Huis te koop

Zoals onze verhuurder al had aangekondigd, staat ons huis te koop. Hij had beloofd dat hij zijn best zou doen om ons zo min mogelijk overlast ermee te bezorgen. Dus voor de eerste bezichtiging belt hij twee dagen van te voren op. Keurig. Om de dag erop te bellen dat het niet doorgaat. Goed zo, dan hoeven we nog niet uitgebreid schoon te maken en op te ruimen.

Drie dagen later belt hij weer op. Of hij de dag erop 's avonds langs kan komen met kijkers. Dat is al korter dag. Maar gelukkig heb ik de hele dinsdag vrij om op te ruimen en schoon te maken. Dat probeer ik voornamelijk met het idee van onze komende logee te doen. Dat maakt het werk wat leuker. Het was trouwens ook wel weer eens nodig om grondig te poetsen. De huiseigenaar laat de sneeuw ruimen. Dat schijnt ook heel belangrijk te zijn voor de eerste indruk. Daar maken wij later dankbaar gebruik van.

Als hij komt met de kijkers, valt het op dat er geen enkele makelaar bij is. Het is de huiseigenaar als verkoper en de kijkers als kopers, verder niets. De kijkers willen van ons weten of de weg voor ons huis erg veel hinder geeft. We kunnen naar eer en geweten vertellen dat dat niet zo is. (Ja, als ex-randstadbewoner valt dat ook echt mee)

Dan komt hij afgelopen dinsdag met een open huis en vandaag belt hij drie uur van te voren. Hij wil komen met kijkers van het open huis die nog een keer willen kijken. Blijken dat opeens drie stellen te zijn. Een stel heeft zijn vragenlijst laten liggen. Die is erg interessant. Alles wat er niet in orde is aan het huis staat erin vermeld. Maar goed, dat is de kant van de kopers. Wat daar trouwens wel weer in opvalt is dat ze het over de oostelijke slaapkamer, de westelijke muur etc. hebben. Ook hier weer worden de kompasstreken gebruikt.

Als het goed is, zullen we de eerste twee weken niet weer opnieuw verrast gaan worden.

Liesbeth