Zuid Korea

Belt onze dochter op: "Mama, heb jij in februari iets te doen?" Op mijn: "Hoezo?" krijg ik als reactie dat we eventueel in Zuid Korea kunnen gaan langlaufen.

Het blijkt dat ze erin is geslaagd om als exchange student een semester in Zuid Korea terecht te komen en dat ze het gezellig vindt als ze weggebracht wordt.

Helaas kunnen we nergens iets vinden over langlaufen in Zuid Korea. Wel hebben ze de Olympische Winterspelen van 2018 binnen gehaald en schijnt alle infrastructuur voor de cross country en de biathlon er te zijn. Er zouden dus twee ski-resorts moeten zijn waar we in ieder geval iets zouden moeten kunnen doen op het gebied van langlaufen.

Hoe langer we met de voorbereidingen bezig zijn, hoe beter ik me realiseer dat ik een hoop vooroordelen heb over Azië in zijn algemeenheid en eigenlijk niets weet over landen in het bijzonder. Dat heeft tot gevolg dat Sinterklaas me verwent met een gedicht dat daarover gaat.

Omdat we zo'n drie maanden van te voren wisten dat we zouden gaan, hebben we de moeite gedaan om iets van de taal te leren. Jitske omdat ze er een poos blijft en ik omdat het interessant is om iets nieuws te leren. Het blijkt dat Koreaans toch niet zo makkelijk te leren is. Het begint al met het schrift dat een compleet ander alfabet is waarbij dan ook nog eens letters achter of onder elkaar geschreven worden afhankelijk van de vorm van de letter. Ook worden slotconsonanten vaak anders uitgesproken dan geschreven. Verder is het een compleet andere grammatika dan een West-Europese taal (Germaans of Latijns). Je moet je ontleding nog goed beheersen omdat een onderwerp een ander achtervoegsel krijgt dan een meewerkend/lijdend voorwerp. Er achtervoegsels zijn om plaats/tijd aan te duiden en weer andere achtervoegsels zijn om een plaats/tijd aan te duiden waar een handeling plaats vindt. Sowieso is het lastig om de uitspraak goed te krijgen. Denk je een duidelijke 'l' te horen, hoor je in een ander programma toch een 'r', denk je een duidelijke 'p' te horen, klinkt het bij iemand anders als een 'b'. Zou je verschil moeten horen tussen een 'p' en een 'pp', hoor je helemaal geen verschil. Erg lastig. En of het nu komt omdat ik dover aan het worden ben of omdat ik nooit geleerd heb om een aantal van de verschillende klanken te horen, zoals zij blijkbaar niet geleerd hebben om verschil tussen 'b' en 'p' te maken en tussen 'l' en 'r' is me niet duidelijk.

In de tussentijd hebben we ons hele programma bedacht. We beginnen met langlaufen in Yong Pyong, gaan dan naar een Boedistische tempel en vervolgens Seoul bekijken en de campus waar Jitske terecht gaat komen.