Vorige week hadden we het filmfestival, waar we naar dat mooie sneeuwscherm keken, gezeten op ijsbanken, met een grote iglo. Allemaal gebouwd door militairen met aangedragen sneeuw omdat er zo weinig gevallen is dit jaar.
Afgelopen wiekend begon het Nordlysfestival. De Ishavkirke werd mooi belicht met een samenspel van kleuren en beweging van het licht dat het Noorderlicht nabootste. Op het festival werd allerlei muziek gespeeld, van jazz tot kamermuziek. Martijn en ik zijn samen naar een jazz-groep geweest. Die speelden in een studentenvereniging. Met ons allen zijn we naar Bach op de dwarsfluit met cimbalo-begeleiding geweest. Beide optredens waren zeker de moeite waard.
Wat ook tegelijk met het Nordlysfestival liep, was de Samische week. Omdat 6 februari de dag van de Samen is, was er meteen een heel festival omheen georganiseerd. Je kon lessen Samisch volgen in de bibliotheek, er waren films en workshops in het Tromsø universiteitsmuseum, de literaire lunch was aan een Samische verhaalsoort gewijd, er was een Samische markt op het plein en, last but not least, waren er het lassowerpen en de rendierwedstrijd. Van die laatste hebben jullie het filmpje kunnen bewonderen.
Voor de wedstrijd was er sneeuw nodig. Nu had het al heel lang niet meer gesneeuwd, was alles of weggevroren, of ijs geworden. Maar er was sneeuw nodig om achter de rendieren aan op ski's te kunnen gaan. Op vrijdag werd er dan ook driftig door vrachtwagens sneeuw aangereden, zodat de winkelstraat omgetoverd kon worden tot een wedstrijdbaan.
Gelukkig begon het te sneeuwen, en niet zo'n beetje, maar flink. Zaterdag lag er al zo'n 30 centimeter sneeuw en het hield maar niet op. Zondag lag er ongeveer een halve meter. Als ik het goed heb gezien, lagen alle bergen aangevoerde sneeuw er tijdens de wedstrijd dan ook onaangeroerd bij. Nu ja, onaangeroerd niet. Ze werden gebruikt om en beter uitzicht op de wedstrijd te hebben, kinderen gebruikten ze als glijbaan, en zo werd er nog meer nuttigs mee gedaan.
Het is erg fijn dat er zo veel activiteiten zijn die georganiseerd worden. Wat ik wel jammer vind, is dat ik daardoor niet alles kan doen waar ik naar toe zou willen. Maar dat is duidelijk een luxeprobleem.
Wat ook opvalt, is dat elke keer als we naar activiteiten toegaan, we wel bekenden tegenkomen. Dat is gezellig. Het geeft het gevoel dat je hier echt woont en niet alleen maar toerist bent, of op bezoek.
Opgevallen:
- jullie lezen het blog heel grondig
- jullie zijn heel behulpzaam met het aandragen van nuttige tips
- jullie leven duidelijk mee met onze avonturen
dank jullie wel
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten