Wat is het fijn om met een vogelconcert wakker te worden 's ochtends om zes uur. Dat geluid van zingende vogels heb ik toch wel gemist in Tromsø.
Ook alle voorjaarsbloemen die een voor een in bloei komen en sfeer en gezelligheid aan de tuin geven heb ik wel gemist. De zon kan zo mooi de forsythia lichtgevend maken. De krokussen hebben van die mooie kleuren. De narcissen staan zo in volle pracht te pronken. De anemonen beginnen ook al te komen.
Het voorjaar in Tromsø was voornamelijk wit en zonnig en blauwe lucht. Lekker buiten langlaufen. Maar qua kleur en bloemplanten en vogelgeluiden was het toch duidelijk minder. Niet de overdaad die we hier hebben.
Liesbeth
zaterdag 19 maart 2011
vrijdag 4 maart 2011
Het Tromsø van het zuiden
Daar Tromsø wel eens het Parijs van het noorden genoemd wordt, kan je Parijs natuurlijk Tromsø van het zuiden noemen. Ik heb nooit begrepen waarom Tromsø zo genoemd werd en ben druk aan het kijken geweest wat de verklaring zou kunnen zijn.
Parijs is uiteraard groter, zo'n 2 miljoen inwoners tegenover zo'n 60.000 inwoners. Het klimaat lijkt er niet op. De hoeveelheid luchtvervuiling verschilt ook. Wat wel overeenkomt is het verschil in bevolkingsdichtheid in de stad tov de omgeving. Ook de lichtvervuiling komt (op schaal bekeken) overeen. Het aantal clochards is groter in Parijs. Nu ja, ik kom er niet echt uit.
We waren met de kinderen nog nooit zuidelijker dan België geweest en hun culturele ontwikkeling kon ook wel een boost gebruiken. Dus vandaar dat we lekker een midweek Parijs gedaan hebben. Twee en een half uur met de Thalys vanaf Rotterdam CS. Dat gaat lekker vlot.
We hebben cite des sciences gedaan en de Sacre Coeur, de Eiffeltoren en het Louvre/Palais des Decouvers, de Notre Dame en de boekenstalletjes langs de Seine. En wat Romke en Jitske betreft het belangrijkste, elke avond uit eten geweest.
Na 18 jaar niet in Parijs geweest te zijn, was er toch wel wat veranderd. Er zijn fietspaden, er zijn minder auto's en meer scoters/brommers/motoren (die verschillen kan ik helaas niet waarnemen als vrouw zijnde ;-) De metro heeft op sommige lijnen schermen langs het perron om niet op de rails te vallen (de metrolucht is nog wel hetzelfde), het interieur van de metro is hier en daar gemoderniseerd. Het haasje dat zijn vingers tussen de deuren krijgt is er nog steeds, samen met de volgorde van mogen zitten op de gereserveerde plaatsen. Nog steeds eerst de oorlogsinvaliden, dan de gehandicapten, dan de zwangere vrouwen en mensen met kleine kinderen en als laatste pas de mensen ouder dan 74 jaar. Ik ben benieuwd hoe dat in de praktijk uitpakt.
Het was leuk om de kinderen Parijs te laten zien en leuk om de sfeer weer op te snuiven.
Liesbeth
Parijs is uiteraard groter, zo'n 2 miljoen inwoners tegenover zo'n 60.000 inwoners. Het klimaat lijkt er niet op. De hoeveelheid luchtvervuiling verschilt ook. Wat wel overeenkomt is het verschil in bevolkingsdichtheid in de stad tov de omgeving. Ook de lichtvervuiling komt (op schaal bekeken) overeen. Het aantal clochards is groter in Parijs. Nu ja, ik kom er niet echt uit.
We waren met de kinderen nog nooit zuidelijker dan België geweest en hun culturele ontwikkeling kon ook wel een boost gebruiken. Dus vandaar dat we lekker een midweek Parijs gedaan hebben. Twee en een half uur met de Thalys vanaf Rotterdam CS. Dat gaat lekker vlot.
We hebben cite des sciences gedaan en de Sacre Coeur, de Eiffeltoren en het Louvre/Palais des Decouvers, de Notre Dame en de boekenstalletjes langs de Seine. En wat Romke en Jitske betreft het belangrijkste, elke avond uit eten geweest.
Na 18 jaar niet in Parijs geweest te zijn, was er toch wel wat veranderd. Er zijn fietspaden, er zijn minder auto's en meer scoters/brommers/motoren (die verschillen kan ik helaas niet waarnemen als vrouw zijnde ;-) De metro heeft op sommige lijnen schermen langs het perron om niet op de rails te vallen (de metrolucht is nog wel hetzelfde), het interieur van de metro is hier en daar gemoderniseerd. Het haasje dat zijn vingers tussen de deuren krijgt is er nog steeds, samen met de volgorde van mogen zitten op de gereserveerde plaatsen. Nog steeds eerst de oorlogsinvaliden, dan de gehandicapten, dan de zwangere vrouwen en mensen met kleine kinderen en als laatste pas de mensen ouder dan 74 jaar. Ik ben benieuwd hoe dat in de praktijk uitpakt.
Het was leuk om de kinderen Parijs te laten zien en leuk om de sfeer weer op te snuiven.
Liesbeth
Abonneren op:
Posts (Atom)
