Het Libanon Lyceum doet mee met de Kangeroe (een wiskundewedstrijd) en de wiskunde olympiade. Helaas had Jitskes wiskundeleraar vergeten om haar klas ook op te geven. Romke is daardoor de enige van onze kinderen die meedoet.
De eerste ronde van de wiskunde olympiade is achter de rug. Die werd op de eigen school gehouden. Zo'n 5200 leerlingen hebben meegedaan. Tussen de 600 en 800 gaan door naar de volgende ronde. Die wordt 25 maart gehouden op 10 verschillende universiteiten. Romke had van zijn school het beste gepresteerd. Op basis daarvan dacht hij dat hij wel door zou zijn. Maar bij de olympiade kijken ze niet naar de verdeling over scholen. Ze kijken naar hoeveel punten hij heeft gehaald.
Gelukkig bleek dat hij voldoende punten had om door te mogen. Als 2e-klasser moest hij minimaal 11 punten hebben om door te mogen. Als 5-VWOer zou hij minimaal 15 punten moeten hebben om door te mogen. Romke had er 19.
Na de volgende ronde moeten er zo'n 130 leerlingen over blijven- Die leerlingen gaan dan 4 dagen getraind worden voor de finale aan de TU Eindhoven. De winnaars daar weer van gaan 10 dagen getraind worden voor de internationale in Argentië.
Maar laten we eerst 25 maart maar afwachten.
groetjes,
Liesbeth
zondag 27 februari 2011
Lego League 2de en laatste deel (tot volgend schooljaar)
Romke heeft meegedaan aan Lego League. De regiofinale hadden ze gewonnen, terwijl van de drie teams van mijn school er twee door mochten naar de Benelux-finale.
Zaterdag de 19de was dan de Benelux-finale. Ze zijn er vrijdagmiddag al naar toe gegaan. Anders hadden ze zaterdag al zo vroeg op gemoeten. Dat kan je pubers inderdaad niet aandoen. Hun bus ging ook nog even langs Oud Beijerland om de twee teams van mijn school op te halen. En bij aankomst in Kerkrade was er pastabuffet. Voor Romke kan het dan al niet meer stuk.
Maar helaas werd zijn team 8-ste. Ze mogen dus niet door naar de internationale finale in Amerika. Van mijn school mocht er wel een team door naar Amerika. Vorig jaar zaten ze daar ook al. Toen moesten ze daar een week langer blijven vanwege de aswolk die er ook voor zorgde dat Jitske met de trein van het hoge Noorden naar het verre zuiden van Noorwegen moest.
Maar voorlopig is dit avontuur dus ten einde.
Liesbeth
Zaterdag de 19de was dan de Benelux-finale. Ze zijn er vrijdagmiddag al naar toe gegaan. Anders hadden ze zaterdag al zo vroeg op gemoeten. Dat kan je pubers inderdaad niet aandoen. Hun bus ging ook nog even langs Oud Beijerland om de twee teams van mijn school op te halen. En bij aankomst in Kerkrade was er pastabuffet. Voor Romke kan het dan al niet meer stuk.
Maar helaas werd zijn team 8-ste. Ze mogen dus niet door naar de internationale finale in Amerika. Van mijn school mocht er wel een team door naar Amerika. Vorig jaar zaten ze daar ook al. Toen moesten ze daar een week langer blijven vanwege de aswolk die er ook voor zorgde dat Jitske met de trein van het hoge Noorden naar het verre zuiden van Noorwegen moest.
Maar voorlopig is dit avontuur dus ten einde.
Liesbeth
zondag 20 februari 2011
Circus
Vandaag had Jitske een optreden met de theatergroep van circus Rotjeknor. Toen we daar naar aan het kijken was, kwam opeens bij me boven hoe we anderhalf jaar geleden in Tromsø naar een optreden gingen.
Jitske en Romke waren begonnen met een circusweek in Tromsø en die werd afgesloten met een optreden. Daar zaten we in de zaal. Vanuit Nederland waren we gewend dat elke act met applaus afgesloten werd. Hoe zou dat in Noorwegen gaan? Het bleek dat ook daar elke act met een applaus afgesloten werd, ongeacht of het gelukt was of niet.
De sfeer was even gezellig en ontspannen als hier. Wat wel een verschil is, is dat ze daar een eigen oefenruimte hebben met ruimte om op te treden. Rotjeknor heeft, tot zijn grote verdriet, nog steeds geen eigen oefenruimte.
De kleding in Tromsø is ook circusachtiger. Hier is het uniformer. Daar zorgden de ouders voor de kaartverkoop en de hapjes/drankjes/opbouw/opruimen. Hier gebeurt dat niet. Dat komt natuurlijk ook voor een deel omdat er geen eigen optreedruimte is. In een theater wordt toch verwacht dat je de mogelijkheden van het theater gebruikt.
Maar de essentie, het plezier in het circuswerk, de sfeer, de houding van het publiek, is gelukkig wel hetzelfde.
Liesbeth
Jitske en Romke waren begonnen met een circusweek in Tromsø en die werd afgesloten met een optreden. Daar zaten we in de zaal. Vanuit Nederland waren we gewend dat elke act met applaus afgesloten werd. Hoe zou dat in Noorwegen gaan? Het bleek dat ook daar elke act met een applaus afgesloten werd, ongeacht of het gelukt was of niet.
De sfeer was even gezellig en ontspannen als hier. Wat wel een verschil is, is dat ze daar een eigen oefenruimte hebben met ruimte om op te treden. Rotjeknor heeft, tot zijn grote verdriet, nog steeds geen eigen oefenruimte.
De kleding in Tromsø is ook circusachtiger. Hier is het uniformer. Daar zorgden de ouders voor de kaartverkoop en de hapjes/drankjes/opbouw/opruimen. Hier gebeurt dat niet. Dat komt natuurlijk ook voor een deel omdat er geen eigen optreedruimte is. In een theater wordt toch verwacht dat je de mogelijkheden van het theater gebruikt.
Maar de essentie, het plezier in het circuswerk, de sfeer, de houding van het publiek, is gelukkig wel hetzelfde.
Liesbeth
maandag 7 februari 2011
Mennesker på vandring
Mennesker på vandring leek me een leuke Ottar om te lezen. Per slot hebben wij ook bij die groep gehoord. Maar zoals gebruikelijk bij de Ottars, zijn de stukjes zo wetenschappelijk dat het moeilijk is om er een leuk verhaal van te maken.
Wat viel op? Noord Noorwegen is een poos gezien als het luilekkerland waar iedereen naar toe wilde. Met name in de hanzetijd, toen je veel graan voor vis kreeg. Dat was ongeveer in de tijd dat de Hanze een kantoor in Bergen vestigde, dus rond 1360.
Later, toen iedereen naar Amerika ging, gingen de mensen die daar het geld niet voor bij elkaar konden krijgen naar het noorden. Dus dat was meer een soort tweede keus.
Maar het begon met allemaal mensen die naar IJsland verhuisden, zo rond 870-930. Toen werd de bevolkingsdruk te hoog, zodat er mensen verhuisden. Een andere oorzaak, was ruzie met de koning.
Op dit moment staat meer de verhuizing van het platteland naar de stad in de belangstelling. De ontvolking van het platteland, zogezegd. De voorspelling is dat dat wel door zal gaan, maar niet meer in zo'n hoog tempo. Ook dat al die kleine plaatsjes nu een andere bestemming gaan krijgen. Dat ze vakantiedorpjes gaan worden.
Dat laatste hadden we tijdens onze laatste vakantie al gezien op Sandøya. Daar woonde nog maar een iemand permanent. De rest van mensen die er waren, hadden er vroeger gewoond en hielden het huis van hun ouders aan als vakantiewoning.
Liesbeth
Wat viel op? Noord Noorwegen is een poos gezien als het luilekkerland waar iedereen naar toe wilde. Met name in de hanzetijd, toen je veel graan voor vis kreeg. Dat was ongeveer in de tijd dat de Hanze een kantoor in Bergen vestigde, dus rond 1360.
Later, toen iedereen naar Amerika ging, gingen de mensen die daar het geld niet voor bij elkaar konden krijgen naar het noorden. Dus dat was meer een soort tweede keus.
Maar het begon met allemaal mensen die naar IJsland verhuisden, zo rond 870-930. Toen werd de bevolkingsdruk te hoog, zodat er mensen verhuisden. Een andere oorzaak, was ruzie met de koning.
Op dit moment staat meer de verhuizing van het platteland naar de stad in de belangstelling. De ontvolking van het platteland, zogezegd. De voorspelling is dat dat wel door zal gaan, maar niet meer in zo'n hoog tempo. Ook dat al die kleine plaatsjes nu een andere bestemming gaan krijgen. Dat ze vakantiedorpjes gaan worden.
Dat laatste hadden we tijdens onze laatste vakantie al gezien op Sandøya. Daar woonde nog maar een iemand permanent. De rest van mensen die er waren, hadden er vroeger gewoond en hielden het huis van hun ouders aan als vakantiewoning.
Liesbeth
Abonneren op:
Posts (Atom)
