IJsland

Hoewel we naar Noorwegen hadden willen gaan, besloten we vanwege blessureleed toch maar een makkelijker wandelland uit te zoeken. En omdat Jitske eraan zit te denken om in IJsland te studeren leek dat een logische keus. Gaat het wandelen goed, dan gaat dat prima. Gaat het wandelen minder, dan is er altijd nog de ringweg en de bus.

Eerst maar bij de kinderen polsen hoe die er tegen over stonden en wat die wilden in de vakantie. Ja, het is nog steeds zo (hoewel ze ouder zijn) dat als de kinderen het naar hun zin hebben, de ouders ook vakantie hebben. Jitske en Romke wilden wel wandelen maar ook cultuur doen. Alleen dan meer dan een dag aan het begin, een dag tussendoor en een dag op het eind.

We zijn dus begonnen met drie dagen Reykjavik. Lekker de stad zien, een rondleiding op de universiteit en voor Jitske een les IJslands meelopen om te zien of dat wat voor haar was.

Daarna natuurlijk Geysir, Gullfoss en Þingvallir. We zijn echte toeristen geworden. De drukte daar viel gelukkig mee ondanks het feit dat het toeristenseizoen begonnen was. De drukte viel trouwens overal mee. We hadden gehoord dat sinds ons vorige bezoek, 20 jaar geleden, de toeristenaantallen behoorlijk gestegen waren. Maar bij alle toeristische attracties was het lekker rustig.

Wat opviel was dat er nergens eettentjes bij die attracties waren,  noch vervuiling. Wat dat betreft is IJsland toch duidelijk een scandinavisch land.

Toen een wandeltocht van 5 dagen aan de zuidkant van de Langjökell. Het had zo lang niet geregend dat er stofstormen waren en alle regenrivieren droogstonden. We waren dus gedwongen om onze tocht om te gooien zodat we langs gletsjerrivieren liepen om verzekerd te zijn van water. Maar wat een rust en ruimte. Heerlijk.

Daarna twee dagen bussen naar Akuryri, een dagje stad, een dag bussen naar Husavík, een walvissafari waar we 5 bultruggen zagen en nog een wandeltocht van Ásbergi via Dettifoss en Kraftla naar Myvatn. Daar hadden we geen water onderweg en moesten we dus alles meesjouwen. En al die tijd mooi weer.

Na Myvatn regende het twee dagen, maar toen zaten we toch weer in de bus. Op de camping van Vik was het stralend weer en hebben we lekker gewandeld. En daarna weer op huis aan, helaas.

Toch is het grappig, dat als je weet dat een kind er wil studeren je heel anders naar zo'n land kijkt. Bijna alsof je er zelf gaat wonen. Je kijkt naar het soort huizen, hoe de mensen met elkaar omgaan, wat er anders/beter/.. is dan je dacht. De verschillen en overeenkomsten met Noorwegen en Nederland, etc.  Jitske weet nu veel beter wat het zou betekenen als ze daar naar toe gaat.