Kerstvoorbereidingen, lille Julaften

Vanochtend heeft Jitske de ribbe gehaald. Omdat er voor vijf dagen boodschappen gedaan moesten worden, paste niet alles in de koelkast. Dus maar even met de thermometer in de bergruimtes beneden gemeten of we die als koelkast konden gebruiken. De buitenste bergruimte, waar we de fietsen hebben staan, was min drie graden. Die viel dus af. De bergruimte daarachter was plus drie graden. Die kon dus uitstekend als koelkast dienen. Daar staat alle melk, ligt de ribbe langzaam te ontdooien en blijven de groentes lekker vers. De ingebouwde inloopkoelkast was plus zeven graden. Daar hebben we het koelelement nooit aangehad, dus die warme temperatuur komt nog van de zomertijd en de goede isolatie. Onze administratie ligt daar prima.

Terwijl Martijn, Jitske en Joost boodschappen deden, heb ik de boom omhoog gehaald. Die was langzaam geacclimatiseerd. Van de min tien buiten eerst een dag in de min drie, toen in de plus drie, toen in de plus tien tot vijftien (het drooghok) en nu dus naar boven de warmte in. Het bleek dat de stam niet in de gekochte gietijzeren voet paste. Hij was te dik. Gelukkig hadden we een boomzaag meegenomen vanuit Nederland. Dus telkens plakjes hout van de stam afzagen tot hij de gewenste dikte had. Dat was nog een hele klus, waar je lekker warm van wordt. Maar uiteindelijk is het gelukt. En gelukkig was de voet zwaar genoeg om de boom rechtop te houden. Dat is altijd maar afwachten.

In de tussentijd waren Jitske en Joost bezig om het peperkoekenhuisje in elkaar te zetten. Op de verpakking stond dat het een bouwpakket in 10 delen was. Het bleken er meer te zijn. Helaas waren de voor- en achterpui in drie stukken gebroken. Maar uiteindelijk is het ze gelukt om eerst alles aan elkaar te lijmen tot er de tien stukken waren die er zouden moeten zijn en daarna die stukken weer aan elkaar te zetten tot het huisje. Dat werd vervolgens mooi versierd met glazuur en sterrestrooisel uit een kerstpakket van vorig jaar. Eigenlijk moet zo'n huisje aan het begin van de advent gemaakt worden, om vervolgens met kerstmis geslacht te worden. Maar ach ja, we zijn toch maar allochtonen en snappen het allemaal niet zo goed.



En daarna kon de boom opgetuigd worden. Ik had niet gecontroleerd wat we aan kerstspullen meegenomen hadden. Ik dacht dat we alleen het stalletje maar bij ons hadden. Dus ik had twee dozen ballen en twee dozen lichtjes gekocht. Blijkt dat we ook lichtjes bij ons hebben. Dus die hadden we dubbel. Vervolgens blijkt dat wat ik voor gewone ballen aanzag, ook lichtjes te zijn. Doorzichtige glazen kerstballen met lichtjes erin. In eerste instantie balen, maar in tweede instantie wel grappig. We hebben nu een erg lichte boom. Dat past wel in deze duistere tijden. Het zou ook gewoon een Freudiaanse vergissing van me kunnen wezen.



Om verder in de stemming te komen hebben Jitske en ik nog kerstliedjes uit een Noorse kerstliederenbundel gespeeld en gezongen. Jitske op de gitaar en de zang en ik op de blokfluit de melodie. Helaas stonden er niet veel liedjes in die we al vanuit Nederland kenden. Verder hebben de kinderen de kerstsok klaargelegd bij de kachel. We hebben helaas geen spijkers in de muur kunnen slaan om ze op te hangen. En hebben we wat kerstliederen proberen te zingen. Het blijkt dan, dat we de melodie wel kennen, maar dat alle woorden eigenlijk ontbreken. We kennen de tekst van de eerste coupletten van de Sinterklaasliederen veel beter.