Eigenlijk zou Martijn dit natuurlijk zelf moeten schrijven, maar er is een probleem. Hij is met zijn werk uit eten, dus heeft hij nu even geen tijd. Misschien dat hij later op de dag/nacht alsnog iets zal schrijven.
Hij begon vanochtend pas om half tien. Eigenlijk moest hij morgen pas beginnen, maar omdat zijn baas er dan niet was, werd gevraagd of hij vandaag al wilde beginnen en dan later eens een dag vrijnemen. En Martijn had daar geen probleem mee.
Hij begon met topo's te bekijken van een klimgebied waar twee van zijn collega's dit wiekend geklommen hadden, daarna werd hij rondgeleid en kon hij kennismaken met zijn collega's. Daarna hebben verscheidene collega's verteld over hun werk. De laatste collega was Boele. En omdat Boele een Nederlander is, werden prompt Nederlands werktijden aangehouden. In plaats van 15:15 te stoppen met werken, kwam Martijn pas om half zes thuis, dus had hij gewoon tot 17:00 gewerkt. Zijn lunchtrommeltje was nog niet leeg, want hij had met de rest meegedaan en iets uit de kantine gehaald.
En de Noorse gewoonte om werk en prive gescheiden te houden, schijnt nog niet tot hier te zijn doorgedrongen, want ze zijn dus gezellig met zijn allen uit eten gegaan. Martijn is nog wel even thuis gekomen om een tukje te doen om bij te komen van alle indrukken. Per slot heb je wel opeens een aantal nieuwe collega's, moet je Noors en Engels spreken, en zit je in een nieuwe omgeving. Na zijn tukje was hij dan ook aanzienlijk beter gehumeurd.
Jitske en Romke hebben nu eindelijk hun tweewekelijkse rooster, met meteen alle stof die in die twee weken behandeld gaat worden. Jitske gaat inderdaad nog een keer op pad. In het kader van gymnastiek gaan ze zo'n anderhalf a twee uur wandelen, daarna de tent opzetten en de volgende dag weer terug. We krijgen nog te horen wanneer een en ander plaats gaat vinden en wat ze nodig heeft.
Ik heb eindelijk de buurvrouw gesproken. Zij komt uit Irak, woont al 17 jaar in Noorwegen en studeert economie. Ze heeft er geen enkel probleem mee als ik saxofoon speel. (Ze is toch niet thuis ;-)
Opgevallen:
- ook platte daken lopen schuin af in verband met de sneeuw
- veel schoorstenen doen dat ook
- ook dakgoten doen dat (die hebben normaal al afschot, maar hier hebben ze gemiddeld wat meer afschot dan in Nederland)
- postzegels voor post binnen Europa zijn onbeperkt houdbaar. Als er prijsstijgingen komen, kan je ze toch zonder bij te betalen/plakken gebruiken voor postzendingen binnen Europa
- op alle kruispunten met stoplichten die we tot nu toe tegen zijn gekomen (ik geef toe, het zijn er niet veel) gaan alle stoplichten voor auto's op rood voordat alle voetgangerslichten op groen gaan.
- bij ons huis zijn de dakpannen die half over het boeiboord (de zijkant) liggen, vastgespijkerd
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hei igjen,
BeantwoordenVerwijderenGrappig, jullie opmerking over prive en werk geschieden houden. Christophe heeft na 4 weken werkervaring een veel beter indruk van Noorwegen. Op zijn werk heeft hij veel vrienden gemaakt en heeft hij ze allemal als vrienden op facebook (een soort hyves voor Noren). Op zijn vrije tijd is hij ook weze vissen met een paar collegas. Iets wat hij uit NL niet gewend is.
Hilsen,
Cathrine