Vanochtend half acht op want Jitske moest om half negen op school zijn. Romke moest een half uur later aanwezig zijn. Hoewel het nu al kwart voor vijf is (ja, ik ben vroeg vandaag) hebben we Jitske alleen rond een uur even thuis gezien met een vriendin om geld te halen om in het centrum kaftpapier te kopen. Laten we hopen dat dat een goed teken is. We weten dus nog helemaal niet hoe het op het strand geweest is en wanneer ze gaan kamperen met de klas. Om kwart over vijf kwam de dame alsnog aanzetten. Ja, het was leuk geweest aan het strand en of ik haar wilde helpen om de vragen in het boekje dat ze gekregen had om daar in te vullen nu thuis met haar in wilde vullen. Haar en vriendin en zij hadden niet doorgehad dat dat de bedoeling was. Ze hadden alleen de opdracht begrepen om naar dieren te zoeken en byzondere beesten te vangen en aan de anderen te laten zien. En over al die uren in de stad wist ze te vertellen dat ze kaftpapier gekocht had.
Romke kwam iets later met een vriend thuis. Die hebben zich op zijn kamer opgesloten om van alles en nog wat te doen. Op een gegeven moment werd mijn gitaar geleend en kwam er muziek uit die kamer. Dat zal de vriend wel geweest zijn, want Romke heeft nog nooit getaald naar de gitaar. Die vriend is tot ongeveer vier uur gebleven. Af en toe is het woordenboek gebruikt om elkaar iets duidelijk te maken, maar het merendeel van de tijd ging het zonder. Nu is Romke helemaal afgedraaid. Dat kan ik me ook voorstellen na een ochtend school en een middag met een vriend.
Op school hebben ze tot de lunchpauze weer alleen maar gepraat over schoolregels. Ze zijn hier heel streng op pesten. Als een kind ziet dat er gepest wordt, moet dat meteen aan de juffrouw gemeld worden. Voor de lunchpauze gingen ze met de klas een eindje wandelen en hebben ze in een bos gegeten. Daarna was er een soort speurtocht in het bos, waarbij iedereen zoveel bladeren, paddestoelen, etc. moest zoeken en er een naam aan geven. Romke heeft maar niet meegedaan aan het naamgeven. Hij weet de namen in het Nederlands niet eens, laat staan in het Noors. Maar als dit zo doorgaat mag hij over een poosje mij de Noorse namen geven. En na de speurtocht was het dus alweer tijd om naar huis te gaan.
Gelukkig had Romke een brief mee van school waarin staat dat ze maandag bijna echt gaan beginnen met het normale lesrooster. Nog niet helemaal want ze hebben nog tijd nodig om de boeken uit te delen, enz. Maar maandag heeft hij in iedergeval van half negen tot twee les. Dat begint tenminste op een normale schooldag te lijken. Voor gym heeft hij trouwens een handdoek nodig. Het lijkt er dus op dat ze hier douchen na het gymen. Heel goed. Beter dan op de basisschool waar de kinderen aangeraden werd om na het gymen maar goed de deo te gebruiken. Maar ik zie alweer een boodschappenlijst ontstaan. Buitengymkleren en schoenen bijv.
Vanochtend hebben Martijn en ik de kans te baat genomen om de omgeving verder te verkennen. We zijn naar een winkelcentrum in Langnes (vlak bij het vliegveld) gewandeld en hebben daar wat winkels bekeken. Na voor ons gevoel de hele ochtend bezig geweest te zijn, bleken we maar ongeveer een uur kwijt gemaakt te hebben. Dat zullen dan toch de nieuwe indrukken zijn die ervoor zorgen dat je gevoel voor tijd niet klopt. Je merkt ook dat je sneller moe wordt door alle indrukken die je moet verwerken. En dat terwijl we toch al redelijk vaak in Noorwegen, Noorse steden, Noorse winkels etc. geweest zijn.
Toen we thuis kwamen was de post geweest. Ons oppholdstillatelse was aangekomen. Dat is erg snel. Vorige week vrijdag hadden we alle spullen pas ingeleverd. Dus kunnen we nu naar het folkeregister om ons in te schrijven als inwoners van de stad en Noorwegen. En natuurlijk kunnen we als we ingeschreven zijn ons fødselsnummer krijgen. Dus ik meteen met alle papieren naar het folkeregister (dat bij het belastingkantoor inzit) om ons in te laten schrijven. Helaas, we moesten met ons vieren komen. Ik dacht dat dat niet nodig was omdat we bij de aanvraag al alle vier onze neus hadden laten zien. Maar goed, maandag na school zullen we dan maar gaan. Gelukkig hebben we wel een formulier dat we dan ingevuld mee moeten nemen. Dus we hebben wat te doen dit wiekend.
En daarna het gras maaien. Per slot is het droog en 20 graden. Een heel verschil met gisteren. Maar hoe werkt een motormaaier? Eens goed kijken, hij heeft twee hendels, een met 'stop' erop. Die zal ik dus niet moeten hebben. Ik zie dat de benzinetank vol is, de grasbak hangt erachter en er is een touwtje om hem aan te slingeren. Ik trekken en trekken, maar er gebeurt niets. Dan Martijn maar vragen of die meer ervaring heeft. Gelukkig snapt hij wat de bedoeling is en trekt hij ook eerst een paar keer zonder dat er iets gebeurt. Vervolgens ontdekt hij dezelfde knoppen en hendels als ik ook al gezien heb. Mijn eer is gered. Alleen ziet hij bij de stophendel een pijl erbij. Als je die ingeduwd houdt en dan aan het touwtje trekt start de maaimachine wel. Weer wat geleerd. Dus ik alle hobbels, heuvels, etc. maaien voor zover het niet te steil is. Die machine weegt wat en ik moet hard duwen om hem vooruit, omhoog etc. te krijgen. Later op het vlakke stukje gras, zie ik dat de machine nog een hendel heeft. Als je die indrukt heb je ook wielaandrijving en hoef je niet zo hard te werken. Weer wat geleerd en ook aan mijn conditie gewerkt. Nu snap ik ook waarom het niets uitmaakte of ik de schuif van haas naar schildpad verplaatste of omgekeerd. Ik had de wielaandrijving niet ingeschakeld.
Noorse opvallendheden:
- We hebben een Noorse vlag in huis en een paar Noorse wimpels. In de supermarkt konden we nog bijkopen als we wilden.
- Op de top 10 van ergernissen in Noorwegen staat: het opruimen van sneeuw. Al helemaal bij gemeenschappelijke ruimten. Zo van, ik heb het gisteren gedaan dus jij moet het vandaag doen. Ook het wegwerken van de opgeruimde sneeuw. Jij veegt je stoep schoon in de goot en de gemeente veegt de straat schoon op de stoep. En natuurlijk de herrie die de machines maken. Martijns baas Stein schijnt zelfs verhuisd te zijn omdat zijn buurman 's ochtends veel vroeger opstond en dan met veel motorgeraas zijn sneeuw opruimde (dus toch geluidsoverlast)
- Wij hadden vroeger op de creche een heen- en weerschriftje voor de juffies. In Noorwegen is er een meldingsbok voor alle leerlingen in de grunnskole (basisschool en onderbouw middelbare school) verplicht. Daarin gaan evt. meldingen heen en weer. Zaken over wangedrag, cijfers e.d. gaan via een andere route. Het is bedoeld om een beter contact tussen school en thuis te onderhouden.
- de stoepen zijn voor voetgangers en fietsers. Hoewel het ons nog niet helemaal duidelijk is hoe de stoep door fietsers gebruikt wordt. We hebben fietsers omhoog de stoep zien gebruiken en fietsers omlaag (de snelle jongens dus) de straat. Waarschijnlijk wordt de stoep twee kanten opgebruikt, net als voetgangers dat kunnen doen. Maar dat is ons nog niet helemaal duidelijk.
- fietsers op de stoep bellen niet om voetgangers aan de kant te laten gaan, ze remmen om geen botsingen te voorkomen.
- je hoeft maar naar een zebra te kijken of de auto's stoppen al.
- het spitsuur begint hier nu om 15:15 en duurt ongeveer een uur. Waarschijnlijk zal dat in de winter een half uur later zijn.
- onze Hollandse fietsen worden vreemd aangekeken
groetjes,
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten