Na Phobjikha valley was het tijd om richting Paro te gaan. Vanwege het regenseizoen hadden we veiligheidshalve twee dagen uitgetrokken. Het zou niet de eerste keer zijn dat de weg wegspoelde waardoor er een dag vertraging optreedt.
Gelukkig was het alleen maar heel erg mistig maar regende het niet. En tegen de tijd dat we lager waren hadden we ook weer zicht.
Onderweg naar Paro bezochten we nog een tempel. Die hadden we al een aantal keren zien liggen omdat die op de weg van Thimphu naar Paro ligt maar nog nooit bezocht.
Het oorspronkelijke idee was om in Paro het Tijgers Nest te bezoeken (Taktsang) maar omdat we daar met de klas al geweest waren, zijn we gaan boogschieten. Het leek Romke erg leuk om dat te doen. Helaas lukte het hem om tijdens de eerste ronde twee van de drie pijlen zoek te maken en bij de tweede ronde ook de laatste pijl te laten verdwijnen. Het zoeken in een rijstveld viel niet mee. Al helemaal niet omdat ik werd afgeleid door een libel. Volgens een kenner "Een jong mannetje van Sympetrum hypomelas, ‘a widespread Himalayan species’" Dat boogschieten was dus een korte vreugde. Gelukkig was er ook nog een Dzong die we konden bezoeken en hadden we naar een boogschietwedstrijd gekeken en was er ook een lunch bij een homestay. We hebben ons dus niet verveeld.
En daarna de laatste avond met Karma en Kencho. Lekker uit eten. Niet in het hotel waar wij de enige gasten waren maar wel kakkerlakken, maar bij een gezellig restaurant in Paro zelf.
Helaas liep de terugvlucht niet zoals gehoopt. Omdat we voor Romke later kaartjes hadden gekocht was er een gedeelte van de reis dat we niet samen zaten. Ik begon bij Druk Air naar Bangkok om over te stappen op Singapore Airlines. Romke stapte daar over op Scoop. Een partner van Singapore Airlines. Alleen kon hij daar niet van te voren inchecken omdat hij doorvloog met Singapore Airlaines. En bij Singapore Airlines kon hij niet online inchecken omdat hij eerst met Scoop vloog. In Bangkok kon hij fysiek inchecken, maar niet in de transitzone. Hij moest eerst echt Thailand in om daar in te kunnen checken. Daar kom je dus de avond voor vertrek uit Paro achter. Om zeker te zijn dat zijn bagage op de terugweg wel meekwam heb ik die maar allemaal op mijn naam gezet. Gelukkig hoefde ik geen overgewicht te betalen omdat ik kon laten zien dat het toch voor twee personen was. En dan maar hopen dat het goed gaat als je in Thailand door de douane moet en dus á la minute een visum voor 3 uur moet regelen etc.
Het scheelde natuurlijk wel dat hij geen ruimbagage op te halen had of in te leveren. En uiteindelijk liep alles heel soepel. Maar de stress van te voren en tijdens het overstappen was niet leuk. Als ik had geweten dat Scoop, ondanks dat het een partner van Singapore Airlaines was, zo rottig in elkaar stak hadden we een andere vlucht geregeld. Maar goed, al doende leert men.
En toen waren we weer terug in Amsterdam en lag het avontuur weer achter ons. Op naar het volgende avontuur....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten