Nieuwe fiets

Toen we verhuisden, hebben we onze Nederlandse fietsen meegenomen. Als we daar op fietsen, wisselden Noorse blikken van verbazing af met Noorse meewaardige blikken. Kun je dáár op fietsen? Nee dus. Of beter: soms, op sommige stukjes.
Ten eerste heeft zo'n Nederlandse fiets véél te weinig versnellingen om heuveltje-op te komen. Dat deden we dus vaak lopend.
Ten tweede heeft zo'n Hollandse fiets veel te weinig remvermogen om levend heuveltje af te komen. Zeker onze tweedehands barreltjes, we komen ten slotte uit R'dam dus we zouden wel gek zijn om nieuwe fietsen te bezitten... Ook naar beneden deden we dus bij voorkeur lopend.
En af en toe is hier dan ook nog een stukje horizontaal, of althans, min-of-meer horizontaal. Soms kunnen we daar fietsen, maar vaak ligt er ofwel 20cm sneeuw, ofwel 3cm blubber, ofwel 2mm ijs. Dus: ook hier was het regelmatig lopen geblazen.
Echt Noren fietsen op Mountainbikes, dus....

Nou heb ik in Nederland veel vrienden. De meeste klimmen, en sommige fietsen. Verrassend veel doen zowel aan klimmen als aan fietsen. Aad, Stef, Marcel, Wim klets (sinds kort), ... En dan is er één speciale: die heet Wim en valt in de buitencategorie beter een verre vriend dan een goede buur. Wim houdt van fietsen. Wim slaat nog geen spijker recht in de muur, maar sleutelen aan zijn fiets kan ie reuzegoed. Daar is ie uren mee bezig, preciezer dan dat Wim het doet bestaat niet. En Wim is behulpzaam. En last-but-not-least: Wim beleeft geen groter genoegen dan zoveel mogelijk van zijn klimvrienden aan het fietsen te helpen. U voelt het al: ik was het 'slachtoffer' van de maand. We hebben heel wat afgemaild, geskyped, gebeld en gesmst de laatste weken. Welke fiets? Wat moet er allemaal op? Versnellingen, hydraulische remmen, spatborden, verlichting, banden, u noemt het en Wim heeft een antwoord. En daarnaast nog de vraag: hoe krijg je een fiets in Noorwegen? We hebben er heel wat tijd in gestoken (super bedankt, Wim), maar het resultaat is er naar:



Vanmorgen ben ik spijkerbanden gaan halen, Schwalbe IceSpikers voor de kenners. Verder nog een helm, bivakmutsje voor als het koud wordt, lampjes, slot, tubetje vet en een reserveband. Zoals Wim al waarschuwde: welkom in de wereld van het fietsen waar je portomonnee als vanzelf leegloopt.

Tegen het verwisselen van de zomerbanden door de spijkerbandjes heb ik wel een beetje opgezien. Sleutelen aan fietsen is niet echt mijn ding. Dat stelde ik meestal zo lang mogelijk uit. Maar, het is me 100% meegevallen. In een uurtje of twee tijd had ik twee banden verwisseld, lampjes gemonteerd, stickertjes geplakt waar kabels langs de lak van het frame lopen, het supersupersupermooie hightech pompje met ingebouwde manometer erop geschroefd, zadeltasje, stuur, zadel en zadelpen en twee spatbordjes gemonteerd, vet en olie gesmeerd waar dat moet (hoop ik :-)), en heel veel boutjes nagelopen. De zomerbanden (met de mooie namen Nobby Nic en Racing Ralph) mogen in winterslaap.

Vanaf nu kan ik ook mijn bijdrage leveren aan de productie van fijnstof:



Martijn