Nu we weten dat we terug gaan, zijn we bezig al die dingen te doen die we graag echt gedaan willen hebben. Bij mij op het lijstje stond een hondesleetocht of een rendiersleetocht. Beide tochten zijn nogal prijzig, dus daarom had ik ze toch nog maar niet gedaan. Gelukkig hadden we afgelopen wiekend logees die ook wel een rendiertocht wilden maken. Dus eindelijk kwam het ervan. Zonder hun, had ik nog steeds alleen maar gedacht dat het me wel erg leuk leek.
We hadden een tocht van zeven uur uitgezocht. Daar ging al drie uur heen en weer rijden vanaf. We reden helemaal naar de Lyngsfjord Alpen, dus we zagen ook nog wat van de omgeving. Daar aangekomen werden we in skipakken gehesen om warm te blijven. Onze gids hees zich in de tussentijd in traditionele Samenkleding, een jas van rendierbont, een broek van rendierleer en een muts van rendierleer. Zijn laarzen van rendierleer had hij thuisgelaten. Die waren te warm om aan te hebben, vond hij.
Een eerste kennismaking met de rendieren volgde. De gids vertelde over rendieren, hoe ze leven, eten, gehouden worden. De tocht 's zomers naar het zuiden en 's winters naar het noorden. Omgekeerd dus ten opzichte van de rest van de trekvogels etc. Hoe hij geleerd had rendieren te slachten en op welke leeftijd dat gebeurde. Hoe we rendieren moesten benaderen en wat we wel en niet met ze mochten doen.
En daarna de tocht op de slee. We waren 's avonds gegaan en het begon al te schemeren. Dat samen met de sneeuw die viel, het verlaten landschap en de harde wind, maakte dat je het gevoel kreeg er echt helemaal uit te zijn. In plaats van een toeristiche attractie mee te maken.
Op het keerpunt van de tocht werd er nog wat meer verteld. Voor mijn gevoel voornamelijk om de rendieren de gelegenheid te geven om wat uit te rusten. Vooral ons rendier had het zwaar. Hij had twee personen op de slee. Hij moest duidelijk harder in het tuig hangen om de slee vooruit te krijgen dan de twee andere rendieren, die maar een slee met een persoon trokken.
De slees waren helemaal van hout gemaakt, behalve de liggers, die waren bekleed met plastic. Waarschijnlijk om het glijvermogen te bevorderen. De sneeuw is per slot nogal droog waardoor het glijvermogen minder is.
Omdat de foto's op een andere PC staan, komen die hier niet bij het bericht maar volgen die wel apart of in de diashow.
Liesbeth
woensdag 31 maart 2010
Zaterdagochtendactiviteit
Zoals in Nederland er op zaterdag massaal auto's gewassen worden, hebben de Noren ook hun vaste rituelen. Alleen zijn hun rituelen wat meer seizoensgebonden. Was het de afgelopen tijd vooral uitgebreid sneeuwschuiven om achterstallig arbeid op dat gebied in te halen. Nu is het grote dakschuiven begonnen.
Hoewel het nog flink vriest, heeft de zon zoveel kracht dat de sneeuw overdag behoorlijk wegdooit. Het asfalt is op de hoofdwegen al helemaal ontdaan van ijs en sneeuw. Er lopen riviertjes over de wegen om al het water naar zee af te voeren. Die zonnekracht heeft ook tot gevolg dat op de daken de sneeuw begint te smelten. Zeker bij daken die zwart zijn, begint als eerste de onderkant te smelten. Dat maakt dat er een ideale glijbaan ontstaat voor de zware sneeuwvracht die erop ligt. Het gevolg is een daklawine. Om dat nu te voorkomen, wordt er door veel Noren met de sneeuwschuiver het dak opgegaan. Het dak wordt sneeuwvrij gemaakt. Op die manier wordt voorkomen dat er ongecontroleerde daklawines plaatsvinden.
Een andere activiteit is het ijsbikken. Omdat er zoveel dooit en het toch nog vriest, kan het water van de daken niet allemaal weglopen. Dat heeft tot gevolg dat de dakgoot verstopt met ijs en er mooie ijspegels aan de goten komen te hangen. Een ijspegel van 2 meter is geen uitzondering. Al dat ijs is funest voor de dakgoot. Die begint uit te zakken en te scheuren. Om dat tegen te gaan, gaan de Noren het dak op om het ijs uit te bikken. Dat voorkomt ook dat er een ijspegel van de nodige kilo's met een mooit spits puntje op je hoofd terecht komt.
En de laatste activiteit is langlaufen. Dat deden ze allemaal al, maar nu met al die zon erbij is het helemaal heerlijk om te doen. Dus hele families met zitlappen, thermoskannen, houtblokken, worstjes en broodjes trekken naar buiten, stoken een vuurtje, glijden van de heuvel af, en genieten. Maar deze activiteit is meer een zaterdagmiddag activiteit. Het is ons opgevallen dat wij meestal als eerste bezig waren met schaatsen en langlaufen. Wij begonnen zo rond half tien en waren dan rond twaalf uur wel klaar, terwijl de Noren tegen twaalf uur begonnen.
Liesbeth
Hoewel het nog flink vriest, heeft de zon zoveel kracht dat de sneeuw overdag behoorlijk wegdooit. Het asfalt is op de hoofdwegen al helemaal ontdaan van ijs en sneeuw. Er lopen riviertjes over de wegen om al het water naar zee af te voeren. Die zonnekracht heeft ook tot gevolg dat op de daken de sneeuw begint te smelten. Zeker bij daken die zwart zijn, begint als eerste de onderkant te smelten. Dat maakt dat er een ideale glijbaan ontstaat voor de zware sneeuwvracht die erop ligt. Het gevolg is een daklawine. Om dat nu te voorkomen, wordt er door veel Noren met de sneeuwschuiver het dak opgegaan. Het dak wordt sneeuwvrij gemaakt. Op die manier wordt voorkomen dat er ongecontroleerde daklawines plaatsvinden.
Een andere activiteit is het ijsbikken. Omdat er zoveel dooit en het toch nog vriest, kan het water van de daken niet allemaal weglopen. Dat heeft tot gevolg dat de dakgoot verstopt met ijs en er mooie ijspegels aan de goten komen te hangen. Een ijspegel van 2 meter is geen uitzondering. Al dat ijs is funest voor de dakgoot. Die begint uit te zakken en te scheuren. Om dat tegen te gaan, gaan de Noren het dak op om het ijs uit te bikken. Dat voorkomt ook dat er een ijspegel van de nodige kilo's met een mooit spits puntje op je hoofd terecht komt.
En de laatste activiteit is langlaufen. Dat deden ze allemaal al, maar nu met al die zon erbij is het helemaal heerlijk om te doen. Dus hele families met zitlappen, thermoskannen, houtblokken, worstjes en broodjes trekken naar buiten, stoken een vuurtje, glijden van de heuvel af, en genieten. Maar deze activiteit is meer een zaterdagmiddag activiteit. Het is ons opgevallen dat wij meestal als eerste bezig waren met schaatsen en langlaufen. Wij begonnen zo rond half tien en waren dan rond twaalf uur wel klaar, terwijl de Noren tegen twaalf uur begonnen.
Liesbeth
dinsdag 30 maart 2010
Wat vertel je wel en wat niet?
Uit een aantal reakties viel op te maken dat het nogal onverwacht kwam dat we terug komen naar Nederland. We hadden zoveel leuke en spannende verhalen op het blog staan.
We hebben ons best gedaan om vooral feitelijk te vertellen wat ons hier allemaal opviel, wat er anders was, en inderdaad, wat we hier fijn vonden. Omdat we ons erg bewust zijn van het feit dat de hele wereld mee kan lezen, hebben we de keus gemaakt om alle moeilijkheden en interne strubbelingen niet te vermelden. Maar uiteindelijk geeft dat een vertekend beeld.
We hadden bijvoorbeeld ingecalculeerd dat de extra spanningen bij het verhuizen en op gang komen hier irritaties over en weer op zouden leveren. Dat kwam uit. Maar we hadden ook berekend dat we dat wel aan konden, en dat kwam ook uit. Wat we ons niet gerealiseerd hadden, was hoe het schoolsysteem hier uit zou pakken, hoe ik om zou gaan met zo lang naar een baan te moeten zoeken, hoe moeilijk het zou zijn voor onze kinderen om een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Maar daar zitten allemaal nogal veel gevoeligheden bij, waardoor je er niet makkelijk je hart op het blog over lucht.
Maar goed, nu weten jullie een beetje hoe er geselecteerd wordt op wat wel en niet op het blog komt.
Leuke Noorse woorden:
rehabilitere betekent revalideren
restituere betekent herstellen, recupereren
overend betekent precies het omgekeerde van het Nederlandse woord overeind
Liesbeth
We hebben ons best gedaan om vooral feitelijk te vertellen wat ons hier allemaal opviel, wat er anders was, en inderdaad, wat we hier fijn vonden. Omdat we ons erg bewust zijn van het feit dat de hele wereld mee kan lezen, hebben we de keus gemaakt om alle moeilijkheden en interne strubbelingen niet te vermelden. Maar uiteindelijk geeft dat een vertekend beeld.
We hadden bijvoorbeeld ingecalculeerd dat de extra spanningen bij het verhuizen en op gang komen hier irritaties over en weer op zouden leveren. Dat kwam uit. Maar we hadden ook berekend dat we dat wel aan konden, en dat kwam ook uit. Wat we ons niet gerealiseerd hadden, was hoe het schoolsysteem hier uit zou pakken, hoe ik om zou gaan met zo lang naar een baan te moeten zoeken, hoe moeilijk het zou zijn voor onze kinderen om een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Maar daar zitten allemaal nogal veel gevoeligheden bij, waardoor je er niet makkelijk je hart op het blog over lucht.
Maar goed, nu weten jullie een beetje hoe er geselecteerd wordt op wat wel en niet op het blog komt.
Leuke Noorse woorden:
rehabilitere betekent revalideren
restituere betekent herstellen, recupereren
overend betekent precies het omgekeerde van het Nederlandse woord overeind
Liesbeth
woensdag 17 maart 2010
Terug naar Nederland
En na 24 uur heeft nog niemand op het vorige bericht gereageerd ;-) Misschien zat het bericht te veel verstopt in alle andere zaken. Ja, wij komen terug naar Nederland. Zo rond 10 augustus kunnen we weer in ons huis en uiterlijk 1 juli zijn we uit ons huidige huis. We worden dus een poosje daklozen, zwervers, vakantievierders, of hoe je ook wilt noemen.
Alle Noren die we spreken, vinden het jammer maar begrijpelijk. Kinderen gaan voor. Maar ze vragen allemaal wel of we terugkomen als de kinderen niet meer van ons afhankelijk zijn. Dus over zo'n vijf jaar zouden we weer een poging kunnen wagen. Dat zien we tegen die tijd wel weer.
Maar voorlopig zijn we druk bezig te genieten van al het goede dat Tromsø ons te bieden heeft. Sneeuwruimen, hout sjouwen, langlaufen, mooie vergezichten met besneeuwde bergtoppen, een zon die al om half zes zo veel licht geeft dat de straatlantarens dan al uit gaan. Een dochter die op onze trouwdag een premierevoorstelling voor ons neerzet. Een kacheltje stoken. De ijspegels, de guirlandes van afgezakte sneeuw, de stepslee die als vervoermiddel gebruikt wordt, de mensen die al skiend langskomen, hetzij berg op, hetzij berg af, de auto's die je alle ruimte geven, alle lekkere baksels, de collega's, en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
groetjes,
Liesbeth
Alle Noren die we spreken, vinden het jammer maar begrijpelijk. Kinderen gaan voor. Maar ze vragen allemaal wel of we terugkomen als de kinderen niet meer van ons afhankelijk zijn. Dus over zo'n vijf jaar zouden we weer een poging kunnen wagen. Dat zien we tegen die tijd wel weer.
Maar voorlopig zijn we druk bezig te genieten van al het goede dat Tromsø ons te bieden heeft. Sneeuwruimen, hout sjouwen, langlaufen, mooie vergezichten met besneeuwde bergtoppen, een zon die al om half zes zo veel licht geeft dat de straatlantarens dan al uit gaan. Een dochter die op onze trouwdag een premierevoorstelling voor ons neerzet. Een kacheltje stoken. De ijspegels, de guirlandes van afgezakte sneeuw, de stepslee die als vervoermiddel gebruikt wordt, de mensen die al skiend langskomen, hetzij berg op, hetzij berg af, de auto's die je alle ruimte geven, alle lekkere baksels, de collega's, en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
groetjes,
Liesbeth
dinsdag 16 maart 2010
Huis verkocht
En na alle bezichtigingen hebben we nu rust. We hoeven niet meer hals over kop alles op te ruimen. De kasten kunnen nu weer gewoon opgedaan zonder dat we bang hoeven te zijn dat alle opgeruimde spullen naar beneden vallen. Het moge duidelijk zijn hoe er opgeruimd was. De laatste keer dat ik gebeld werd door onze verhuurder, was om te horen dat er geen bezichtigingen meer waren. Het huis was verkocht.
Officieel hebben we nog niet gehoord wanneer we eruit moeten. De opzegtermijn is drie maanden. Als de eigenaar nog even wacht met opzeggen, zitten we in ieder geval het schooljaar rustig in dit huis. Wel zo handig met alle gasten die we nog verwachten. Onofficieel hebben we al te horen gekregen dat het huis per 1 juli opgeleverd moet worden, en liefst eerder. Dat heeft ons wel aan het denken gezet.
We zijn al een poos aan het dubben of we terug willen of hier willen blijven. Het vervelende is dat de kinderen allebei terug willen en Martijn en ik hier alletwee wel langer willen blijven. Martijn tot het eind van zijn project en ik wel tot het eind. Maar met zo'n deadline van een huis dat opgeleverd moet worden, moesten we toch maar eens knopen doorhakken. En dat hebben we gedaan. We gaan toch maar gewoon terug naar Nederland. Dat is voor de kinderen duidelijk beter. Het opleidingsniveau ligt in Nederland toch wel hoger.
We mogen dus nu weer van alles en nog wat gaan regelen. Gelukkig beginnen we ervaring te krijgen en hoeven er een aantal zaken niet meer uitgezocht te worden. We hebben al een huis, de spullen zijn al uitgezocht in wat er mee moet naar Nederland (alles), we weten hoe het zit met belasting, verzekeringen, sociale verzekeringen, burgerservicenummers zijn al aanwezig, bank hebben we al.
Wat nog niet geregeld is, is de vakantie. De kinderen hebben van 18 juni tot 23 augustus vakantie. Dus ekstreem lang. Gelukkig maar, want ze hebben nog wat in te halen van vorige zomer. Martijn heeft ook zijn baan opgezegd per 1 juli. Mijn ene baan loopt tot eind juli, maar het lesgeven gaat ook maar tot 18 juni. Ik moet nog praten om te horen wat ik die laatste anderhalve maand zou moeten doen. Afhankelijk daarvan zal ik ook mijn baan op moeten zeggen of kan ik betaald vakantie vieren.
Liesbeth
Officieel hebben we nog niet gehoord wanneer we eruit moeten. De opzegtermijn is drie maanden. Als de eigenaar nog even wacht met opzeggen, zitten we in ieder geval het schooljaar rustig in dit huis. Wel zo handig met alle gasten die we nog verwachten. Onofficieel hebben we al te horen gekregen dat het huis per 1 juli opgeleverd moet worden, en liefst eerder. Dat heeft ons wel aan het denken gezet.
We zijn al een poos aan het dubben of we terug willen of hier willen blijven. Het vervelende is dat de kinderen allebei terug willen en Martijn en ik hier alletwee wel langer willen blijven. Martijn tot het eind van zijn project en ik wel tot het eind. Maar met zo'n deadline van een huis dat opgeleverd moet worden, moesten we toch maar eens knopen doorhakken. En dat hebben we gedaan. We gaan toch maar gewoon terug naar Nederland. Dat is voor de kinderen duidelijk beter. Het opleidingsniveau ligt in Nederland toch wel hoger.
We mogen dus nu weer van alles en nog wat gaan regelen. Gelukkig beginnen we ervaring te krijgen en hoeven er een aantal zaken niet meer uitgezocht te worden. We hebben al een huis, de spullen zijn al uitgezocht in wat er mee moet naar Nederland (alles), we weten hoe het zit met belasting, verzekeringen, sociale verzekeringen, burgerservicenummers zijn al aanwezig, bank hebben we al.
Wat nog niet geregeld is, is de vakantie. De kinderen hebben van 18 juni tot 23 augustus vakantie. Dus ekstreem lang. Gelukkig maar, want ze hebben nog wat in te halen van vorige zomer. Martijn heeft ook zijn baan opgezegd per 1 juli. Mijn ene baan loopt tot eind juli, maar het lesgeven gaat ook maar tot 18 juni. Ik moet nog praten om te horen wat ik die laatste anderhalve maand zou moeten doen. Afhankelijk daarvan zal ik ook mijn baan op moeten zeggen of kan ik betaald vakantie vieren.
Liesbeth
Internationale vrouwendag
Vorige week maandag, 8 maart, was het internationale vrouwendag. Met de vrouwengroep van de bieb hebben we onze eigen optocht gehouden naar een theater waar we een rondleiding kregen. De avond erop zouden we daar naar een voorstelling gaan. Lysistrata, geschreven door Aristofanes ongeveer 400 voor Christus. De Griekse vrouwen vinden het maar niets dat hun mannen er de hele tijd vandoor zijn om oorlog met elkaar te voeren. Zij willen vrede. Om dat te bereiken gaan ze hun mannen verleiden en vervolgens weigeren om met ze naar bed te gaan, net zo lang tot de mannen toegeven en geen oorlog meer hebben.
Behalve onze vrouwenoptocht waren er de hele week activiteiten gepland met discussies, echte optochten, cabaret, muziek enz. Wat opviel was dat de meeste vrouwen in de biebgroep nog nooit van de internationale vrouwendag gehoord hadden. En dat terwijl er overal posters met alle activiteiten hingen, er een website voor opgericht was enz.
Liesbeth
Behalve onze vrouwenoptocht waren er de hele week activiteiten gepland met discussies, echte optochten, cabaret, muziek enz. Wat opviel was dat de meeste vrouwen in de biebgroep nog nooit van de internationale vrouwendag gehoord hadden. En dat terwijl er overal posters met alle activiteiten hingen, er een website voor opgericht was enz.
Liesbeth
zondag 14 maart 2010
Personeelsfeest
Van Martijns werk uit was er een personeelsfeest, het zonnefeest. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Het had een hele week zwaar gesneeuwd en de voorspelling was dat het dit hele wiekend ook nog zwaar zou sneeuwen. Maar het zonnefeest werd niet afgelast.
Het werd gehouden op de skispeelplaats Charlottelund, alwaar een verwarmde WC, een ijsbaantje, wat schommels en een paar heuveltjes aanwezig zijn. En uiteraard vuurkuilen. Het feestcommitee had voor vuur, warme chocolademelk, zonnebollen, worstjes en broodjes gezorgd. Wij hoefden alleen maar ons goede humeur mee te nemen.
En dat laatste ging makkelijk. De zon scheen op een versbesneeuwde wereld en liet die lekker glinsteren. Er waren mooie kantwerken van ijspegels te zien onderweg. De zonnebrillen moesten op. Romke leefde zich lekker uit met de heuvel. Het naar beneden suizen zag er erg profi uit. Alleen het remmen en bochten maken moet hij nog oefenen. Martijn heeft zich door zijn zoon uit laten dagen om ook wat hellinkjes af te gaan. Dat leverde hem de nodige adrenaline op. En ik zat het in het zonnetje heerlijk aan te kijken. En me te verbazen over de rust die er heerste ondanks de grote hoeveelheid mensen, en met name kleine kinderen, die er waren.
Het was ook een prachtgezicht om alle uitrustingen van iedereen te bekijken, honden met slofjes aan die een slee trokken, die een skier trokken, die gewoon losliepen, kinderen op plastic lappen die de heuvel afgleden, op sleetjes, al dan niet bestuurbaar, op snowboards, op ski's al dan niet met stokken, op matrasjes. De rendiervellen als zitlap of op de slees om de kinderen warmer te laten zitten. Je keek gewoon je ogen uit.
Liesbeth
Het werd gehouden op de skispeelplaats Charlottelund, alwaar een verwarmde WC, een ijsbaantje, wat schommels en een paar heuveltjes aanwezig zijn. En uiteraard vuurkuilen. Het feestcommitee had voor vuur, warme chocolademelk, zonnebollen, worstjes en broodjes gezorgd. Wij hoefden alleen maar ons goede humeur mee te nemen.
En dat laatste ging makkelijk. De zon scheen op een versbesneeuwde wereld en liet die lekker glinsteren. Er waren mooie kantwerken van ijspegels te zien onderweg. De zonnebrillen moesten op. Romke leefde zich lekker uit met de heuvel. Het naar beneden suizen zag er erg profi uit. Alleen het remmen en bochten maken moet hij nog oefenen. Martijn heeft zich door zijn zoon uit laten dagen om ook wat hellinkjes af te gaan. Dat leverde hem de nodige adrenaline op. En ik zat het in het zonnetje heerlijk aan te kijken. En me te verbazen over de rust die er heerste ondanks de grote hoeveelheid mensen, en met name kleine kinderen, die er waren.
Het was ook een prachtgezicht om alle uitrustingen van iedereen te bekijken, honden met slofjes aan die een slee trokken, die een skier trokken, die gewoon losliepen, kinderen op plastic lappen die de heuvel afgleden, op sleetjes, al dan niet bestuurbaar, op snowboards, op ski's al dan niet met stokken, op matrasjes. De rendiervellen als zitlap of op de slees om de kinderen warmer te laten zitten. Je keek gewoon je ogen uit.
Liesbeth
Keukenprinses
De kookles op school verviel, ter compensatie kreeg onze dochter wel huiswerk:
Het was lekker!
Martijn
Het was lekker!
Martijn
vrijdag 12 maart 2010
Vooroordelen
Onlangs heb ik een cursus internationaal communiceren gelopen, in het kader van een inburgeringscursus. Een item daar was ¨vooroordelen¨. Vooroordelen zouden voornamelijk negatief zijn en je belemmeren om de werkelijkheid te zien. Vooroordelen over andere kulturen belemmeren de communicatie, doen de ander en jezelf te kort en nog zo wat van dat soort uitspraken.
Op dat moment was ik het niet zo met ze eens. Vooroordelen kunnen daartoe leiden, maar dat hoeft niet. Vanwege onze vooroordelen over Noren en Noorwegen zijn we hiernaar toe verhuisd. Vandaar dat ik vond dat vooroordelen ook positieve kanten hadden. Maar onlangs ben ik erg met mijn neus op de feiten gedrukt wat de negatieve kanten van vooroordelen betreft. Volgens ons kunnen ze alleen in Nederland echte drop en pindakaas maken. Dus alle bezoek heeft als boodschappenlijstje o.a. die twee zaken meegekregen. En wat pindakaas betreft, uiteraard alleen de echte Calve pindakaas is goed genoeg.
Ben ik hier in de supermarkt toch maar eens gaan kijken bij het snoep. Ik wist natuurlijk dat de rolletjes lakrisal uit Scandinavie kwamen en dus hier ook te krijgen zijn, maar ik wilde ook eens weten wat voor ander snoep ze hier hadden. Blijken er wel vier verschillende soorten drop te krijgen te zijn. Een soort is zelfs zo heftig dat je het gevoel hebt driedubbelzoute drop te eten. Wat hebben we onszelf te kort gedaan met onze vooroordelen over drop.
Wat pindakaas betreft is het hetzelfde verhaal. Ik dacht, laat ik eens kijken hoe die er hier uitziet. Was er een merk dat de goede kleur en consistentie leek te hebben. Dus daar een pot van gekocht. Die deed niet onder voor de Calvepindakaas. Staat er op het etiket ¨made in Holland¨. Komt dus waarschijnlijk uit Delft.
Kortom, het loont altijd de moeite om je vooroordelen te onderzoeken voor je je leven ernaar inricht.
Liesbeth
Op dat moment was ik het niet zo met ze eens. Vooroordelen kunnen daartoe leiden, maar dat hoeft niet. Vanwege onze vooroordelen over Noren en Noorwegen zijn we hiernaar toe verhuisd. Vandaar dat ik vond dat vooroordelen ook positieve kanten hadden. Maar onlangs ben ik erg met mijn neus op de feiten gedrukt wat de negatieve kanten van vooroordelen betreft. Volgens ons kunnen ze alleen in Nederland echte drop en pindakaas maken. Dus alle bezoek heeft als boodschappenlijstje o.a. die twee zaken meegekregen. En wat pindakaas betreft, uiteraard alleen de echte Calve pindakaas is goed genoeg.
Ben ik hier in de supermarkt toch maar eens gaan kijken bij het snoep. Ik wist natuurlijk dat de rolletjes lakrisal uit Scandinavie kwamen en dus hier ook te krijgen zijn, maar ik wilde ook eens weten wat voor ander snoep ze hier hadden. Blijken er wel vier verschillende soorten drop te krijgen te zijn. Een soort is zelfs zo heftig dat je het gevoel hebt driedubbelzoute drop te eten. Wat hebben we onszelf te kort gedaan met onze vooroordelen over drop.
Wat pindakaas betreft is het hetzelfde verhaal. Ik dacht, laat ik eens kijken hoe die er hier uitziet. Was er een merk dat de goede kleur en consistentie leek te hebben. Dus daar een pot van gekocht. Die deed niet onder voor de Calvepindakaas. Staat er op het etiket ¨made in Holland¨. Komt dus waarschijnlijk uit Delft.
Kortom, het loont altijd de moeite om je vooroordelen te onderzoeken voor je je leven ernaar inricht.
Liesbeth
zondag 7 maart 2010
Modelvliegen
Gisterochtend was het weer mooi fietsweer, geen wind en wel zon, en wel -3, lekker warm...
Onderweg kwam ik een clubje modelvliegers tegen, altijd leuk om even te kijken en te zien hoe snel ook dat wereldje veranderd is. Toen ik nog vloog (zo'n 30 jaar geleden inmiddels :-() hadden we NiCad (nikkelcadmium) accu's. Te grbruiken voor zender en ontvanger, maar nauwelijks bruikbaar voor aandrijving, met uitzondering van een langzaam zwevertje als hulpmoter misschien.... We vonden het heel wat, maar als je nu terugkijkt hadden ze maar weinig capaciteit en waren het onhandige en onbetrouwbare dingen. Als je ze niet helemaal leegmaakt voor je ze herlaadde kregen ze last van 'geheugen' en waren ze helemaal niet meer vol te krijgen. En het andere waar ze last van hadden was kou. Als de temperatuur daalde tot ergens onder het vriespunt begon modelvliegen een beetje op russisch roulette met je vliegtuig te lijken: hoe lang zou de accu het uithouden?
Hoe anders is de wereld van de modelvlieger vandaag de dag. Electromotoren en accu's (en lichtere vliegtuigen) maken ook van electrisch aangedreven vliegtuigen stunters, en kou is blijkbaar ook geen probleem meer (hooguit voor de piloot).
Nog zo'n mooie ontwikkeling: vroeger moest je je vliegtuig goed in de gaten houden als je vliegt. Heldere kleuren en strepen op de vleugel dus. En zeker geen wit vliegtuig als je in een volledig besneeuwde omgeving wilt vliegen... Da's echt niet meer nodig nu. Aan boord is een videocamera, met een liveverbinding terug naar het headup-display van de vlieger op de grond. 't Vliegtuig verdwijnt dus na het opstijgen volledig uit zicht en duikt na een kwartiertje weer eens op... wel iets minder aantrekkelijk voor het publiek natuurlijk...
Martijn
zaterdag 6 maart 2010
Huis te koop (2)
Het huis staat voor vier en een half miljoen te koop. Hoewel we alleen nog maar de eigenaar en potentiele kopers gezien hebben, wordt het huis wel via een makelaar te koop aangeboden. Een mij onbekende constructie.
Behalve de eigenlijke prijs van het huis, zitten ook hier nog ekstra kosten verbonden aan het kopen van een huis. Er is het opmaken van een akte (onbekend wat voor akte) voor 2,5% van de koopsom, er is een akte van overdracht (1548 NOK), een akte van "statiegeldverplichting" (letterlijk vertaald, maar ik weet niet wat er echt mee bedoeld wordt) van 1935 NOK en 202 NOK pandattest aan de leningverstrekkende bank. Omdat er voor het huis zo'n 4,5 miljoen NOK gevraagd wordt komt er dus zo'n dikke 100 duizend aan kronen bij voor andere onkosten.
In de advertentie van het huis worden ook alle gebreken genoemd die we op de vragenlijst van de kijker gezien hadden. Blijkbaar wordt het publiceringsrecht op gebreken aan het huis hier veel grondiger aangepakt dan in Nederland. Ook neemt de makelaar in de advertentie duidelijk afstand van een aantal uitspraken die erin staan. Grond die van de gemeente teruggekocht kan worden bv. Daar staat duidelijk bij dat dat informatie van de verkoper is en dat de makelaar dat niet verder onderzocht heeft, dus dat een koper wordt aangeraden om dat zelf grondig te onderzoeken.
Er wordt ook in de advertentie genoemd dat er een apartementje in zit dat verhuurd wordt, maar dat de gemeente daar geen goedkeuring aan heeft gegeven. Dus als een koper dat ook doet het voor eigen risiko van de koper is. Grappig dat dat zo publiek gemaakt wordt.
De eigenaar zegt in de advertentie dat het energieverbruik zo rond de 30.000 kWh per jaar ligt. Wij hebben nu in een half jaar zo'n 12.000 verstookt. Dus ruim minder, gezien het feit dat mørketid geweest is. Maar hij schrijft niet hoeveel hout hij verstookt heeft. Wij zijn al aan ons vierde kuub bezig en hebben er nog twee bij besteld.
Liesbeth
Behalve de eigenlijke prijs van het huis, zitten ook hier nog ekstra kosten verbonden aan het kopen van een huis. Er is het opmaken van een akte (onbekend wat voor akte) voor 2,5% van de koopsom, er is een akte van overdracht (1548 NOK), een akte van "statiegeldverplichting" (letterlijk vertaald, maar ik weet niet wat er echt mee bedoeld wordt) van 1935 NOK en 202 NOK pandattest aan de leningverstrekkende bank. Omdat er voor het huis zo'n 4,5 miljoen NOK gevraagd wordt komt er dus zo'n dikke 100 duizend aan kronen bij voor andere onkosten.
In de advertentie van het huis worden ook alle gebreken genoemd die we op de vragenlijst van de kijker gezien hadden. Blijkbaar wordt het publiceringsrecht op gebreken aan het huis hier veel grondiger aangepakt dan in Nederland. Ook neemt de makelaar in de advertentie duidelijk afstand van een aantal uitspraken die erin staan. Grond die van de gemeente teruggekocht kan worden bv. Daar staat duidelijk bij dat dat informatie van de verkoper is en dat de makelaar dat niet verder onderzocht heeft, dus dat een koper wordt aangeraden om dat zelf grondig te onderzoeken.
Er wordt ook in de advertentie genoemd dat er een apartementje in zit dat verhuurd wordt, maar dat de gemeente daar geen goedkeuring aan heeft gegeven. Dus als een koper dat ook doet het voor eigen risiko van de koper is. Grappig dat dat zo publiek gemaakt wordt.
De eigenaar zegt in de advertentie dat het energieverbruik zo rond de 30.000 kWh per jaar ligt. Wij hebben nu in een half jaar zo'n 12.000 verstookt. Dus ruim minder, gezien het feit dat mørketid geweest is. Maar hij schrijft niet hoeveel hout hij verstookt heeft. Wij zijn al aan ons vierde kuub bezig en hebben er nog twee bij besteld.
Liesbeth
donderdag 4 maart 2010
Bezoek uit Nederland
En onze derde logee is gekomen er weer weggegaan. Mijn zus kwam afgelopen donderdag aan met het vliegtuig. Meteen waren we zo uit ons doen dat we onze skype-afspraak met onze mentor van het Libanon vergaten. Wel slordig van ons. Maar mijn zus had een stralend schoon huis. Helemaal opgeruimd, geveegd, gedweild, afgestoft, ...
Romke was aan de beurt om zijn kamer aan te bieden. Die heeft lekker in de droogkamer liggen slapen. Leuk voor de kijkers om te kunnen zien hoe wij het huis gebruiken.
Onze derde bezoeker was weer heel anders dan de eerste twee. Was onze eerste bezoeker iemand die zijn eigen weg ging omdat hij Noors sprak en wij allemaal moesten werken c.q. naar school moesten, zo was de tweede bezoeker iemand die graag alles wilde meemaken en ontdekken wat hij uit het blog wist, en liefst nog een beetje meer. En onze derde bezoeker kwam terwijl de kinderen en ik vakantie hadden terwijl Martijn moest werken. We zijn wel met alle bezoek naar de fjellheis geweest. En deze keer hebben we ons best gedaan activiteiten te verzinnen die ook voor ons nieuw waren.
Er is een fototentoonstelling in het Polarmuseet over walvissen waar we naartoe gegaan zijn, we hebben een auto gehuurd en zijn naar Sommarøy gereden. Dat op aanraden van Ernst. En het was inderdaad de moeite waard. We hebben op de ski's gestaan. We zijn vaak de helling op en afgerend naar de stad. En dan zie je opeens dat we toch wat conditie opgebouwd hebben en zekerder op onze voeten zijn komen te staan in de afgelopen tijd.
En bij alle activiteiten hadden we het perfecte weer. De museumdag was het guur en winderig, beide ski-dagen was het lekker zonnig en windloos, bij de fjellheis was het helder voor het mooie uitzicht. En vandaag begon het heftig te sneeuwen.
Maar de winterspelen die we beloofd hebben, hebben we helaas niet gehouden. Ook nu weer zou er twee kuub hout gesjouwd moeten worden. Helaas, het hout wordt pas volgende week gebracht. Moeten we het toch zelf doen. Sleetje rijden zat er eerst niet in omdat er te veel grind gestrooid was, en later niet vanwege ... en sneeuwruimen hoefde niet omdat er geen sneeuw gevallen was. Maar misschien hebben onze volgende gasten meer geluk.
Liesbeth
Romke was aan de beurt om zijn kamer aan te bieden. Die heeft lekker in de droogkamer liggen slapen. Leuk voor de kijkers om te kunnen zien hoe wij het huis gebruiken.
Onze derde bezoeker was weer heel anders dan de eerste twee. Was onze eerste bezoeker iemand die zijn eigen weg ging omdat hij Noors sprak en wij allemaal moesten werken c.q. naar school moesten, zo was de tweede bezoeker iemand die graag alles wilde meemaken en ontdekken wat hij uit het blog wist, en liefst nog een beetje meer. En onze derde bezoeker kwam terwijl de kinderen en ik vakantie hadden terwijl Martijn moest werken. We zijn wel met alle bezoek naar de fjellheis geweest. En deze keer hebben we ons best gedaan activiteiten te verzinnen die ook voor ons nieuw waren.
Er is een fototentoonstelling in het Polarmuseet over walvissen waar we naartoe gegaan zijn, we hebben een auto gehuurd en zijn naar Sommarøy gereden. Dat op aanraden van Ernst. En het was inderdaad de moeite waard. We hebben op de ski's gestaan. We zijn vaak de helling op en afgerend naar de stad. En dan zie je opeens dat we toch wat conditie opgebouwd hebben en zekerder op onze voeten zijn komen te staan in de afgelopen tijd.
En bij alle activiteiten hadden we het perfecte weer. De museumdag was het guur en winderig, beide ski-dagen was het lekker zonnig en windloos, bij de fjellheis was het helder voor het mooie uitzicht. En vandaag begon het heftig te sneeuwen.
Maar de winterspelen die we beloofd hebben, hebben we helaas niet gehouden. Ook nu weer zou er twee kuub hout gesjouwd moeten worden. Helaas, het hout wordt pas volgende week gebracht. Moeten we het toch zelf doen. Sleetje rijden zat er eerst niet in omdat er te veel grind gestrooid was, en later niet vanwege ... en sneeuwruimen hoefde niet omdat er geen sneeuw gevallen was. Maar misschien hebben onze volgende gasten meer geluk.
Liesbeth
Huis te koop
Zoals onze verhuurder al had aangekondigd, staat ons huis te koop. Hij had beloofd dat hij zijn best zou doen om ons zo min mogelijk overlast ermee te bezorgen. Dus voor de eerste bezichtiging belt hij twee dagen van te voren op. Keurig. Om de dag erop te bellen dat het niet doorgaat. Goed zo, dan hoeven we nog niet uitgebreid schoon te maken en op te ruimen.
Drie dagen later belt hij weer op. Of hij de dag erop 's avonds langs kan komen met kijkers. Dat is al korter dag. Maar gelukkig heb ik de hele dinsdag vrij om op te ruimen en schoon te maken. Dat probeer ik voornamelijk met het idee van onze komende logee te doen. Dat maakt het werk wat leuker. Het was trouwens ook wel weer eens nodig om grondig te poetsen. De huiseigenaar laat de sneeuw ruimen. Dat schijnt ook heel belangrijk te zijn voor de eerste indruk. Daar maken wij later dankbaar gebruik van.
Als hij komt met de kijkers, valt het op dat er geen enkele makelaar bij is. Het is de huiseigenaar als verkoper en de kijkers als kopers, verder niets. De kijkers willen van ons weten of de weg voor ons huis erg veel hinder geeft. We kunnen naar eer en geweten vertellen dat dat niet zo is. (Ja, als ex-randstadbewoner valt dat ook echt mee)
Dan komt hij afgelopen dinsdag met een open huis en vandaag belt hij drie uur van te voren. Hij wil komen met kijkers van het open huis die nog een keer willen kijken. Blijken dat opeens drie stellen te zijn. Een stel heeft zijn vragenlijst laten liggen. Die is erg interessant. Alles wat er niet in orde is aan het huis staat erin vermeld. Maar goed, dat is de kant van de kopers. Wat daar trouwens wel weer in opvalt is dat ze het over de oostelijke slaapkamer, de westelijke muur etc. hebben. Ook hier weer worden de kompasstreken gebruikt.
Als het goed is, zullen we de eerste twee weken niet weer opnieuw verrast gaan worden.
Liesbeth
Drie dagen later belt hij weer op. Of hij de dag erop 's avonds langs kan komen met kijkers. Dat is al korter dag. Maar gelukkig heb ik de hele dinsdag vrij om op te ruimen en schoon te maken. Dat probeer ik voornamelijk met het idee van onze komende logee te doen. Dat maakt het werk wat leuker. Het was trouwens ook wel weer eens nodig om grondig te poetsen. De huiseigenaar laat de sneeuw ruimen. Dat schijnt ook heel belangrijk te zijn voor de eerste indruk. Daar maken wij later dankbaar gebruik van.
Als hij komt met de kijkers, valt het op dat er geen enkele makelaar bij is. Het is de huiseigenaar als verkoper en de kijkers als kopers, verder niets. De kijkers willen van ons weten of de weg voor ons huis erg veel hinder geeft. We kunnen naar eer en geweten vertellen dat dat niet zo is. (Ja, als ex-randstadbewoner valt dat ook echt mee)
Dan komt hij afgelopen dinsdag met een open huis en vandaag belt hij drie uur van te voren. Hij wil komen met kijkers van het open huis die nog een keer willen kijken. Blijken dat opeens drie stellen te zijn. Een stel heeft zijn vragenlijst laten liggen. Die is erg interessant. Alles wat er niet in orde is aan het huis staat erin vermeld. Maar goed, dat is de kant van de kopers. Wat daar trouwens wel weer in opvalt is dat ze het over de oostelijke slaapkamer, de westelijke muur etc. hebben. Ook hier weer worden de kompasstreken gebruikt.
Als het goed is, zullen we de eerste twee weken niet weer opnieuw verrast gaan worden.
Liesbeth
Abonneren op:
Posts (Atom)
