Het blijft rustig op de weg. We hebben allemaal uitgeslapen. Martijn af en toe met mijn hulp op een andere zij slapend. Hij was blij dat hij een verpleegster bij zich in bed had. 's Ochtends mocht ik hem helpen om zijn sokken, etc. aan te krijgen.
Na het ontbijt hebben we de kinderen de deur uitgezet. Ze moesten maar gaan langlaufen. Dat hebben ze braaf gedaan en zo'n twee uur volgehouden. Martijn heeft in die tussentijd alle stoelen uitgeprobeerd en rondjes gelopen. Hij heeft het niet makkelijk. Toen hij op zijn rug op de bank lag, kon hij zijn been niet meer van de rugleuning halen. Gelukkig kon hij er zelf nog om lachen.
Nadat de kinderen terug waren heb ik nog gelanglaufed. Ik moet toch iets doen met die stijve spieren van afgelopen zaterdag, zondag en dinsdag. Voor mijn gevoel heb ik er nog steeds last van. Maar het viel niet tegen. Na de eerste 100 meter, waar ik om de 10 meter stil moest staan om op adem te komen, ging het hoe langer hoe soepeler. Ik draaide blijkbaar warm. Uiteindelijk heb ik twee rondjes Prestvannet gedaan en een stukje lysloype. De volgende keer weer wat meer. Het is alleen jammer dat we niet met ons allen kunnen skien. We hebben maar vier paar skies, en van mijn stokken zijn de schoteltjes (of hoe ze ook heten) af, dus we hebben maar drie paar bruikbare stokken. Verder hebben we ook maar vier paar skischoenen. Maar we komen wel allemaal aan onze trekken.
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten