Tromsdaltinden

Afgelopen weekend was het schitterend weer: strakblauwe lucht, windstil, en -4 graden. Wat in Nederland een mooie winterdag zou heten. Zondag leek mij dus een mooie dag om Tromsdaltinden eens op te wandelen. Dat is de eerste serieuze berg die je tegenkomt als je het eiland afgaat, wel 1238 meter hoog. Moet kunnen. Iedereen die in Tromsø woont, is dat ding minstens één keer opgelopen. Inmiddels -zo kunnen we vanuit de huiskamer zien- ligt er al wel een beetje sneeuw op de top, maar ach, daar zijn wij natuurlijk niet bang voor...

Dus zondagmorgen met een rugzak met muts, wanten, repen chocola en een thermosfles met thee naar Tromsdalen gefietst. Vandaar is het nog een uurtje lopen voor het serieus omhoog gaat. Voor ik daar was, had ik al een paar halfbevroren riviertjes overgestoken en stond ik al tot mijn enkels in de sneeuw. Nog een halfuurtje verder en de sneeuw was kniediep. Van die fijne losse poedersneeuw waar je lekker in wegzakt... Nog een halfuur later was ik al op 550 m hoogte bij de wegwijzer aan de de voet van de berg. Rechtdoor naar Skarvassbu en rechtsaf omhoog naar Tromsdaltinden. Een paar weken geleden zag het er hier wel heel anders (ahum, groener, zeg maar) ... geen pad te zien, alle steenmannen en rode T-tjes zijn ondergesneeuwd en ik zie alleen een steile helling met nog veel meer sneeuw. Na 20 m is die al heupdiep. Geen goed plan om daar in m'n eentje tegen op te gaan kachelen, leek me.



Dus maar een boterhammetje gegeten, een paar fotootjes gemaakt en lekker terug naar huis. Het was een prachtige wandeling, maar wel iets korter dan ik gehoopt had...

Martijn