Vandaag zouden de kinderen echt les gaan krijgen. Romke begon met Noors en had daarna gym. Dat hield in dat ze twee rondjes op volle kracht rond het Prestvannet moesten rennen. Eerst ernaar toe joggen als warming-up en daarna een rondje volle kracht voluit. Even tussendoor kalm aan om op adem te komen en meteen een tweede rondje erachteraan. Het viel hem niet mee, hij vond het hard werken. Dat was hij bij gymnastiek niet gewend. Maar hij heeft het tempo van de Noren bij weten te houden. En dat zegt wat. Daarna het douchen, dat gaat met alle jongens samen in het douchehok. Eigenlijk zoals ik het me ook van de middelbare school herinner. Maar Romke is er niet aan gewend dat er na sporten gedouched wordt en al helemaal niet met zijn allen bloot onder de douche terwijl je elkaar ternauwernood kent. Dat zal dus wennen worden. Wiskunde heeft hij nog niet gehad omdat toen de boeken uitgedeeld werden. Het Engels staat hier duidelijk op een hoger niveau dan in Nederland. Dat is logisch want ze hebben het al vanaf dat ze 6 jaar zijn en naar de basisschool gaan.
Jitske heeft alleen muziek gehad. Alle lessen werden namelijk verstoord door een brandalarm. Jitske zei dat het een oefening was en Romke zei dat een paar leerlingen van groep acht dat veroorzaakt hadden. In ieder geval moest iedereen naar buiten en was er loos alarm. Bij muziek leren ze echt een instrument te bespelen. Jitske is dus nu bezig hard haar achterstand met gitaarspelen in te halen. Ben ik blij dat ik er iets vanaf weet en mijn gitaar bij me heb. Ze kan nu, na twee uur oefenen al een zestal accoorden. Het wisselen gaat uiteraard niet zo heel vlot, maar ze heeft een hele week om het te leren. Ze is ook bezig haar achterstand in Spaans weg te werken door een boekje op avi 0 niveau te lezen. Hoe ze het uit moet spreken weet ze nog niet. Het is wel leuk om te merken hoe ze verbanden ziet met de grammatika van het Latijn. Ze heeft ook een boek in het Samisk uit de bieb gehaald, waar dat wil ze ook graag leren. Ach ja, proberen kan altijd en als je er iets van opsteekt is het alleen maar meegenomen. Jitske vertelde dat wat zij dit jaar bij wiskunde gaat krijgen stof is die ze vorig jaar al behandeld heeft gekregen en dat het ernaar uitziet dat aan diezelfde stof hier veel meer tijd besteed gaat worden.
Meteen na school moesten we naar het bevolkingsregister omdat onze oppholdstilatelse (verblijfsvergunning) afgelopen vrijdag was binnengekomen en we ons dus nu in konden schrijven bij de gemeente. De meneer die ons hielp herkende me nog. Helaas kregen we niet meteen ons fødselsnummer, dus alle zaken die we gedacht hadden te doen zoals een inboedelverzekering, belastingkaart, telefoons, kinderbijslag, een bankrekening voor mij etc. moeten nog even op een laag pitje. Maar we zijn weer een stapje verder met alle rompslomp van het regelen.
Martijn heeft al over de bratt kort verteld. Een zaak heeft hij nog niet gemeld,we hadden ons 'overbevist', oftewel, dat we het meer dan goed gedaan hadden. Dank je wel Fokko. De instrukteur vond het ook goed om te zien dat we elkaar vertrouwden. Gelukkig doen we dat al jaren en willen we daar ook nog even mee doorgaan.
Opgevallen:
- bij het kantoor van het bevolkingsregister/belastingkantoor wordt helemaal geen aandacht aan de varkensgriep gegeven.
- bij de bieb wordt helemaal geen aandacht aan de varkensgriep geschonken
- onze conditie begint al flink te verbeteren. Al dat fietsen en lopen in de heuvels hier begint zijn uitwerking te hebben.
- we beginnen ons thuis te voelen in ons huis. Het voelt niet meer als een vakantiehuisje aan.
- er zijn maar een paar plaatsen waar we bordjes in het Samisk en Noors naast elkaar zien, een ervan is in de bieb en een andere plaats is op een plein met het verzoek om de duiven niet te voeren.
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten