En na 24 uur heeft nog niemand op het vorige bericht gereageerd ;-) Misschien zat het bericht te veel verstopt in alle andere zaken. Ja, wij komen terug naar Nederland. Zo rond 10 augustus kunnen we weer in ons huis en uiterlijk 1 juli zijn we uit ons huidige huis. We worden dus een poosje daklozen, zwervers, vakantievierders, of hoe je ook wilt noemen.
Alle Noren die we spreken, vinden het jammer maar begrijpelijk. Kinderen gaan voor. Maar ze vragen allemaal wel of we terugkomen als de kinderen niet meer van ons afhankelijk zijn. Dus over zo'n vijf jaar zouden we weer een poging kunnen wagen. Dat zien we tegen die tijd wel weer.
Maar voorlopig zijn we druk bezig te genieten van al het goede dat Tromsø ons te bieden heeft. Sneeuwruimen, hout sjouwen, langlaufen, mooie vergezichten met besneeuwde bergtoppen, een zon die al om half zes zo veel licht geeft dat de straatlantarens dan al uit gaan. Een dochter die op onze trouwdag een premierevoorstelling voor ons neerzet. Een kacheltje stoken. De ijspegels, de guirlandes van afgezakte sneeuw, de stepslee die als vervoermiddel gebruikt wordt, de mensen die al skiend langskomen, hetzij berg op, hetzij berg af, de auto's die je alle ruimte geven, alle lekkere baksels, de collega's, en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
groetjes,
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dag Liesbeth en Martijn,
BeantwoordenVerwijderenToevallig kwam ik weer eens een kijkje nemen, benieuwd als ik was naar de weersomstandigheden in het hoge noorden, nu het hier een beetje op voorjaar begint te lijken.
Rol ik zomaar in die boodschap van jullie belangrijke beslissing. Hoewel het nog lang geen 1 juli is en jullie nog van alles zullen meemaken, zul je het toch anders gaan beleven. Wat hebben jullie een intense periode achter je.
Jullie zitten nu halverwege midwinter en midsummer,geniet ervan en sterkte bij de verhuisperikelen!
Een hartelijke groet uit Koudekerk a.d.Rijn van
Jo en Arga
Hoi Liesbeth
BeantwoordenVerwijderenReactie staat al in de e-mail
Dirk zegt jammer dan kunnen wij niet meer zeggen dat we familie in Noorwegen hebben.
Ik vind het jammer dat er niet meer blogs komen met allerlei niewigheden.
Lucie
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenWellicht dat iedereen nog een beetje verbaasd achterover in z'n/haar stoel zit te denken. Het kwam ook wel wat onverwachts na al die blogs over het leven in het hoge Noorden en dan opeens... we gaan terug. 'Tuurlijk moest er een keer wat komen maar door het huis is het allemaal wat versneld.
Maar goed, jullie hebben nog even en er zullen toch nog vele berichtjes volgen!?
-- Jelle & Petra