En dan zitten we alweer bijna twee maanden in ons huis en zijn langer dan twee maanden terug in Nederland. Wat is er nu overgebleven van dat jaar Noorwegen?
Op zich is het heel gewoon dat we in ons huis wonen. Dat we hier werken en naar school gaan. Dat we al onze Nederlandse vrienden weer zien. Noorwegen lijkt heel lang geleden, bijna een ander leven. Toch is het nog maar drie en een halve maand geleden dat we daar ons huis verlieten en nog maar twee en een halve maand geleden dat we terug vlogen naar Nederland.
De herinneringen blijven, maar zijn niet meer zo scherp en actueel. De verworvenheden blijven gelukkig beter bewaard. Wat ik het meeste mis, is de rust, de afwezigheid van druk. De sfeer op de school waar ik nu werk is gelukkig wel ongeveer zoals het op Kvaløya videregående skole was. Gewoon prettig met elkaar, behulpzaam. Ook de omgang met het schoonmaakpersoneel. Misschien omdat hier de schoonmakers ook Nederlanders zijn. Maar de leerlingen lijken niet op de leerlingen daar. Totaal niet.
Ergens zit toch duidelijk een verschil in hoe de kinderen groot gebracht worden. Het zou fijn zijn als het Noorse opvoedsysteem gekruist kon worden met ons schoolsysteem.
En hoewel ik begon met te schrijven dat het weer heel gewoon is om hier te zijn, voel ik me tot op zekere hoogte toch niet thuis. Ben ik blij dat we maar een jaar weggeweest zijn. Anders zou ik misschien helemaal last krijgen van een ontheemd gevoel.
Liesbeth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoi Lies.
BeantwoordenVerwijderenIk kan goed met je meevoelen hoe jij er tegenover staat. Wij hadden hetzelfde :Canada-Nederland.
Het maakt wel verschil of je terug kan naar het eerdere huis of in Nederland weer aan een ander huis moeten wennen. Nu ben ik blij hier te zijn en een vacantie in Nederland is alleen leuk om de familie weer te zien.
Blij te horen dat je nu minder moe bent.
Groeten Lucie