Broodbakmachine

Wat is de techniek toch mooi en de mens toch vernuftig.

Ik had voor mijn verjaardag een broodbakmachine gevraagd met het idee dat ik die vast wel zou krijgen omdat dat ook voordelen voor de gevers zou hebben. Nu had ik die taktiek bij moederdag ook al uitgeprobeerd, maar hem toen niet gekregen. Gelukkig wint de aanhouder.

Martijn heeft grote moeite moeten doen om hem te veroveren. De Blokker en al die andere huishoudzaken hadden geen broodbakmachines (meer) in hun assortiment. De mediamarkt zou hem nog wel hebben. En ja wel, daar stonden demonstratieexemplaren in de schappen, maar de vakken waar de dozen zouden moeten staan, waren leeg. Volgende week zouden ze binnen komen volgens de verkoper. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn wacht een week. Volgende week komen ze binnen. En Martijn denkt:¨als ik nu via internet bestel, wordt hij afgeleverd als we op vakantie zijn.¨

We zijn terug van vakantie en voor hij via internet gaat bestellen, gaat hij tegen beter weten in toch nog een keer bij de mediamarkt kijken. En jawel, de broodbakmachine is binnengekomen. Dus gekocht en mee naar huis genomen. Aldaar door mij met open armen ontvangen. Anders paste de doos niet in mijn armen.

Gelukkig had ik me laatst bij de supermarkt en bij de molen uitgeleefd met van alles en nog wat op broodbakgebied. Ik had gewoon zin om te gaan bakken, met broodbakmachine als ik hem zou krijgen of gewoon lekker op de hand kneden. Dus ik had een keuzeprobleem.

Eerst maar het allereenvoudigste uitproberen. Een pak kant en klaar waar alleen nog maar water bij hoeft. Daar kan weinig mis mee gaan. Blijkt alleen dat ik nog zelf uit moet zoeken of het wit/volkoren oid betreft. Gelukkig is het waldkornmix, dus dat is duidelijk volkoren. Dan nog het gewicht. Er zit 450 gram mix in het pak, moet ik nu het vocht erbij optellen of niet? Wordt het als 500 gram gezien of als 750. Toch maar het vocht erbij opgeteld. 450 plus 275 is 725. Dus dichter bij de 750 dan bij de 500. Een duidelijke keus. Korstkleur is makkelijk, alleen maar een keuzeprobleem. En dan maar wachten.

De kinderen en ik lopen bij elk geluidje even naar de keuken om te kijken. En ook gewoon even langslopen om te kijken. En ook elkaar erbij roepen om te kijken. Fijn dat er een kijkglaasje in zit. Anders was hij vast teveel afgekoeld door al dat kijken.

En dan is het grote moment daar. Hij piept dat hij klaar is. De stekker eruit, ovenwanten aan, bakvorm eruit, omkeren ... He, het brood wil er niet uit. Harder schudden, zijkanten kloppen, nog eens schudden. Nee, het brood wil er niet uit. Toch stonden daar geen speciale instructies voor in de handleiding. Daar stond alleen dat het brood meteen uit de vorm moest om op een rooster uit te dampen.

Mijn zus heeft een broodbakmachine. Haar gebeld. Niet thuis. Dan maar naar haar mobiel. Gelukkig, ze neemt op. Aan het asje draaien, zodat het mengmechanisme wat beweegt zou moeten helpen. Geprobeerd, helaas. Dat werkt ook niet. Dan naar de buren. Die hebben ook een broodbakmachine. De buurvrouw zegt dat zij er nooit problemen mee hebben. Het brood glijdt er altijd gewoon uit. Maar haar man is de broodbakker. Hij gaat met me mee. Stelt vragen als: ¨heb je de vorm geolied?¨ Nee, dat hoefde niet volgens de handleiding. En zeker de eerste keer houd ik me daar wel aan. Dan kan ik altijd later naar eigen inzicht nog dingen verbeteren.

Maar dan blijkt dat hij het brood er in een keer gewoon uitkrijgt. Hoe doet hij dat? Gewoon wat harder schudden dan ik durfde te doen. Simpel. Zoals zoveel zaken in dit leven, als je het eenmaal weet.

Liesbeth