Wandelweekend

Afgelopen weekend zijn Romke, Jitske, Wim en ik wezen wandelen. Het was koud, maar niet te koud. Wel erg vroeg donker: om half 4 moest je toch echt binnen zijn. Ieder voordeel heb z'n nadeel: de schemering duurt erg lang, en levert een uur lang fantastische kleuren op, zie de foto's.

Helaas waren de riviertjes half bevroren. Da's lastig met oversteken. Niet bevroren riviertjes zijn makkelijk: je haalt natte voeten en loopt weer door. Bevroren riviertjes zijn nog makkelijker: je haalt géén natte voeten en je loopt gewoon door. Halfbevroren is vervelend. Stenen zijn voorzien van een mooi laagje ijs en dus spekglad. Bevroren water is meestal erg onbetrouwbaar: dun, plus het niveau van de riviertjes verandert voortdurend, dus veel ijs met daaronder een paar decimeter lucht en daaronder ijskoud water. En om het nog leuker te maken: riviertjes hebben hier een serieus verval en dus zijn de meeste ijsvlaktes ook hellend. Onderaan houdt het ijs op en begint koud stromend water. Ideaal recept voor een nat pak. Één rivier kwamen we niet over: na anderhalf uur proberen en een natte voet (en nog 7 droge voeten dus) hebben we plan B maar uit de kast gehaald: de rivier stroomafwaarts volgen tot we bij een andere hut kwamen dan gepland. Het was genoeg uitdaging om alle zijriviertjes over te komen. En Blåkollkoia is ook een gezellige hut!

Water halen in een hut gaat met een metalen 10 liter emmer en een soort overmaatse pollepel. Bij het eerste meertje constateerde ik dat een wak maken in 8 cm ijs net teveel is voor een pollepel. Toen ik bij het tweede meertje aankwam, zo'n 15 meter doorsnee, stortte net de complete ijsvloer daarvan 40 centimeter naar beneden; het meertje was wat leeggelopen sinds het dichtgevroren was. Het gaf een fijne klap, en ik had weer voldoende adrenaline. Nu hoefde ik alleen maar wat schotsen opzij te trappen om een wak te maken. Dat was fijn, want nu hoefde ik geen bijl te halen om aan water te komen. Wel fijn was ook dat ik niet op het ijs stond, dan was ik fijn nat geworden, en had ik nog meer adrenaline gehad.

's Avonds hebben we nog wat vallende sterren en een flinke dosis noorderlicht gezien. Nog steeds geen kleuren, maar wel errug mooi!

Sommige foto's vind je op de diavoorstelling; ze staan allemaal hier.

Martijn