Personeelsfeest

Van Martijns werk uit was er een personeelsfeest, het zonnefeest. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Het had een hele week zwaar gesneeuwd en de voorspelling was dat het dit hele wiekend ook nog zwaar zou sneeuwen. Maar het zonnefeest werd niet afgelast.

Het werd gehouden op de skispeelplaats Charlottelund, alwaar een verwarmde WC, een ijsbaantje, wat schommels en een paar heuveltjes aanwezig zijn. En uiteraard vuurkuilen. Het feestcommitee had voor vuur, warme chocolademelk, zonnebollen, worstjes en broodjes gezorgd. Wij hoefden alleen maar ons goede humeur mee te nemen.

En dat laatste ging makkelijk. De zon scheen op een versbesneeuwde wereld en liet die lekker glinsteren. Er waren mooie kantwerken van ijspegels te zien onderweg. De zonnebrillen moesten op. Romke leefde zich lekker uit met de heuvel. Het naar beneden suizen zag er erg profi uit. Alleen het remmen en bochten maken moet hij nog oefenen. Martijn heeft zich door zijn zoon uit laten dagen om ook wat hellinkjes af te gaan. Dat leverde hem de nodige adrenaline op. En ik zat het in het zonnetje heerlijk aan te kijken. En me te verbazen over de rust die er heerste ondanks de grote hoeveelheid mensen, en met name kleine kinderen, die er waren.

Het was ook een prachtgezicht om alle uitrustingen van iedereen te bekijken, honden met slofjes aan die een slee trokken, die een skier trokken, die gewoon losliepen, kinderen op plastic lappen die de heuvel afgleden, op sleetjes, al dan niet bestuurbaar, op snowboards, op ski's al dan niet met stokken, op matrasjes. De rendiervellen als zitlap of op de slees om de kinderen warmer te laten zitten. Je keek gewoon je ogen uit.

Liesbeth