Hoi,
woensdag was ik paddestoelen plukken, donderdag lagen we allemaal op apegapen, vrijdag was druk met Martijn en Jitske die op dugnad gingen. Dat is een vrijwilligerswiekend waarbij in dit geval een hut van de DNT opgeknapt ging worden. Omdat er pas vrijdag na werktijd/schooltijd vertrokken kon worden, het erg warm was, er 700 meter gestegen moest worden, de kaart aangaf dat de Noren er twee en een half uur over lopen (dus wij gewone stervelingen doen er dan 5 uur over) en Romke liever niet mee ging ben ik ook maar thuis gebleven. Ik ben benieuwd wat er allemaal verherverbouwd gaat worden en of het op zijn Biereco's gaat.
Bouwen is iets dat erg centraal staat volgens mij. Je ziet veel mensen zelf werken aan hun eigen huis, garage bijbouwen, nieuwe trap bouwen, uitbouw eraan maken. Er worden ook wel makelaars ingeschakeld (o.a. Polen), maar het merendeel wordt toch blijkbaar zelf gedaan. Het grappige is, dat ik wel mensen aan huizen zie werken, maar dat ik nooit iets aan de weg zie gebeuren. Daar staan altijd alle walsen, etc stil. Toch is er dan opeens de volgende dag wel degelijk een nieuw wegdek aangebracht. Zouden ze achter een boom verstopt staan tot ik de hoek om ben, om dan vervolgens aan het werk te gaan?
Wat bij het bouwen opvalt is o.a. het schilderwerk. Dat is duidelijk om al het hout te beschermen tegen weersinvloeden. Het hoeft niet perse netjes. Dat is bij ons huis ook te zien en dat zagen we ook bij een huis dat geverfd werd in de eerste week dat we hier waren.
L, geschreven door Erlend Loe gaat over een jonge man (29 jaar) die zich afvraagd wat hij allemaal gebouwd heeft. Hij komt niet verder dan een muur, een schaal, een fiets, een paar boomhutten en modelvliegtuigen. Vertaald: "Dat heb ikgebouwd en niet meer. Is dat genoeg? Ik geloof het niet. Ik voel mijn geweten. Er zou iets gebouwd moeten worden. Geen van mijn bouwsels heeft iets betekend voor de maatschappij. Ekonomisch is het een trieste affaire. Dat wat ik gebouwd heb, heeft nooit bijgedragen aan het brutonationaalprodukt. Het kwam zelfs niet in de buurt van een bijdrage. Voor mij en de mijnen heeft het natuurlijk iets betekend. De druppelvormige schaal was een mooi kado. Maar de samenleving heeft er niets aan gehad.
En Noorwegen? Wie heeft Noorwegen gebouwd?" Dit is maar een klein stukje ervan en mijn vertaling doet geen recht aan het origineel. De reden dat ik dit opgenomen heb, is omdat bij Noorse literatuur op de eerste les dit stuk voorbij kwam en dat het ook in een van de lesboeken van Noorse les staat. Dat vond ik wel opvallend. Ze hadden zelfs hetzelfde stukje genomen van de hele roman.
Vandaag heb ik een stomme film gezien (letterlijk, dus een oude zwart-wit film) waarin Roald Amundsen met een vliegtuig op weg gaat om richting Noordpool de wereld te verkennen. Hij werd vertoond in het kader van de stomme film week. In die film werd duidelijk gebouwd aan het image van Noorwegen en aan het grondgebied. Amundsen had opdracht om overal waar hij landde de Noorse vlag te hijsen. De film werd gedraaid terwijl, net als vroeger, er een piano met spelende pianist in de zaal aanwezig was, om de film van de nodige muziek te voorzien. Die pianist heeft twee uur lang zitten spelen en kreeg dan ook een zittend (!) applaus als dank. Ik had uit de literatuur altijd de indruk dat Noorwegen, Engeland en Amerika met elkaar wedijverden om de als eerste de polen te bedwingen, maar Boele vertelde ons dat Noorwegen voornamelijk met Zweden wedijverde. Zo leert een mens weer bij.
genoeg voor vandaag.
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten