Ode aan De Noorse Nagelborstel

Zoals jullie hieronder hebben kunnen lezen, heb ik gisteren geverfd. Zwart. Dus dat betekent (in ieder geval als ík verf) dat ik dan ook zwarte handen heb. Gelukkig kun je die met een doekje en wat terpentine of zo weer prima schoonmaken. Alleen die rouwrandjes onder je nagel, da's lastiger.

In Nederland heb je daar een apparaatje voor: de nagelborstel.



Een onhandig houten blokje met aan twee kanten een borstel. Daardoor is het kreng nauwelijks goed vast te houden. De ene borstel is groot en zo zacht dat ie niet bruikbaar is voor het serieuze schrobwerk. De ander borstel is wel lekker stevig, maar ligt om onverklaarbare wijze verzonken in het houtblokje, zodat je voortdurend je vingers aan het hout stoot als je die kant probeert te gebruiken.

Nee, dan de Noorse borstel. 't Is een wonder van vernuft en eenvoud: vrolijk gekleurd plastic, een grote stevige borstel en een handig handvat. Heerlijk om mee te schrobben en supereffecient. Ik kan morgen met een gerust hart en schone nagels naar m'n werk, dus.

Hier is is dan:



Martijn