We hebben het druk. Liesbeth hangt de halve dag aan de telefoon met verhuisbedrijven en makelaars die ons mogelijk kunnen helpen met het verhuren van het huis. Ik ben bezig met opruimen en overdragen van vrijwilligerswerk.
Vanmorgen is Ben hier geweest. Samen zijn we penningmeester bij Euroster. Die taak zal hij nu een tijd alleen moeten doen, hoewel ik natuurlijk op de achtergrond hem zo veel mogelijk ga helpen. E-mail en internet, joepie. Hij heeft ook een scanner meegenomen die hier nog over was en een hele doos met boeken die misschien iemand van Euroster weer leuk vindt. Ik kan het niet allemaal meesjouwen naar Noorwegen.... Ik ben blij dat Ben er is!
Een andere klus die ik ieder jaar doe, is het organiseren van de collecte voor het Astmafonds hier in de wijk. Samen met buurvrouw Annemiek zijn dat ieder jaar een paar drukke, maar vooral leuke weken. Fijn dat Christa en Frits mijn taak komend voorjaar over willen nemen! Het is nog ver weg, maar vast veel succes en net zoveel plezier met organiseren als dat ik altijd heb. Super! 'k Ben benieuwd naar jullie verhaal!
Verder hebben Liesbeth en ik vanmorgen met het woordenboek op schoot het huurcontract voor ons huis in Noorwegen doorgespit. Uiteindelijk viel het mee; helder en duidelijk geformuleerd, en niet van die moeilijke taalconstructies die je hier soms in contracten ziet. We moeten bij de Handelsbank in Tromsø een depositum (borg) storten. Slik, hoe dat nou weer te regelen vanuit Nederland. Gelukkig is ons Noors inmiddels zo goed, dat we dan ook rustig de bank bellen, om te vragen hoe dat moet. Zo'n depot is daar blijkbaar heel gewoon. Gewoon samen met de verhuurder en het contract langskomen, en dan regelen ze het ter plaatse. Joepie! Dus Harald (de eigenaar van 'ons' huis) gemaild dat we akkoord zijn en dat het contract getekend per snailmail op weg is naar het hoge Noorden.
En ondertussen ruimen we op. Ongelooflijk hoeveel zooi een mens verzamelt. Een zolder is net een harde schijf, je komt pas in actie als ie 99% vol zit. Tja, we zullen toch weer een beetje moeten 'afslanken', ahum. Regelmatig gaat er dus een doos oud papier de container in, of een verzameling van 6 koektrommels die al jaren leeg en vergeten op de bovenste plank van een keukenkastje staan te verstoffen. Weg is weg....
Tenslotte zijn we al min of meer aan het dagzeggen. Een avondje bowlen met de OC, Romke en Jitske die aan hun laatste week op school bezig zijn. Romke die echt een super-super-gave rol speelde in de eind-musical van groep 8. Brian die vraagt of we nog eens komen eten voor we vertrekken, Hans die vraagt of we nog eens komen zeilen. Sterrenvrienden die willen weten of we er nog zijn met de Perseiden-BBQ. Allemaal afscheid...
Tenslotte kregen we vandaag ook droevig nieuws: een goede vriend van ons die ernstig ziek is en in het ziekenhuis ligt. Het zet je wel weer even in één klap met twee benen stevig op de aarde terug, geluk in het leven is soms zo betrekkelijk. We zijn er stil van. Peter, veel sterkte, we houden contact, hé?
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten