarts voor nodig.

Een fysiotherapeut in Noorwegen heeft in zijn opleiding bijna niets aan massagetechnieken geleerd en bindweefselmassage is al helemaal onbekend. Trigger point massage, daarentegen, schijnt standaard onderwezen te worden. Wat oorzaak en gevolg is weet ik niet, maar terapeuten hier schijnen voornamelijk bewegingstherapie te geven. Omdat ik last heb van gewrichten die niet sporen heb ik daar niet voldoende aan. Dus ik op zoek naar een manueel therapeut, in de hoop dat die wel hetzelfde doet als een Nederlandse manueel therapeut.

Dankzij de kennissen die we hier al opgedaan hebben, wist ik waar ik wezen moest. Dus meteen na Kerstmis erlangs. Helaas, de wachttijd was twee tot drie maanden. Ik heb me toch maar op de lijst laten zetten, want eigenlijk had ik al vanaf de verhuizing last van mijn nek en bekken. Gelukkig was ik persoonlijk langsgegaan om een en ander te regelen. Daardoor kon ik duidelijk maken dat ik ook op korte termijn zou kunnen komen als er een gaatje viel. En vorige week kon ik dan al terecht. Dat was dus al na ongeveer een maand. En dan te bedenken dat ik in Nederland al mopperde dat ik niet meteen de volgende dag terecht kon, maar een halve tot hele week moest wachten.

De manueel therapeut doet hier inderdaad hetzelfde als in Nederland. Je hebt er net als in Nederland geen verwijzing voor nodig. Het is hier een opleiding na de fysiotherapie, net als in Nederland. Ik ben alleen vergeten te vragen hoe lang die specialisatie duurt. Ik spoor weer helemaal.

Liesbeth

Geen opmerkingen:

Een reactie posten