Kinderen en school

Op Sommerlyst moeten alle kinderen vanaf vandaag in de pauzes verplicht naar buiten. Er wordt te veel gerotzooid in de pauzes, vuurwerk afgestoken in de gangen, brandalarm aangezet, met fruit gegooid, etc. Jitske vindt dat het allemaal nog wel meevalt als ze het met het Libanon vergelijkt.

Jitske vertelde ook dat er geen leerlingen uit andere klassen meer bij hun in de klas mochten komen omdat er zoveel vernielingen waren. Die maatregel werd gecontroleerd door een leerkracht die om de vijf minuten kwam kijken of men zich eraan hield. Nee dus. Vervolgens blijft de leerkracht eerst gezellig kletsen met alle leerlingen om vervolgens de leerlingen die er niet horen weg te sturen. En 1 minuut later zijn ze er natuurlijk weer. En begint het spelletje opnieuw. Het verbaast haar en ons dat er niet gestraft wordt.

Heel de omgang met kinderen hier blijft moeizaam aftasten. Aan de ene kant krijgen ze volledige vrijheid, aan de andere kant hoor ik wel regelmatig leidsters zeggen dat de kinderen moeten luisteren naar volwassenen. En als kinderen niet luisteren zeggen de leidsters dat nog een keer. Of ze proberen met een zoet lijntje het kind alsnog te laten doen wat het moet doen. Of zoals op Kulta (circusschool), daar bepaald de leerkracht wat er gebeurt aan acts en in welke volgorde. Terwijl dat nu juist zo'n mooi moment is om de kinderen zelf aan het werk te laten zetten, hun fantasie te stimuleren etc.

Toen Romke eens een jongen uit zijn klas hier had, vond ik na zo'n twee uur dat het tijd werd om aan huiswerk te beginnen. Dus dat zei ik tegen Romke. Die jongen die op bezoek was, vond dat het hun eigen verantwoordelijkheid was of ze het wel of niet maakten. Dat is uiteraard ook wel zo, maar soms moet je pubers toch helpen om hun verantwoordelijkheid te dragen. Al helemaal als je alleen maar een waarschuwing krijgt in je schrift dat je je huiswerk niet gemaakt hebt, en pas na zo'n 10 keer geen huiswerk gedaan te hebben een punt minder voor orde krijgt op je rapport. (En ze hebben maar twee rapporten).

Iets anders waar we ons over blijven verbazen is hoe er hier met schoolwerk wordt omgegaan. De filosofie van de leerkrachten en in de leerboeken is dat kinderen niet moeten stampen maar begrijpen wat ze doen. Op zich een goed uitgangspunt. Maar vervolgens zie je bv. bij wiskunde dat het assenstelsel pas vanaf de vierde klas uitgelegd wordt. Dan zijn ze al wel drie jaar met eerste- en tweedegraads vergelijkingen bezig geweest. Als je daar meteen de grafiek van tekent snap je veel beter wat je aan het doen bent. Bij alle natuurvakken snap je zaken veel beter als je zelf proeven doet. Maar dat gaat voornamelijk uit het boekje of achter de computer.

groetjes,
Liesbeth