Overijverig als ik ben, zet ik de oven vast in de week met een vetoplosser die onze hulp aanbevolen had. Vervolgens ga ik eens op mijn gemak op internet zoeken hoe je het best een oven schoonmaakt.
Blijkt dat je de oven goed heet moet stoken en er dan een bak met half water half ammonia in moet zetten en dat een paar uur lekker laten stinken.
Dus ik de oven ontdoen van de ontvetter. Daar wordt de over al iets schoner van. Dan alle bakblikken, roosters, etc. in de oven en de oven heet laten worden. Oven uitdoen. Bak met water/ammonia-mengsel erin. Deur naar de rest van het huis goed dichthouden en zelf boven gaan zitten werken.
Wat meurt dat spul.
Na een paar uur doe ik alle ramen en deuren open en gooi ik het ammonia weg. Nu gaat het beginnen. En tot mijn stomme verbazing werkt het echt. Gewoon met het aanrechtlapje kan ik het merendeel van al dat aangekoekte gebeuren er gewoon afvegen. Van het ruitje, de roosters, de bakblikken, de ovenwand, etc. Er blijft uiteraard nog wel wat zitten, maar dan doe ik het morgen of zo nog wel een keertje. Nog even nalappen met een sopje en dan met schoon water. Wat een fantastisch schone oven heb ik gecreëerd.
Liesbeth
woensdag 2 november 2011
Klussen
De wasmachine is in de tussentijd vrij van alle zwarte strepen op de binnenkant van het deurtje die de bewoners hadden achtergelaten. Ook die is dus weer echt van ons geworden.
Ik waste al wel regelmatig eens op 95 graden omdat ik gehoord had dat dat beter was voor je wasmachine. Maar laatst hoorde ik van mijn zus dat zij centrifugeerproblemen opgelost had door eens een lege wasmachine te laten draaien met soda.
Toen ik daar met een vriendin over sprak, vertelde die dat zij die tip ook had gekregen van een wasmachinemonteur. Leeg draaien op 95 graden met soda verwijdert alle oude zeepresten en ander ongein. Zo'n vier keer per jaar. Het voorkomt ook dat je wasgoed muf gaat ruiken.
Dus ik dat uitproberen. En tot mijn verbazing zijn dus al die zwarte vlekken uit het deurtje en uit de manchet. Het spoelwater tussendoor was niet om aan te zien. Het was dus een nuttige exercitie.
Verder lekte de afvoer van het fonteintje op de WC. Dus dat ook maar aangepakt. Alles losschroeven en schoonmaken. Dat was sinds we in dit huis zijn komen wonen nog nooit gebeurd, dus erg nuttig. Hopenlijk zou dat voldoende zijn.
De boel weer in elkaar gezet en de kraan flink laten lopen. Het leek geholpen te hebben. Toch maar alles klaar laten staan, voor het geval het na een paar uur toch nog bleek te lekken.
En ja hoor, helaas. Na een paar uur bleek er toch nog iets vocht te lekken. Dan maar de gastape op de schroefdraad en opnieuw dichtschroeven. Na een nacht heeft het nog steeds niet gelekt. Hoera.
De volgende klus staat al te wachten. Het schoonmaken van de oven.
Zou ik toch nog een echte huisvrouw gaan worden? Of klusjesvrouw?
Liesbeth
Ik waste al wel regelmatig eens op 95 graden omdat ik gehoord had dat dat beter was voor je wasmachine. Maar laatst hoorde ik van mijn zus dat zij centrifugeerproblemen opgelost had door eens een lege wasmachine te laten draaien met soda.
Toen ik daar met een vriendin over sprak, vertelde die dat zij die tip ook had gekregen van een wasmachinemonteur. Leeg draaien op 95 graden met soda verwijdert alle oude zeepresten en ander ongein. Zo'n vier keer per jaar. Het voorkomt ook dat je wasgoed muf gaat ruiken.
Dus ik dat uitproberen. En tot mijn verbazing zijn dus al die zwarte vlekken uit het deurtje en uit de manchet. Het spoelwater tussendoor was niet om aan te zien. Het was dus een nuttige exercitie.
Verder lekte de afvoer van het fonteintje op de WC. Dus dat ook maar aangepakt. Alles losschroeven en schoonmaken. Dat was sinds we in dit huis zijn komen wonen nog nooit gebeurd, dus erg nuttig. Hopenlijk zou dat voldoende zijn.
De boel weer in elkaar gezet en de kraan flink laten lopen. Het leek geholpen te hebben. Toch maar alles klaar laten staan, voor het geval het na een paar uur toch nog bleek te lekken.
En ja hoor, helaas. Na een paar uur bleek er toch nog iets vocht te lekken. Dan maar de gastape op de schroefdraad en opnieuw dichtschroeven. Na een nacht heeft het nog steeds niet gelekt. Hoera.
De volgende klus staat al te wachten. Het schoonmaken van de oven.
Zou ik toch nog een echte huisvrouw gaan worden? Of klusjesvrouw?
Liesbeth
zaterdag 22 oktober 2011
Broodbakmachine
Wat is de techniek toch mooi en de mens toch vernuftig.
Ik had voor mijn verjaardag een broodbakmachine gevraagd met het idee dat ik die vast wel zou krijgen omdat dat ook voordelen voor de gevers zou hebben. Nu had ik die taktiek bij moederdag ook al uitgeprobeerd, maar hem toen niet gekregen. Gelukkig wint de aanhouder.
Martijn heeft grote moeite moeten doen om hem te veroveren. De Blokker en al die andere huishoudzaken hadden geen broodbakmachines (meer) in hun assortiment. De mediamarkt zou hem nog wel hebben. En ja wel, daar stonden demonstratieexemplaren in de schappen, maar de vakken waar de dozen zouden moeten staan, waren leeg. Volgende week zouden ze binnen komen volgens de verkoper. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn denkt:¨als ik nu via internet bestel, wordt hij afgeleverd als we op vakantie zijn.¨
We zijn terug van vakantie en voor hij via internet gaat bestellen, gaat hij tegen beter weten in toch nog een keer bij de mediamarkt kijken. En jawel, de broodbakmachine is binnengekomen. Dus gekocht en mee naar huis genomen. Aldaar door mij met open armen ontvangen. Anders paste de doos niet in mijn armen.
Gelukkig had ik me laatst bij de supermarkt en bij de molen uitgeleefd met van alles en nog wat op broodbakgebied. Ik had gewoon zin om te gaan bakken, met broodbakmachine als ik hem zou krijgen of gewoon lekker op de hand kneden. Dus ik had een keuzeprobleem.
Eerst maar het allereenvoudigste uitproberen. Een pak kant en klaar waar alleen nog maar water bij hoeft. Daar kan weinig mis mee gaan. Blijkt alleen dat ik nog zelf uit moet zoeken of het wit/volkoren oid betreft. Gelukkig is het waldkornmix, dus dat is duidelijk volkoren. Dan nog het gewicht. Er zit 450 gram mix in het pak, moet ik nu het vocht erbij optellen of niet? Wordt het als 500 gram gezien of als 750. Toch maar het vocht erbij opgeteld. 450 plus 275 is 725. Dus dichter bij de 750 dan bij de 500. Een duidelijke keus. Korstkleur is makkelijk, alleen maar een keuzeprobleem. En dan maar wachten.
De kinderen en ik lopen bij elk geluidje even naar de keuken om te kijken. En ook gewoon even langslopen om te kijken. En ook elkaar erbij roepen om te kijken. Fijn dat er een kijkglaasje in zit. Anders was hij vast teveel afgekoeld door al dat kijken.
En dan is het grote moment daar. Hij piept dat hij klaar is. De stekker eruit, ovenwanten aan, bakvorm eruit, omkeren ... He, het brood wil er niet uit. Harder schudden, zijkanten kloppen, nog eens schudden. Nee, het brood wil er niet uit. Toch stonden daar geen speciale instructies voor in de handleiding. Daar stond alleen dat het brood meteen uit de vorm moest om op een rooster uit te dampen.
Mijn zus heeft een broodbakmachine. Haar gebeld. Niet thuis. Dan maar naar haar mobiel. Gelukkig, ze neemt op. Aan het asje draaien, zodat het mengmechanisme wat beweegt zou moeten helpen. Geprobeerd, helaas. Dat werkt ook niet. Dan naar de buren. Die hebben ook een broodbakmachine. De buurvrouw zegt dat zij er nooit problemen mee hebben. Het brood glijdt er altijd gewoon uit. Maar haar man is de broodbakker. Hij gaat met me mee. Stelt vragen als: ¨heb je de vorm geolied?¨ Nee, dat hoefde niet volgens de handleiding. En zeker de eerste keer houd ik me daar wel aan. Dan kan ik altijd later naar eigen inzicht nog dingen verbeteren.
Maar dan blijkt dat hij het brood er in een keer gewoon uitkrijgt. Hoe doet hij dat? Gewoon wat harder schudden dan ik durfde te doen. Simpel. Zoals zoveel zaken in dit leven, als je het eenmaal weet.
Liesbeth
Ik had voor mijn verjaardag een broodbakmachine gevraagd met het idee dat ik die vast wel zou krijgen omdat dat ook voordelen voor de gevers zou hebben. Nu had ik die taktiek bij moederdag ook al uitgeprobeerd, maar hem toen niet gekregen. Gelukkig wint de aanhouder.
Martijn heeft grote moeite moeten doen om hem te veroveren. De Blokker en al die andere huishoudzaken hadden geen broodbakmachines (meer) in hun assortiment. De mediamarkt zou hem nog wel hebben. En ja wel, daar stonden demonstratieexemplaren in de schappen, maar de vakken waar de dozen zouden moeten staan, waren leeg. Volgende week zouden ze binnen komen volgens de verkoper. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn denkt:¨als ik nu via internet bestel, wordt hij afgeleverd als we op vakantie zijn.¨
We zijn terug van vakantie en voor hij via internet gaat bestellen, gaat hij tegen beter weten in toch nog een keer bij de mediamarkt kijken. En jawel, de broodbakmachine is binnengekomen. Dus gekocht en mee naar huis genomen. Aldaar door mij met open armen ontvangen. Anders paste de doos niet in mijn armen.
Gelukkig had ik me laatst bij de supermarkt en bij de molen uitgeleefd met van alles en nog wat op broodbakgebied. Ik had gewoon zin om te gaan bakken, met broodbakmachine als ik hem zou krijgen of gewoon lekker op de hand kneden. Dus ik had een keuzeprobleem.
Eerst maar het allereenvoudigste uitproberen. Een pak kant en klaar waar alleen nog maar water bij hoeft. Daar kan weinig mis mee gaan. Blijkt alleen dat ik nog zelf uit moet zoeken of het wit/volkoren oid betreft. Gelukkig is het waldkornmix, dus dat is duidelijk volkoren. Dan nog het gewicht. Er zit 450 gram mix in het pak, moet ik nu het vocht erbij optellen of niet? Wordt het als 500 gram gezien of als 750. Toch maar het vocht erbij opgeteld. 450 plus 275 is 725. Dus dichter bij de 750 dan bij de 500. Een duidelijke keus. Korstkleur is makkelijk, alleen maar een keuzeprobleem. En dan maar wachten.
De kinderen en ik lopen bij elk geluidje even naar de keuken om te kijken. En ook gewoon even langslopen om te kijken. En ook elkaar erbij roepen om te kijken. Fijn dat er een kijkglaasje in zit. Anders was hij vast teveel afgekoeld door al dat kijken.
En dan is het grote moment daar. Hij piept dat hij klaar is. De stekker eruit, ovenwanten aan, bakvorm eruit, omkeren ... He, het brood wil er niet uit. Harder schudden, zijkanten kloppen, nog eens schudden. Nee, het brood wil er niet uit. Toch stonden daar geen speciale instructies voor in de handleiding. Daar stond alleen dat het brood meteen uit de vorm moest om op een rooster uit te dampen.
Mijn zus heeft een broodbakmachine. Haar gebeld. Niet thuis. Dan maar naar haar mobiel. Gelukkig, ze neemt op. Aan het asje draaien, zodat het mengmechanisme wat beweegt zou moeten helpen. Geprobeerd, helaas. Dat werkt ook niet. Dan naar de buren. Die hebben ook een broodbakmachine. De buurvrouw zegt dat zij er nooit problemen mee hebben. Het brood glijdt er altijd gewoon uit. Maar haar man is de broodbakker. Hij gaat met me mee. Stelt vragen als: ¨heb je de vorm geolied?¨ Nee, dat hoefde niet volgens de handleiding. En zeker de eerste keer houd ik me daar wel aan. Dan kan ik altijd later naar eigen inzicht nog dingen verbeteren.
Maar dan blijkt dat hij het brood er in een keer gewoon uitkrijgt. Hoe doet hij dat? Gewoon wat harder schudden dan ik durfde te doen. Simpel. Zoals zoveel zaken in dit leven, als je het eenmaal weet.
Liesbeth
zondag 9 oktober 2011
Gasstel
Al een aantal jaren doet een pit van het gasstel het niet, tenzij je de knop ingedrukt blijft houden. Heel irritant. Op een gegeven moment bleef de automatische vonkenschieter maar door gaan met schieten, ook al liet je de knop los en draaide je hem in een andere stand. Ook heel irritant. Maar redelijk makkelijk op te lossen door de stekker eruit te trekken en alles met de aansteker aan te steken. En onlangs begon ook een van de andere pitten het te begeven. Tijd voor een nieuw gasstel?
Toch maar eens op internet zoeken. Per slot had dat bij het stucwerk ook goed geholpen. Maar hoe pak je dat aan. Zoektermen als gasstel, probleem oplossen, branderkop gaven geen resultaat. Maar op een gegeven moment zag ik ergens de kreet 'thermokoppel'. Dat was natuurlijk de zoekterm die ik nodig had, samen met de eerder gebruikte kreten.
En ja hoor. Daar vond ik zowaar een oplossing. Als het stangetje door de knop niet ver genoeg ingedrukt wordt, wordt de thermokoppel niet geactiveerd en kan die het dus niet overnemen. Simpel te testen door de knop eraf te halen en het stangetje in te drukken. Ja, probleem begint de pit te branden. Nu de oplossing. Door het gat in de knop minder diep te maken druk je de stang verder naar beneden. Ja, maar in het rubber ringetje dat onder de knop zit, zit ook heel veel vuil (niets over mijn schoonmaakkunsten zeggen). Misschien dat daardoor de knop al niet ver genoeg ingedrukt kan worden. Dus eerst maar gewoon schoonmaken en kijken of dat al voldoende helpt.
Hoera, de pit werkt. Dus maar preventief bij alle pitten het rubber ringetje schoon gemaakt. De knop die kuren begon te vertonen doet het nu ook weer gewoon.
Wie weet had dit ook invloed op de vonkenschieter. Eerst maar eens beginnen met de stekker er weer in te steken. En zo waar. We kunnen het gasstel weer gebruiken zoals het bedoeld was. Hebben we daar jaren voor lopen klungelen. Maar het scheelt wel mooi een nieuw gasstel uitzoeken en installeren. In totaal was dit nog geen half uur werk, inclusief zoeken op internet.
Liesbeth
Toch maar eens op internet zoeken. Per slot had dat bij het stucwerk ook goed geholpen. Maar hoe pak je dat aan. Zoektermen als gasstel, probleem oplossen, branderkop gaven geen resultaat. Maar op een gegeven moment zag ik ergens de kreet 'thermokoppel'. Dat was natuurlijk de zoekterm die ik nodig had, samen met de eerder gebruikte kreten.
En ja hoor. Daar vond ik zowaar een oplossing. Als het stangetje door de knop niet ver genoeg ingedrukt wordt, wordt de thermokoppel niet geactiveerd en kan die het dus niet overnemen. Simpel te testen door de knop eraf te halen en het stangetje in te drukken. Ja, probleem begint de pit te branden. Nu de oplossing. Door het gat in de knop minder diep te maken druk je de stang verder naar beneden. Ja, maar in het rubber ringetje dat onder de knop zit, zit ook heel veel vuil (niets over mijn schoonmaakkunsten zeggen). Misschien dat daardoor de knop al niet ver genoeg ingedrukt kan worden. Dus eerst maar gewoon schoonmaken en kijken of dat al voldoende helpt.
Hoera, de pit werkt. Dus maar preventief bij alle pitten het rubber ringetje schoon gemaakt. De knop die kuren begon te vertonen doet het nu ook weer gewoon.
Wie weet had dit ook invloed op de vonkenschieter. Eerst maar eens beginnen met de stekker er weer in te steken. En zo waar. We kunnen het gasstel weer gebruiken zoals het bedoeld was. Hebben we daar jaren voor lopen klungelen. Maar het scheelt wel mooi een nieuw gasstel uitzoeken en installeren. In totaal was dit nog geen half uur werk, inclusief zoeken op internet.
Liesbeth
woensdag 21 september 2011
Stucwerk
He, he, eindelijk heb ik de moed bij elkaar geraapt om het stucwerk in de woonkamer schoon te maken.
De bewoners van ons huis waren niet al te zorgvuldig geweest bij de bewoning en met name in de keuken achter de vuilnisbak zak het eruit alsof ze tegen de muur aan hadden staan over geven. Ook onder de magnetron zag het eruit alsof er koffie tegenaan gegooid was. Al met al een onplezierige herinnering, elke dag opnieuw. Het zat me dus al erg lang dwars.
Eerst maar eens even googelen op stucwerk schoonmaken. Per slot is het niet de bedoeling dat ik met het vuil ook de stuc eraf haal. Gelukkig heeft internet veel informatie. Gewoon deppen met een spons met lauw water als je de hele muur schoon wilt maken (te veel stof) of met een harde borstel de vlekken behandelen. Eventueel ammoniak toevoegen, vooral als er gerookt is.
Dus ik met een zachte tandenborstel en lauw water voorzichtig een vlek vlak bij de plint te lijf. Per slot wil je eerst proberen hoe betrouwbaar de informatie is. En ja, het blijkt te werken. Dus de hele keuken, het halletje en het trappenhuis zijn nu zo goed en zo kwaad als het ging van alle vervelende herinneringen ontdaan.
Het huis is weer een stukje meer eigen gemaakt.
Liesbeth
De bewoners van ons huis waren niet al te zorgvuldig geweest bij de bewoning en met name in de keuken achter de vuilnisbak zak het eruit alsof ze tegen de muur aan hadden staan over geven. Ook onder de magnetron zag het eruit alsof er koffie tegenaan gegooid was. Al met al een onplezierige herinnering, elke dag opnieuw. Het zat me dus al erg lang dwars.
Eerst maar eens even googelen op stucwerk schoonmaken. Per slot is het niet de bedoeling dat ik met het vuil ook de stuc eraf haal. Gelukkig heeft internet veel informatie. Gewoon deppen met een spons met lauw water als je de hele muur schoon wilt maken (te veel stof) of met een harde borstel de vlekken behandelen. Eventueel ammoniak toevoegen, vooral als er gerookt is.
Dus ik met een zachte tandenborstel en lauw water voorzichtig een vlek vlak bij de plint te lijf. Per slot wil je eerst proberen hoe betrouwbaar de informatie is. En ja, het blijkt te werken. Dus de hele keuken, het halletje en het trappenhuis zijn nu zo goed en zo kwaad als het ging van alle vervelende herinneringen ontdaan.
Het huis is weer een stukje meer eigen gemaakt.
Liesbeth
vrijdag 2 september 2011
Langer terug dan weggeweest
In de tussentijd zijn we al weer langer terug dan dat we weggeweest zijn. Dat is wel een gek gevoel. Toch weten mensen in Tromsø nog wie we zijn.
Toen ik laatst in Tromsø was en bij de Coop Obs langsging, hoorde het meisje in het café me Nederlands praten. Zij bleek ook Nederlandse te zijn en ze kwam erachter dat ik van die familie van het weblog was. Oftewel, 's werelds beroemdste Nederlandse weblogschrijfster in Tromsø.
In Skarven werkte een Nederlander die ook in Capelle in een restaurant gewerkt had, zo'n 20 jaar geleden. Dat eetcafé bestaat nog steeds. Van hem kregen we de koffie toe, na het diner. Ook erg fijn, natuurlijk.
Op zich voelde het niet vreemd om in Tromsø terug te zijn. Eigenlijk heel normaal. Er waren natuurlijk dingen verandert. Farmen butikken is afgebroken en daar zijn ze allemaal nieuwe dingen aan het bouwen, bij de kade bij Prostneset is de grote hal afgebroken en de pier en zijn ze een nieuwe pier aan het bouwen. In onze tuin is een groentetuintje aangelegd en het tuinhuisje is wit geschilderd zodat het nu dezelfde kleur heeft als het huis.
Er viel me ook opeens op dat er veel hop bij de huizen als klimplant groeide. Dat had ik nog niet eerder gezien, terwijl het wel een stuk was waar ik veel gewandeld had.
De spieren voor al het stijgen en dalen waren ook nog aanwezig. Maar dat kan ook komen omdat we eerst een huttetocht van vijf dagen gemaakt hadden.
Maar het voornaamste wat me bijgebleven is, is het gevoel van er gewoon te horen. Niet het gevoel dat ik al lang weg was en nu op bezoek.
Liesbeth
Toen ik laatst in Tromsø was en bij de Coop Obs langsging, hoorde het meisje in het café me Nederlands praten. Zij bleek ook Nederlandse te zijn en ze kwam erachter dat ik van die familie van het weblog was. Oftewel, 's werelds beroemdste Nederlandse weblogschrijfster in Tromsø.
In Skarven werkte een Nederlander die ook in Capelle in een restaurant gewerkt had, zo'n 20 jaar geleden. Dat eetcafé bestaat nog steeds. Van hem kregen we de koffie toe, na het diner. Ook erg fijn, natuurlijk.
Op zich voelde het niet vreemd om in Tromsø terug te zijn. Eigenlijk heel normaal. Er waren natuurlijk dingen verandert. Farmen butikken is afgebroken en daar zijn ze allemaal nieuwe dingen aan het bouwen, bij de kade bij Prostneset is de grote hal afgebroken en de pier en zijn ze een nieuwe pier aan het bouwen. In onze tuin is een groentetuintje aangelegd en het tuinhuisje is wit geschilderd zodat het nu dezelfde kleur heeft als het huis.
Er viel me ook opeens op dat er veel hop bij de huizen als klimplant groeide. Dat had ik nog niet eerder gezien, terwijl het wel een stuk was waar ik veel gewandeld had.
De spieren voor al het stijgen en dalen waren ook nog aanwezig. Maar dat kan ook komen omdat we eerst een huttetocht van vijf dagen gemaakt hadden.
Maar het voornaamste wat me bijgebleven is, is het gevoel van er gewoon te horen. Niet het gevoel dat ik al lang weg was en nu op bezoek.
Liesbeth
zaterdag 19 maart 2011
Voorjaar
Wat is het fijn om met een vogelconcert wakker te worden 's ochtends om zes uur. Dat geluid van zingende vogels heb ik toch wel gemist in Tromsø.
Ook alle voorjaarsbloemen die een voor een in bloei komen en sfeer en gezelligheid aan de tuin geven heb ik wel gemist. De zon kan zo mooi de forsythia lichtgevend maken. De krokussen hebben van die mooie kleuren. De narcissen staan zo in volle pracht te pronken. De anemonen beginnen ook al te komen.
Het voorjaar in Tromsø was voornamelijk wit en zonnig en blauwe lucht. Lekker buiten langlaufen. Maar qua kleur en bloemplanten en vogelgeluiden was het toch duidelijk minder. Niet de overdaad die we hier hebben.
Liesbeth
Ook alle voorjaarsbloemen die een voor een in bloei komen en sfeer en gezelligheid aan de tuin geven heb ik wel gemist. De zon kan zo mooi de forsythia lichtgevend maken. De krokussen hebben van die mooie kleuren. De narcissen staan zo in volle pracht te pronken. De anemonen beginnen ook al te komen.
Het voorjaar in Tromsø was voornamelijk wit en zonnig en blauwe lucht. Lekker buiten langlaufen. Maar qua kleur en bloemplanten en vogelgeluiden was het toch duidelijk minder. Niet de overdaad die we hier hebben.
Liesbeth
vrijdag 4 maart 2011
Het Tromsø van het zuiden
Daar Tromsø wel eens het Parijs van het noorden genoemd wordt, kan je Parijs natuurlijk Tromsø van het zuiden noemen. Ik heb nooit begrepen waarom Tromsø zo genoemd werd en ben druk aan het kijken geweest wat de verklaring zou kunnen zijn.
Parijs is uiteraard groter, zo'n 2 miljoen inwoners tegenover zo'n 60.000 inwoners. Het klimaat lijkt er niet op. De hoeveelheid luchtvervuiling verschilt ook. Wat wel overeenkomt is het verschil in bevolkingsdichtheid in de stad tov de omgeving. Ook de lichtvervuiling komt (op schaal bekeken) overeen. Het aantal clochards is groter in Parijs. Nu ja, ik kom er niet echt uit.
We waren met de kinderen nog nooit zuidelijker dan België geweest en hun culturele ontwikkeling kon ook wel een boost gebruiken. Dus vandaar dat we lekker een midweek Parijs gedaan hebben. Twee en een half uur met de Thalys vanaf Rotterdam CS. Dat gaat lekker vlot.
We hebben cite des sciences gedaan en de Sacre Coeur, de Eiffeltoren en het Louvre/Palais des Decouvers, de Notre Dame en de boekenstalletjes langs de Seine. En wat Romke en Jitske betreft het belangrijkste, elke avond uit eten geweest.
Na 18 jaar niet in Parijs geweest te zijn, was er toch wel wat veranderd. Er zijn fietspaden, er zijn minder auto's en meer scoters/brommers/motoren (die verschillen kan ik helaas niet waarnemen als vrouw zijnde ;-) De metro heeft op sommige lijnen schermen langs het perron om niet op de rails te vallen (de metrolucht is nog wel hetzelfde), het interieur van de metro is hier en daar gemoderniseerd. Het haasje dat zijn vingers tussen de deuren krijgt is er nog steeds, samen met de volgorde van mogen zitten op de gereserveerde plaatsen. Nog steeds eerst de oorlogsinvaliden, dan de gehandicapten, dan de zwangere vrouwen en mensen met kleine kinderen en als laatste pas de mensen ouder dan 74 jaar. Ik ben benieuwd hoe dat in de praktijk uitpakt.
Het was leuk om de kinderen Parijs te laten zien en leuk om de sfeer weer op te snuiven.
Liesbeth
Parijs is uiteraard groter, zo'n 2 miljoen inwoners tegenover zo'n 60.000 inwoners. Het klimaat lijkt er niet op. De hoeveelheid luchtvervuiling verschilt ook. Wat wel overeenkomt is het verschil in bevolkingsdichtheid in de stad tov de omgeving. Ook de lichtvervuiling komt (op schaal bekeken) overeen. Het aantal clochards is groter in Parijs. Nu ja, ik kom er niet echt uit.
We waren met de kinderen nog nooit zuidelijker dan België geweest en hun culturele ontwikkeling kon ook wel een boost gebruiken. Dus vandaar dat we lekker een midweek Parijs gedaan hebben. Twee en een half uur met de Thalys vanaf Rotterdam CS. Dat gaat lekker vlot.
We hebben cite des sciences gedaan en de Sacre Coeur, de Eiffeltoren en het Louvre/Palais des Decouvers, de Notre Dame en de boekenstalletjes langs de Seine. En wat Romke en Jitske betreft het belangrijkste, elke avond uit eten geweest.
Na 18 jaar niet in Parijs geweest te zijn, was er toch wel wat veranderd. Er zijn fietspaden, er zijn minder auto's en meer scoters/brommers/motoren (die verschillen kan ik helaas niet waarnemen als vrouw zijnde ;-) De metro heeft op sommige lijnen schermen langs het perron om niet op de rails te vallen (de metrolucht is nog wel hetzelfde), het interieur van de metro is hier en daar gemoderniseerd. Het haasje dat zijn vingers tussen de deuren krijgt is er nog steeds, samen met de volgorde van mogen zitten op de gereserveerde plaatsen. Nog steeds eerst de oorlogsinvaliden, dan de gehandicapten, dan de zwangere vrouwen en mensen met kleine kinderen en als laatste pas de mensen ouder dan 74 jaar. Ik ben benieuwd hoe dat in de praktijk uitpakt.
Het was leuk om de kinderen Parijs te laten zien en leuk om de sfeer weer op te snuiven.
Liesbeth
zondag 27 februari 2011
Wiskunde Olympiade
Het Libanon Lyceum doet mee met de Kangeroe (een wiskundewedstrijd) en de wiskunde olympiade. Helaas had Jitskes wiskundeleraar vergeten om haar klas ook op te geven. Romke is daardoor de enige van onze kinderen die meedoet.
De eerste ronde van de wiskunde olympiade is achter de rug. Die werd op de eigen school gehouden. Zo'n 5200 leerlingen hebben meegedaan. Tussen de 600 en 800 gaan door naar de volgende ronde. Die wordt 25 maart gehouden op 10 verschillende universiteiten. Romke had van zijn school het beste gepresteerd. Op basis daarvan dacht hij dat hij wel door zou zijn. Maar bij de olympiade kijken ze niet naar de verdeling over scholen. Ze kijken naar hoeveel punten hij heeft gehaald.
Gelukkig bleek dat hij voldoende punten had om door te mogen. Als 2e-klasser moest hij minimaal 11 punten hebben om door te mogen. Als 5-VWOer zou hij minimaal 15 punten moeten hebben om door te mogen. Romke had er 19.
Na de volgende ronde moeten er zo'n 130 leerlingen over blijven- Die leerlingen gaan dan 4 dagen getraind worden voor de finale aan de TU Eindhoven. De winnaars daar weer van gaan 10 dagen getraind worden voor de internationale in Argentië.
Maar laten we eerst 25 maart maar afwachten.
groetjes,
Liesbeth
De eerste ronde van de wiskunde olympiade is achter de rug. Die werd op de eigen school gehouden. Zo'n 5200 leerlingen hebben meegedaan. Tussen de 600 en 800 gaan door naar de volgende ronde. Die wordt 25 maart gehouden op 10 verschillende universiteiten. Romke had van zijn school het beste gepresteerd. Op basis daarvan dacht hij dat hij wel door zou zijn. Maar bij de olympiade kijken ze niet naar de verdeling over scholen. Ze kijken naar hoeveel punten hij heeft gehaald.
Gelukkig bleek dat hij voldoende punten had om door te mogen. Als 2e-klasser moest hij minimaal 11 punten hebben om door te mogen. Als 5-VWOer zou hij minimaal 15 punten moeten hebben om door te mogen. Romke had er 19.
Na de volgende ronde moeten er zo'n 130 leerlingen over blijven- Die leerlingen gaan dan 4 dagen getraind worden voor de finale aan de TU Eindhoven. De winnaars daar weer van gaan 10 dagen getraind worden voor de internationale in Argentië.
Maar laten we eerst 25 maart maar afwachten.
groetjes,
Liesbeth
Lego League 2de en laatste deel (tot volgend schooljaar)
Romke heeft meegedaan aan Lego League. De regiofinale hadden ze gewonnen, terwijl van de drie teams van mijn school er twee door mochten naar de Benelux-finale.
Zaterdag de 19de was dan de Benelux-finale. Ze zijn er vrijdagmiddag al naar toe gegaan. Anders hadden ze zaterdag al zo vroeg op gemoeten. Dat kan je pubers inderdaad niet aandoen. Hun bus ging ook nog even langs Oud Beijerland om de twee teams van mijn school op te halen. En bij aankomst in Kerkrade was er pastabuffet. Voor Romke kan het dan al niet meer stuk.
Maar helaas werd zijn team 8-ste. Ze mogen dus niet door naar de internationale finale in Amerika. Van mijn school mocht er wel een team door naar Amerika. Vorig jaar zaten ze daar ook al. Toen moesten ze daar een week langer blijven vanwege de aswolk die er ook voor zorgde dat Jitske met de trein van het hoge Noorden naar het verre zuiden van Noorwegen moest.
Maar voorlopig is dit avontuur dus ten einde.
Liesbeth
Zaterdag de 19de was dan de Benelux-finale. Ze zijn er vrijdagmiddag al naar toe gegaan. Anders hadden ze zaterdag al zo vroeg op gemoeten. Dat kan je pubers inderdaad niet aandoen. Hun bus ging ook nog even langs Oud Beijerland om de twee teams van mijn school op te halen. En bij aankomst in Kerkrade was er pastabuffet. Voor Romke kan het dan al niet meer stuk.
Maar helaas werd zijn team 8-ste. Ze mogen dus niet door naar de internationale finale in Amerika. Van mijn school mocht er wel een team door naar Amerika. Vorig jaar zaten ze daar ook al. Toen moesten ze daar een week langer blijven vanwege de aswolk die er ook voor zorgde dat Jitske met de trein van het hoge Noorden naar het verre zuiden van Noorwegen moest.
Maar voorlopig is dit avontuur dus ten einde.
Liesbeth
zondag 20 februari 2011
Circus
Vandaag had Jitske een optreden met de theatergroep van circus Rotjeknor. Toen we daar naar aan het kijken was, kwam opeens bij me boven hoe we anderhalf jaar geleden in Tromsø naar een optreden gingen.
Jitske en Romke waren begonnen met een circusweek in Tromsø en die werd afgesloten met een optreden. Daar zaten we in de zaal. Vanuit Nederland waren we gewend dat elke act met applaus afgesloten werd. Hoe zou dat in Noorwegen gaan? Het bleek dat ook daar elke act met een applaus afgesloten werd, ongeacht of het gelukt was of niet.
De sfeer was even gezellig en ontspannen als hier. Wat wel een verschil is, is dat ze daar een eigen oefenruimte hebben met ruimte om op te treden. Rotjeknor heeft, tot zijn grote verdriet, nog steeds geen eigen oefenruimte.
De kleding in Tromsø is ook circusachtiger. Hier is het uniformer. Daar zorgden de ouders voor de kaartverkoop en de hapjes/drankjes/opbouw/opruimen. Hier gebeurt dat niet. Dat komt natuurlijk ook voor een deel omdat er geen eigen optreedruimte is. In een theater wordt toch verwacht dat je de mogelijkheden van het theater gebruikt.
Maar de essentie, het plezier in het circuswerk, de sfeer, de houding van het publiek, is gelukkig wel hetzelfde.
Liesbeth
Jitske en Romke waren begonnen met een circusweek in Tromsø en die werd afgesloten met een optreden. Daar zaten we in de zaal. Vanuit Nederland waren we gewend dat elke act met applaus afgesloten werd. Hoe zou dat in Noorwegen gaan? Het bleek dat ook daar elke act met een applaus afgesloten werd, ongeacht of het gelukt was of niet.
De sfeer was even gezellig en ontspannen als hier. Wat wel een verschil is, is dat ze daar een eigen oefenruimte hebben met ruimte om op te treden. Rotjeknor heeft, tot zijn grote verdriet, nog steeds geen eigen oefenruimte.
De kleding in Tromsø is ook circusachtiger. Hier is het uniformer. Daar zorgden de ouders voor de kaartverkoop en de hapjes/drankjes/opbouw/opruimen. Hier gebeurt dat niet. Dat komt natuurlijk ook voor een deel omdat er geen eigen optreedruimte is. In een theater wordt toch verwacht dat je de mogelijkheden van het theater gebruikt.
Maar de essentie, het plezier in het circuswerk, de sfeer, de houding van het publiek, is gelukkig wel hetzelfde.
Liesbeth
maandag 7 februari 2011
Mennesker på vandring
Mennesker på vandring leek me een leuke Ottar om te lezen. Per slot hebben wij ook bij die groep gehoord. Maar zoals gebruikelijk bij de Ottars, zijn de stukjes zo wetenschappelijk dat het moeilijk is om er een leuk verhaal van te maken.
Wat viel op? Noord Noorwegen is een poos gezien als het luilekkerland waar iedereen naar toe wilde. Met name in de hanzetijd, toen je veel graan voor vis kreeg. Dat was ongeveer in de tijd dat de Hanze een kantoor in Bergen vestigde, dus rond 1360.
Later, toen iedereen naar Amerika ging, gingen de mensen die daar het geld niet voor bij elkaar konden krijgen naar het noorden. Dus dat was meer een soort tweede keus.
Maar het begon met allemaal mensen die naar IJsland verhuisden, zo rond 870-930. Toen werd de bevolkingsdruk te hoog, zodat er mensen verhuisden. Een andere oorzaak, was ruzie met de koning.
Op dit moment staat meer de verhuizing van het platteland naar de stad in de belangstelling. De ontvolking van het platteland, zogezegd. De voorspelling is dat dat wel door zal gaan, maar niet meer in zo'n hoog tempo. Ook dat al die kleine plaatsjes nu een andere bestemming gaan krijgen. Dat ze vakantiedorpjes gaan worden.
Dat laatste hadden we tijdens onze laatste vakantie al gezien op Sandøya. Daar woonde nog maar een iemand permanent. De rest van mensen die er waren, hadden er vroeger gewoond en hielden het huis van hun ouders aan als vakantiewoning.
Liesbeth
Wat viel op? Noord Noorwegen is een poos gezien als het luilekkerland waar iedereen naar toe wilde. Met name in de hanzetijd, toen je veel graan voor vis kreeg. Dat was ongeveer in de tijd dat de Hanze een kantoor in Bergen vestigde, dus rond 1360.
Later, toen iedereen naar Amerika ging, gingen de mensen die daar het geld niet voor bij elkaar konden krijgen naar het noorden. Dus dat was meer een soort tweede keus.
Maar het begon met allemaal mensen die naar IJsland verhuisden, zo rond 870-930. Toen werd de bevolkingsdruk te hoog, zodat er mensen verhuisden. Een andere oorzaak, was ruzie met de koning.
Op dit moment staat meer de verhuizing van het platteland naar de stad in de belangstelling. De ontvolking van het platteland, zogezegd. De voorspelling is dat dat wel door zal gaan, maar niet meer in zo'n hoog tempo. Ook dat al die kleine plaatsjes nu een andere bestemming gaan krijgen. Dat ze vakantiedorpjes gaan worden.
Dat laatste hadden we tijdens onze laatste vakantie al gezien op Sandøya. Daar woonde nog maar een iemand permanent. De rest van mensen die er waren, hadden er vroeger gewoond en hielden het huis van hun ouders aan als vakantiewoning.
Liesbeth
zondag 30 januari 2011
Noors (verzoeknummer ;-)
Voor we naar Noorwegen vertrokken, waren we begonnen met allerlei leuke Noorse woorden te vernederlandsen en te gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan 'avslappen' voor ontspannen.
In Tromsø zijn we daar mee doorgegaan. Tevens zijn we standaarduitdrukkingen zoals 'vær so god' en 'takk skal du ha' gaan gebruiken. Naast natuurlijk het gewone Nederlands dat we thuis spraken.
Weer terug in Nederland zijn we eigenlijk heel snel weer gewoon Nederlands gaan praten. Geen 'avslappen' meer dus. Wat wel af en toe nog boven komt, zijn de standaard uitdrukkingen zoals 'hva vil du ha å drikke'. Maar ook dat gebeurt minder en minder.
De enige die echt nog vaak Noors gebruikt is Jitske als ze op facebook een berichtje achterlaat. Maar dat kan uiteraard komen omdat ze veel Noorse facebookvrienden heeft.
Van de week waren we, vanwege de Noorse aangifte die eraan zit te komen, onze Noorse werkgevers aan het lastigvallen over de jaaropgave. Of die zou komen en wanneer. Dan blijkt dat we toch opeens het woordenboek weer nodig hebben om een fatsoenlijke Noorse mail de deur uit te kunnen doen. Het zakt duidelijk snel weg.
Maar sinds het verzoek om een stukje over ons Noors op het blog te zetten, zijn we het weer meer gaan gebruiken. Niet alleen onderling of voor de mailtjes. Ik ben bv. ook weer begonnen om de Ottars te lezen die we destijds gekocht hadden. Daar had ik het goede voornemen van om de interessante feitjes op het blog te zetten. Dat komt er dus nog aan.
groetjes,
Liesbeth
In Tromsø zijn we daar mee doorgegaan. Tevens zijn we standaarduitdrukkingen zoals 'vær so god' en 'takk skal du ha' gaan gebruiken. Naast natuurlijk het gewone Nederlands dat we thuis spraken.
Weer terug in Nederland zijn we eigenlijk heel snel weer gewoon Nederlands gaan praten. Geen 'avslappen' meer dus. Wat wel af en toe nog boven komt, zijn de standaard uitdrukkingen zoals 'hva vil du ha å drikke'. Maar ook dat gebeurt minder en minder.
De enige die echt nog vaak Noors gebruikt is Jitske als ze op facebook een berichtje achterlaat. Maar dat kan uiteraard komen omdat ze veel Noorse facebookvrienden heeft.
Van de week waren we, vanwege de Noorse aangifte die eraan zit te komen, onze Noorse werkgevers aan het lastigvallen over de jaaropgave. Of die zou komen en wanneer. Dan blijkt dat we toch opeens het woordenboek weer nodig hebben om een fatsoenlijke Noorse mail de deur uit te kunnen doen. Het zakt duidelijk snel weg.
Maar sinds het verzoek om een stukje over ons Noors op het blog te zetten, zijn we het weer meer gaan gebruiken. Niet alleen onderling of voor de mailtjes. Ik ben bv. ook weer begonnen om de Ottars te lezen die we destijds gekocht hadden. Daar had ik het goede voornemen van om de interessante feitjes op het blog te zetten. Dat komt er dus nog aan.
groetjes,
Liesbeth
zaterdag 29 januari 2011
Nederlandse belasting, 3e deel (and counting ;-)
Van de week kreeg Martijn een blauwe envelop. Wat een teleurstelling. Zijn voorlopige aanslag was op niets terug en niets te betalen gesteld.
Maar gelukkig, vandaag kreeg hij een tweede blauwe envelop. En net als bij mij, zat er een herziening in van een voorlopige aanslag die hij niet gehad had. En, net als bij mij, kreeg hij bij die herziening meer terug dan daarvoor. Terwijl hij dus niet eens wist dat hij iets terug zou krijgen.
Al met al, goed nieuws dus. Hebben we het nog niet zo slecht gedaan met de aangifte van het M-biljet.
We zijn al bezig de gegevens te verzamelen voor het M-biljet over 2010. Hopen dat dat net zo goed gaat als de voorlopige aanslagen ons op dit moment beloven.
groetjes,
Liesbeth
Maar gelukkig, vandaag kreeg hij een tweede blauwe envelop. En net als bij mij, zat er een herziening in van een voorlopige aanslag die hij niet gehad had. En, net als bij mij, kreeg hij bij die herziening meer terug dan daarvoor. Terwijl hij dus niet eens wist dat hij iets terug zou krijgen.
Al met al, goed nieuws dus. Hebben we het nog niet zo slecht gedaan met de aangifte van het M-biljet.
We zijn al bezig de gegevens te verzamelen voor het M-biljet over 2010. Hopen dat dat net zo goed gaat als de voorlopige aanslagen ons op dit moment beloven.
groetjes,
Liesbeth
dinsdag 25 januari 2011
Kinderbijslag
Vandaag kregen we bericht van de Sociale Verzekeringsbank. We krijgen weer kinderbijslag voor Jitske en Romke. En, grote verrassing, we krijgen zelfs voor het eind van het 3e kwartaal nog wat geld. En dat terwijl we op de peildatum van 1 juli nog niet ingeschreven stonden bij het GBA.
Maar af en toe is er dus een meevaller. De SVB sluit naadloos aan bij de data van Noorwegen. Daar hebben we tot eind augustus gekregen en hier dus vanaf september.
Liesbeth
Maar af en toe is er dus een meevaller. De SVB sluit naadloos aan bij de data van Noorwegen. Daar hebben we tot eind augustus gekregen en hier dus vanaf september.
Liesbeth
donderdag 6 januari 2011
Nederlandse belasting, 2e deel
Gisteren vielen er twee blauwe enveloppen op de mat. Op de een zag ik mijn naam. Dus ik wilde al op de automatische piloot de andere op Martijns poststapel leggen. Gelukkig viel mijn oog op de geadresseerde en bleek de tweede envelop ook voor mij te zijn.
De eerste brief bevatte de mededeling dat mijn voorlopige aanslag 2009, dus het M-biljet, herzien was. Ik zou bijna het dubbele bedrag terug krijgen dan ze oorspronkelijk gedacht hadden. Alleen was dit de eerste mededeling die ik kreeg over de voorlopige aanslag. Mijn verwachting was dan ook dat in de andere brief het oorspronkelijke bedrag te zien zou krijgen. Maar nee, daar stond dat ik over 2009 geen voorlopige aanslag zou krijgen. Beide brieven waren op 7 januari gedateerd. Dus pas op morgen. Uiteraard hoop ik dat de eerste brief de ware is. Dan krijg ik zo'n 4000 euro terug over 2009. Daar kunnen we tenminste de verhuiskosten van betalen.
Nu is het nog spannend wat er voor Martijn in de bus komt en wat de definitieve beschikking wordt.
Liesbeth
De eerste brief bevatte de mededeling dat mijn voorlopige aanslag 2009, dus het M-biljet, herzien was. Ik zou bijna het dubbele bedrag terug krijgen dan ze oorspronkelijk gedacht hadden. Alleen was dit de eerste mededeling die ik kreeg over de voorlopige aanslag. Mijn verwachting was dan ook dat in de andere brief het oorspronkelijke bedrag te zien zou krijgen. Maar nee, daar stond dat ik over 2009 geen voorlopige aanslag zou krijgen. Beide brieven waren op 7 januari gedateerd. Dus pas op morgen. Uiteraard hoop ik dat de eerste brief de ware is. Dan krijg ik zo'n 4000 euro terug over 2009. Daar kunnen we tenminste de verhuiskosten van betalen.
Nu is het nog spannend wat er voor Martijn in de bus komt en wat de definitieve beschikking wordt.
Liesbeth
zaterdag 1 januari 2011
Nederlandse belasting
Het is eindelijk gelukt. De belastingdienst denkt dat we alle twee onze M-biljetten hebben ingeleverd.
Per 1 oktober hadden we onze belastingformulieren ingevuld moeten hebben. Helaas liep dat wat vertraging op zodat we een aanmaning kregen. Maar voor de datum van de aanmaning verlopen was, hadden we alles ingevuld en tegelijk op de bus gedaan.
Komt daar na enige tijd een bericht dat Martijn zijn M-biljet niet ingeleverd is en dat hij nu toch echt problemen begint te krijgen als hij niet alsnog inlevert. Ik erachter aan bellen. Nee, het is echt niet ontvangen. Of ze dan nog een keer een M-biljet op willen sturen, anders kunnen we niet een tweede poging wagen. Dat zullen ze doen. Dat 2e M-biljet moet er binnen 10 werkdagen zijn en we hoeven geen uitstel aan te vragen omdat dat op tijd bij ze binnen zou kunnen zijn.
Maar behalve de belastingdienst, hebben we ook de TNT. Die staakte in die periode. Het nieuwe M-biljet komt dus niet. Ik weer bellen, ze zullen een nieuw biljet sturen voor het geval het oude kwijt is geraakt. En nee, ze hebben Martijns formulier echt niet ontvangen. Maar ik moet toch maar uitstel aanvragen omdat we nu niet meer op tijd zijn met inleveren.
Braaf uitstel aangevraagd. Komt er een blauwe envelop waarin een brief met de mededeling dat het rekeningnummer van Martijn zus en zo is. Dat kunnen ze alleen maar uit zijn aangiftebiljet hebben. Ze moeten het dus wel ontvangen hebben. Martijn erachter aan gebeld. Ja, ze hebben het binnen. (Fijn dat ze dat even expliciet laten weten). Komt er een blauwe envelop binnen, het verzoek tot uitstel is afgewezen omdat we al een aanmaning gehad hebben. Fijn dat ze rekening houden met het feit dat we geen nieuw M-biljet op kunnen sturen als we dat niet hebben en de post staakt. Martijn nog een keer bellen. Nee, zijn formulier is echt binnen. Fijn dat ze dat erbij zetten bij zo'n afwijzing. Maar ze hebben nu al onze gegevens.
Wachten op de uitslag.
Per 1 oktober hadden we onze belastingformulieren ingevuld moeten hebben. Helaas liep dat wat vertraging op zodat we een aanmaning kregen. Maar voor de datum van de aanmaning verlopen was, hadden we alles ingevuld en tegelijk op de bus gedaan.
Komt daar na enige tijd een bericht dat Martijn zijn M-biljet niet ingeleverd is en dat hij nu toch echt problemen begint te krijgen als hij niet alsnog inlevert. Ik erachter aan bellen. Nee, het is echt niet ontvangen. Of ze dan nog een keer een M-biljet op willen sturen, anders kunnen we niet een tweede poging wagen. Dat zullen ze doen. Dat 2e M-biljet moet er binnen 10 werkdagen zijn en we hoeven geen uitstel aan te vragen omdat dat op tijd bij ze binnen zou kunnen zijn.
Maar behalve de belastingdienst, hebben we ook de TNT. Die staakte in die periode. Het nieuwe M-biljet komt dus niet. Ik weer bellen, ze zullen een nieuw biljet sturen voor het geval het oude kwijt is geraakt. En nee, ze hebben Martijns formulier echt niet ontvangen. Maar ik moet toch maar uitstel aanvragen omdat we nu niet meer op tijd zijn met inleveren.
Braaf uitstel aangevraagd. Komt er een blauwe envelop waarin een brief met de mededeling dat het rekeningnummer van Martijn zus en zo is. Dat kunnen ze alleen maar uit zijn aangiftebiljet hebben. Ze moeten het dus wel ontvangen hebben. Martijn erachter aan gebeld. Ja, ze hebben het binnen. (Fijn dat ze dat even expliciet laten weten). Komt er een blauwe envelop binnen, het verzoek tot uitstel is afgewezen omdat we al een aanmaning gehad hebben. Fijn dat ze rekening houden met het feit dat we geen nieuw M-biljet op kunnen sturen als we dat niet hebben en de post staakt. Martijn nog een keer bellen. Nee, zijn formulier is echt binnen. Fijn dat ze dat erbij zetten bij zo'n afwijzing. Maar ze hebben nu al onze gegevens.
Wachten op de uitslag.
Gelukkig Nieuw Jaar
En dan is het alweer oud en nieuw.
Als je op een rijtje zet wat we afgelopen jaar allemaal gedaan hebben, is dat best veel geweest. Hopelijk komt er nu een wat rustiger jaar aan.
Maar wat wordt er ontzettend veel geknald door de jeugd. En dan zo lekker achteloos achter zich laten vallen, zonder te kijken of er iemand loopt. Of onopvallend jouw kant opgooien zodat je goed schrikt van de knal die opeens naast je is, terwijl daar niemand in de buurt te zien is. Nee, dat is allemaal niet leuk. En de rotzooi die dagen nog blijft liggen omdat er niet zoveel wordt opgeruimd.
Dan was dat in Tromsø toch fijner. Daar waren weliswaar de knallen harder, maar er waren er ook beduidend minder. En doordat daar een vuurwerkshow was op de berg, had iedereen een fantastich gezicht erop. Hier mis je 90 procent omdat het overal tegelijk is. Wel was er voor mijn gevoel 's avonds meer siervuurwerk dan de laatste keer dat we het in Nederland gevierd hebben. Dat was wel fijn.
Liesbeth
Als je op een rijtje zet wat we afgelopen jaar allemaal gedaan hebben, is dat best veel geweest. Hopelijk komt er nu een wat rustiger jaar aan.
Maar wat wordt er ontzettend veel geknald door de jeugd. En dan zo lekker achteloos achter zich laten vallen, zonder te kijken of er iemand loopt. Of onopvallend jouw kant opgooien zodat je goed schrikt van de knal die opeens naast je is, terwijl daar niemand in de buurt te zien is. Nee, dat is allemaal niet leuk. En de rotzooi die dagen nog blijft liggen omdat er niet zoveel wordt opgeruimd.
Dan was dat in Tromsø toch fijner. Daar waren weliswaar de knallen harder, maar er waren er ook beduidend minder. En doordat daar een vuurwerkshow was op de berg, had iedereen een fantastich gezicht erop. Hier mis je 90 procent omdat het overal tegelijk is. Wel was er voor mijn gevoel 's avonds meer siervuurwerk dan de laatste keer dat we het in Nederland gevierd hebben. Dat was wel fijn.
Liesbeth
Abonneren op:
Posts (Atom)
