Rendiertocht

Nu we weten dat we terug gaan, zijn we bezig al die dingen te doen die we graag echt gedaan willen hebben. Bij mij op het lijstje stond een hondesleetocht of een rendiersleetocht. Beide tochten zijn nogal prijzig, dus daarom had ik ze toch nog maar niet gedaan. Gelukkig hadden we afgelopen wiekend logees die ook wel een rendiertocht wilden maken. Dus eindelijk kwam het ervan. Zonder hun, had ik nog steeds alleen maar gedacht dat het me wel erg leuk leek.

We hadden een tocht van zeven uur uitgezocht. Daar ging al drie uur heen en weer rijden vanaf. We reden helemaal naar de Lyngsfjord Alpen, dus we zagen ook nog wat van de omgeving. Daar aangekomen werden we in skipakken gehesen om warm te blijven. Onze gids hees zich in de tussentijd in traditionele Samenkleding, een jas van rendierbont, een broek van rendierleer en een muts van rendierleer. Zijn laarzen van rendierleer had hij thuisgelaten. Die waren te warm om aan te hebben, vond hij.

Een eerste kennismaking met de rendieren volgde. De gids vertelde over rendieren, hoe ze leven, eten, gehouden worden. De tocht 's zomers naar het zuiden en 's winters naar het noorden. Omgekeerd dus ten opzichte van de rest van de trekvogels etc. Hoe hij geleerd had rendieren te slachten en op welke leeftijd dat gebeurde. Hoe we rendieren moesten benaderen en wat we wel en niet met ze mochten doen.

En daarna de tocht op de slee. We waren 's avonds gegaan en het begon al te schemeren. Dat samen met de sneeuw die viel, het verlaten landschap en de harde wind, maakte dat je het gevoel kreeg er echt helemaal uit te zijn. In plaats van een toeristiche attractie mee te maken.

Op het keerpunt van de tocht werd er nog wat meer verteld. Voor mijn gevoel voornamelijk om de rendieren de gelegenheid te geven om wat uit te rusten. Vooral ons rendier had het zwaar. Hij had twee personen op de slee. Hij moest duidelijk harder in het tuig hangen om de slee vooruit te krijgen dan de twee andere rendieren, die maar een slee met een persoon trokken.

De slees waren helemaal van hout gemaakt, behalve de liggers, die waren bekleed met plastic. Waarschijnlijk om het glijvermogen te bevorderen. De sneeuw is per slot nogal droog waardoor het glijvermogen minder is.

Omdat de foto's op een andere PC staan, komen die hier niet bij het bericht maar volgen die wel apart of in de diashow.

Liesbeth