Een paar straten verderop zijn ze een nieuw dak aan het leggen. Niet alleen het dak, ook de dakgoten en regenpijpen waren aan vernieuwing toe. Dus al het noodzakelijke materiaal komt in de tuin te liggen. Stapels pannen van natuursteen en stapels koper. Tot onze stomme verbazing ligt al dat koper gewoon dag en nacht voor de grijp in de tuin. Er wordt een mooi afdakje van gemaakt, mooie goten, mooie regenpijpen en een mooie schoorsteenbekleding. Ik vraag me af of er hier geen koperdieven wonen. Al helemaal als ik net gehoord heb dat in Nederland de treinen een poosje niet gereden hebben omdat de koperdieven actief waren geweest.
Over schoorstenen gesproken. We hebben vorige week een brief van de schoorsteenveger gekregen. Als we wilden dat de schoorsteen geveegd werd, moesten we het briefje aan het handvat van de deur hangen, de ladder vast opzetten en eventuele afschermingen van de pijp vast verwijderen. Als we ook nog wilden dat het roet opgeruimd werd, moesten we zelf thuis zijn om de schoorsteenveger binnen te laten. Niets nieuws onder de zon dus. Tot we verder keken. Het blijkt dat het schoorsteenvegen hier door de gemeente georganiseerd wordt. Je betaalt voor het schoorsteenvegen via de gemeentelijke heffingen. Eigenlijk wel logisch. Er zijn zoveel houten huizen hier, dat in het belang van preventief optreden voor stadsbranden het slim is wat ze doen. Martijn wist dan ook te vertellen dat hij overal ladders buiten had zien staan op de aangewezen dag. Onze ladder stond niet klaar omdat de huiseigenaar niet gereageerd had op onze vraag of wij hier ook aan mee moesten doen.
Liesbeth
maandag 31 mei 2010
Huttentocht
Afgelopen weekend hebben Romke, Jitske en ik een huttentocht gemaakt. De meeste sneeuw is inmiddels verdwenen. Ook in de riviertjes die we over moesten steken was het water al lager, de enorme vloed van smeltwater van de laatste weken is op z'n retour. Er waren maar twee riviertjes waar het water tot bijna kniehoog kwam. Romke en ik kozen voor schoenen-zonder-sokken om de rivier door te waden, zodat we natte schoenen, maar droge sokken hadden. Jitske ging voor de variant sokken-zonder-schoenen. Dus die had droge schoenen en droge reserve-sokken. Alleen moest ze wel 50 meter op natte sokken door de sneeuw lopen, ook geen pretje :-). Maar aangezien het bijna 20 graden was en de hemel strakblauw was, kon een beetje water en kou de pret niet drukken. Bovendien waren we inmiddels vlak bij de hut.
Onderweg hebben we nog 'gezwommen' in een klein meertje dat niet te diep was. Fijn even afkoelen. Ook kwamen we weer de nodige rendieren tegen, inmiddels blijkbaar weer naar het noorden gebracht. In de herfst gaan ze per vrachtauto en/of schip naar het zuiden, want 's winters is er niet genoeg eten voor ze te vinden op de hoogvlakte rond Tromsø. We hebben in ieder geval twee pasgeboren rendierkalfjes gezien, echte Bambi's, compleet met gewankel op de poten en speels rondhuppelen.
's Avonds bij de hut kwam er een Saam op een sneeuwmobiel langs, die z'n rendierkudde kwam inspecteren. Geen probleem zo'n snowmobiel, al lag er rond de hut bijna geen sneeuw, zo'n ding kachelt ook op de hei gewoon door. We hebben zeker een uur samen thee zitten drinken, terwijl hij af en toe wat vogels aanwees en benoemde (jammer dat Liesbeth er niet bij was), of wees waar hij rendieren zag. Hij wilde graag weten waar en wanneer wij rendieren hadden gezien. Het leven is voor hen een stuk makkelijker geworden door alle modene hulpmiddelen als mobiele telefoon, verrekijker en snowmobiel. Het zag er romantisch uit, zo'n zomeravond met volop licht, warmte en zon, maar 's winters moet het toch niet altijd een pretje zijn in weer, wind en donker...
Zondag was het bewolkt maar wel droog. Prima wandelweer, en doordat het wat minder warm werd, werd ook de sneeuw niet zo papperig.
Martijn
donderdag 27 mei 2010
Midzomernachtzon
Om kwart voor een vannacht was het nog steeds (of al weer) licht, zonnig zelfs op Tromsdaltinden (de berg) en in Tromsdalen (het dal):
Martijn
Martijn
dinsdag 25 mei 2010
17 mei op Antarctica
Op Antarctica hebben we (het Norsk Polarinstitutt) een basis die Troll heet; ook daar werd 17 mei serieus gevierd:
http://www.nrk.no/nett-tv/klipp/636890/
Fantastisch, kom daar in Nederland maar eens om!
Martijn
http://www.nrk.no/nett-tv/klipp/636890/
Fantastisch, kom daar in Nederland maar eens om!
Martijn
maandag 24 mei 2010
Pinksteren
En dan is Pinksteren al weer bijna voorbij. En zoals gebruikelijk bij de Christelijke feestdagen, hadden we er de nodige problemen door.
Jitske wilde nog een boek halen in de bieb om iets te lezen te hebben op weg van en naar de Abelprijsuitreiking, maar helaas de bieb was de hele zaterdag al dicht vanwege Pinksteren.
Ik werd daardoor niet getriggerd, en wilde rustig om vier uur mijn boodschappen gaan doen voor het Pinksterwiekend. Helaas. De supermarkt was om vier uur net dicht gegaan, in plaats van om acht uur 's avonds. Dus dan maar hopen dat we genoeg WCpapier hebben. Melk hebben we zeker niet genoeg, brood moest bijgebakken worden. Fruit hadden we ook niet meer. Gelukkig hadden Bert en Karola genoeg gekookt op zaterdag, zodat we daar ons zondagavondmaal ook nog mee konden doen.
Vanochtend moest Jitske om half elf op het vliegveld zijn. Helaas. De bussen reden als op zondag. Dus ze kon er met het openbaar vervoer om half acht 's ochtends zijn, of twee minuten nadat het vliegtuig vertrokken was. Gelukkig brachten daar de klasgenoten die ook naar Oslo moesten uitkomst. Ze konden met elkaar met een van de vaders naar het vliegveld.
Maar dat was dan ook alles aan ellende. Het was lekker weer. We hebben heerlijk alles gelucht, vier wassen gedraaid, Jitske, Karola en Bert uitgezwaaid, opgeruimd, de tuin geharkt, rommel geraapt en de buurman op bezoek gehad.
Ja, wat dat betreft gaan we duidelijk te vroeg weg. Juist nu iedereen ons begint te groeten, een hand komt geven, een praatje begint te maken, gaan we weer weg. Een jaar was duidelijk te kort om de sociale relaties in de buurt op te bouwen.
Liesbeth
ps. de bollen die ik gepoot had en waar ik bang voor was dat ze bevroren waren, beginnen toch nog boven de grond te komen. Hopenlijk staan ze in bloei voor we vertrekken.
Jitske wilde nog een boek halen in de bieb om iets te lezen te hebben op weg van en naar de Abelprijsuitreiking, maar helaas de bieb was de hele zaterdag al dicht vanwege Pinksteren.
Ik werd daardoor niet getriggerd, en wilde rustig om vier uur mijn boodschappen gaan doen voor het Pinksterwiekend. Helaas. De supermarkt was om vier uur net dicht gegaan, in plaats van om acht uur 's avonds. Dus dan maar hopen dat we genoeg WCpapier hebben. Melk hebben we zeker niet genoeg, brood moest bijgebakken worden. Fruit hadden we ook niet meer. Gelukkig hadden Bert en Karola genoeg gekookt op zaterdag, zodat we daar ons zondagavondmaal ook nog mee konden doen.
Vanochtend moest Jitske om half elf op het vliegveld zijn. Helaas. De bussen reden als op zondag. Dus ze kon er met het openbaar vervoer om half acht 's ochtends zijn, of twee minuten nadat het vliegtuig vertrokken was. Gelukkig brachten daar de klasgenoten die ook naar Oslo moesten uitkomst. Ze konden met elkaar met een van de vaders naar het vliegveld.
Maar dat was dan ook alles aan ellende. Het was lekker weer. We hebben heerlijk alles gelucht, vier wassen gedraaid, Jitske, Karola en Bert uitgezwaaid, opgeruimd, de tuin geharkt, rommel geraapt en de buurman op bezoek gehad.
Ja, wat dat betreft gaan we duidelijk te vroeg weg. Juist nu iedereen ons begint te groeten, een hand komt geven, een praatje begint te maken, gaan we weer weg. Een jaar was duidelijk te kort om de sociale relaties in de buurt op te bouwen.
Liesbeth
ps. de bollen die ik gepoot had en waar ik bang voor was dat ze bevroren waren, beginnen toch nog boven de grond te komen. Hopenlijk staan ze in bloei voor we vertrekken.
zondag 23 mei 2010
Circus
We hebben gisteren twee kaartjes voor circus Merano gekregen. Jitske en Romke wilden graag ernaar toe. Ik ben meegegaan voor de gezelligheid. Het was boven verwachting.
De kwaliteit was beduidend beter dan circus Althoff. De prijzen redelijker, de voorstelling langer. Er waren jongleurs, voetjongleurs, mondjongleurs, draadlopers, acrobatiekstunts, trapezewerkers, paarden en olifanten samen in een act, honden, etc.
Wat erg leuk was, was het deskundige commentaar van mijn dochter op de acts. Ze was verontwaardigd omdat de jongleur beter was dan zij. Het mondjongleren had ze alleen nog maar op youtube gezien. De voetjongleur deed dingen die ze nog nooit gezien had. Oftewel, erg geslaagd.
De draadloper deed me aan Brian denken. Zowel qua figuur, uitstraling, als gedurfdheid. Bruin, stralend witte tanden, brede grijns, jonge en Spaanse uitstraling. Jitske en Romke vonden hetzelfde.
Opgevallen:
- er stonden opvallend veel mannen met hun kinderen in de rij bij de wc's. Ze stonden in de rij van de mannentoilet. De andere mannen bleven netjes wachten als ze met dochters naar binnen gingen.
- de gemeente heeft nog geen een keer de bermen ontdaan van zwerfvuil, voor zover ik heb waargenomen. Wat ik wel gezien heb, is dat individuele bewoners de bermen in de buurt van hun huis van vuil ontdeden.
- al het gravel dat gestrooid was, is weer opgezogen/geveegd. Waarschijnlijk gaat dat hergebruikt worden.
Liesbeth
De kwaliteit was beduidend beter dan circus Althoff. De prijzen redelijker, de voorstelling langer. Er waren jongleurs, voetjongleurs, mondjongleurs, draadlopers, acrobatiekstunts, trapezewerkers, paarden en olifanten samen in een act, honden, etc.
Wat erg leuk was, was het deskundige commentaar van mijn dochter op de acts. Ze was verontwaardigd omdat de jongleur beter was dan zij. Het mondjongleren had ze alleen nog maar op youtube gezien. De voetjongleur deed dingen die ze nog nooit gezien had. Oftewel, erg geslaagd.
De draadloper deed me aan Brian denken. Zowel qua figuur, uitstraling, als gedurfdheid. Bruin, stralend witte tanden, brede grijns, jonge en Spaanse uitstraling. Jitske en Romke vonden hetzelfde.
Opgevallen:
- er stonden opvallend veel mannen met hun kinderen in de rij bij de wc's. Ze stonden in de rij van de mannentoilet. De andere mannen bleven netjes wachten als ze met dochters naar binnen gingen.
- de gemeente heeft nog geen een keer de bermen ontdaan van zwerfvuil, voor zover ik heb waargenomen. Wat ik wel gezien heb, is dat individuele bewoners de bermen in de buurt van hun huis van vuil ontdeden.
- al het gravel dat gestrooid was, is weer opgezogen/geveegd. Waarschijnlijk gaat dat hergebruikt worden.
Liesbeth
zaterdag 22 mei 2010
Voorjaar
Het is duidelijk voorjaar geworden. Alle sneeuw is zo goed als weg in de stad. Op de heuvels tegenover ons huis zijn er nog sneeuwvelden te zien, maaar dat is duidelijk anders dan af en toe een stuk grond. Het was geen duidelijke overgang van hier en daar een al kaal stuk grond tussen de sneeuw door naar hier en daar een sneeuwveldje op de rotsen.
Al dat smeltende water moet natuurlijk ergens naar toe. Bert en Carola die hier nu zijn hebben dat aan den lijve ondervonden. Ze wilden een toer van drie dagen gaan maken, maar kwamen 's middags alweer terug. Er waren te veel stromen die te diep waren en te hard stroomden om door te kunnen gaan. Om het helemaal af te maken, kwam er nog het nodige water van boven op hun af. Gelukkig dat ze toch weer bij ons terecht konden.
Verder staat overal het klein hoefblad te bloeien, komt de paardebloem al op, staan er sleutelbloemen te bloeien, de blaadjes van de vrouwemantel ontvouwen zich. Alle bomen krijgen bladeren, de lijsterbes, de berk, de els. En het heermoes staat in bloei. Het schijnt trouwens dat het eerste klein hoefblad in de krant komt, zoals in Nederland het eerste kievitsei.
En het overtuigendste bewijs voor het voorjaar is Martijns hooikoorts. Die is toch nog begonnen.
Liesbeth
Al dat smeltende water moet natuurlijk ergens naar toe. Bert en Carola die hier nu zijn hebben dat aan den lijve ondervonden. Ze wilden een toer van drie dagen gaan maken, maar kwamen 's middags alweer terug. Er waren te veel stromen die te diep waren en te hard stroomden om door te kunnen gaan. Om het helemaal af te maken, kwam er nog het nodige water van boven op hun af. Gelukkig dat ze toch weer bij ons terecht konden.
Verder staat overal het klein hoefblad te bloeien, komt de paardebloem al op, staan er sleutelbloemen te bloeien, de blaadjes van de vrouwemantel ontvouwen zich. Alle bomen krijgen bladeren, de lijsterbes, de berk, de els. En het heermoes staat in bloei. Het schijnt trouwens dat het eerste klein hoefblad in de krant komt, zoals in Nederland het eerste kievitsei.
En het overtuigendste bewijs voor het voorjaar is Martijns hooikoorts. Die is toch nog begonnen.
Liesbeth
Vlooienmarkt
Vandaag was het vlooienmarkt op Martijns werk. De opbrengst wordt gebruikt om het tropisch regenwoud te behouden. We hebben onze ski's er maar naar toe gebracht. We hadden niet het idee dat we in Nederland vaak zouden langlaufen.
Uiteraard hebben we er nog rondgekeken, koffie gedronken en meegedaan aan de veiling. Romke heeft er een prachtige wekker vandaan gehaald, we hebben een Noors vlaggetje en een kerstboomvoet. Bij de veiling heb ik ingezet op een twee uur durende vogelexcursie en een kijkje in de keuken van een goed restaurant met een maaltijd en kookboek.
Laat ik nu beide zaken de hoogste bieder zijn. Ik ga dus binnenkort vogels kijken bij het Prestvannet. Het kookboek heb ik al meegekregen. Het gaat over arctische recepten. Veel recepten ervan zal ik niet maken, die gaan uit van walvisvlees of zeehond. De recepten met vis lijken me wel de moeite waard of de recepten met geit. Ik zal alleen haast moeten maken met de afspraken voor beide. Per slot zijn we er over vier weken niet meer.
Liesbeth
Uiteraard hebben we er nog rondgekeken, koffie gedronken en meegedaan aan de veiling. Romke heeft er een prachtige wekker vandaan gehaald, we hebben een Noors vlaggetje en een kerstboomvoet. Bij de veiling heb ik ingezet op een twee uur durende vogelexcursie en een kijkje in de keuken van een goed restaurant met een maaltijd en kookboek.
Laat ik nu beide zaken de hoogste bieder zijn. Ik ga dus binnenkort vogels kijken bij het Prestvannet. Het kookboek heb ik al meegekregen. Het gaat over arctische recepten. Veel recepten ervan zal ik niet maken, die gaan uit van walvisvlees of zeehond. De recepten met vis lijken me wel de moeite waard of de recepten met geit. Ik zal alleen haast moeten maken met de afspraken voor beide. Per slot zijn we er over vier weken niet meer.
Liesbeth
donderdag 20 mei 2010
Nog meer 17. mai
Er was nog een opmerkelijke uitspraak in de toespraak. "Vraag niet wat het land voor jou kan betekenen, maar vraag je af wat jij voor jouw land kan betekenen." Dat klonk erg bekend. En na even nadenken realiseerde ik me dat dat ook bij Noorse literatuur aan de orde geweest was. In L van Erlend Loe vroeg de hoofdpersoon zich af wat hij had bijgedragen aan de Noorse samenleving.
Verder is de 17. mai een dag voor de kinderen. Ze mogen net zoveel ijs en worstjes eten als ze willen. Wij hebben onze kinderen dat maar niet verteld en blijkbaar iemand anders ook niet. Ik heb ze er niet over gehoord.
De tweede optocht waar we naar gekeken hebben was de russeoptocht. Die was erg kort. De meeste hadden hun baret niet op, hoewel de 17. de enige dag is waarop ze hem op mogen hebben. Ik heb ook een paar "visitekaartjes" opgeraapt die ze uitdeelden aan wie maar wilde. Uiteraard was ik nieuwsgierig wat ik daarop aan zou treffen. Ze hadden allemaal op de ene kant reklame voor een firma die de russ van outfit voorziet. De andere kant had inderdaad een visitekaartjes-uiterlijk met fake-adres en telefoonnr. een foto en een paar 'wijze' uitspraken.
De derde optocht was de optocht waar we in meegelopen hebben. Martijn werd tot vaandeldrager gebombardeerd voor Kulta, Jitske ging op eenwielfiets en Romke al jonglerend. Voor mij dus de rol van fotograaf. Wat een apart gevoel in de optocht mee te lopen. Rijen dik de mensen aan de kant, vanaf de balkons, vanuit de open ramen op de bovenverdiepingen, iedereen mooi aangekleed, overal vlaggen, een fantastisch goede sfeer. Geen relletjes, geen dronkelappen, geen gedoe. Een waardige, feestelijke, blijde gebeurtenis.
Na de derde optocht was het feest ook afgelopen. Er werden nog drie coupletten van het volkslied gezongen en daarmee was de pret over. En dat was om zes uur, zodat iedereen op tijd thuis kon zijn en de volgende dag weer fris aan het werk kon. Ik heb echt het gevoel dat ik Noorwegen van een van zijn beste kanten gezien heb en ik snap dat Cathrine dat in Nederland gemist heeft.
Liesbeth
Verder is de 17. mai een dag voor de kinderen. Ze mogen net zoveel ijs en worstjes eten als ze willen. Wij hebben onze kinderen dat maar niet verteld en blijkbaar iemand anders ook niet. Ik heb ze er niet over gehoord.
De tweede optocht waar we naar gekeken hebben was de russeoptocht. Die was erg kort. De meeste hadden hun baret niet op, hoewel de 17. de enige dag is waarop ze hem op mogen hebben. Ik heb ook een paar "visitekaartjes" opgeraapt die ze uitdeelden aan wie maar wilde. Uiteraard was ik nieuwsgierig wat ik daarop aan zou treffen. Ze hadden allemaal op de ene kant reklame voor een firma die de russ van outfit voorziet. De andere kant had inderdaad een visitekaartjes-uiterlijk met fake-adres en telefoonnr. een foto en een paar 'wijze' uitspraken.
De derde optocht was de optocht waar we in meegelopen hebben. Martijn werd tot vaandeldrager gebombardeerd voor Kulta, Jitske ging op eenwielfiets en Romke al jonglerend. Voor mij dus de rol van fotograaf. Wat een apart gevoel in de optocht mee te lopen. Rijen dik de mensen aan de kant, vanaf de balkons, vanuit de open ramen op de bovenverdiepingen, iedereen mooi aangekleed, overal vlaggen, een fantastisch goede sfeer. Geen relletjes, geen dronkelappen, geen gedoe. Een waardige, feestelijke, blijde gebeurtenis.
Na de derde optocht was het feest ook afgelopen. Er werden nog drie coupletten van het volkslied gezongen en daarmee was de pret over. En dat was om zes uur, zodat iedereen op tijd thuis kon zijn en de volgende dag weer fris aan het werk kon. Ik heb echt het gevoel dat ik Noorwegen van een van zijn beste kanten gezien heb en ik snap dat Cathrine dat in Nederland gemist heeft.
Liesbeth
Noorse bureaucratie
Vorige week heeft m'n nieuwe werkgever in Nederland het arbeidscontract aangetekend hierheen opgestuurd. Ik kreeg net een afhaalberichtje in de brievenbus en ben het gelijk even gaan halen op het postkantoor.
Daar liep ik leuk aan tegen een stukje bureaucratie. Je moet hier persoonlijk je pakjes en aangetekende brieven afhalen, en je moet jezelf ook legitimeren, begrijpelijk. Dat gaat hier zo ver dat Liesbeth en ik niet het verjaardagskadootje voor Romke, opgestuurd uit Nederland, konden ophalen, dat moest ie zelf doen.
Hier gebruik je altijd je volledige naam, dus inclusief voornaam. Ik heet 'Martijn Bak', en het contract was voor 'Dhr. M. Bak'. Niet hetzelfde. Dus kon het niet voor mij zijn. De mevrouw van het postkantoor vroeg nog net niet hoe ik aan andermans afhaalbericht kwam... Of ik dus even aan wilde tonen dat 'Dhr. M. Bak' hetzelfde is als 'Martijn Bak'. Of anders moest ik maar vragen of ze het even opnieuw op wilden sturen, maar dan naar 'Martijn Bak'. Het koste enige overtuigingskracht, maar uiteindelijk kreeg ik de brief mee, met een bestraffend 'niet meer zo doen hoor, meneer'. Tja, nou vraag ik je...
Daar liep ik leuk aan tegen een stukje bureaucratie. Je moet hier persoonlijk je pakjes en aangetekende brieven afhalen, en je moet jezelf ook legitimeren, begrijpelijk. Dat gaat hier zo ver dat Liesbeth en ik niet het verjaardagskadootje voor Romke, opgestuurd uit Nederland, konden ophalen, dat moest ie zelf doen.
Hier gebruik je altijd je volledige naam, dus inclusief voornaam. Ik heet 'Martijn Bak', en het contract was voor 'Dhr. M. Bak'. Niet hetzelfde. Dus kon het niet voor mij zijn. De mevrouw van het postkantoor vroeg nog net niet hoe ik aan andermans afhaalbericht kwam... Of ik dus even aan wilde tonen dat 'Dhr. M. Bak' hetzelfde is als 'Martijn Bak'. Of anders moest ik maar vragen of ze het even opnieuw op wilden sturen, maar dan naar 'Martijn Bak'. Het koste enige overtuigingskracht, maar uiteindelijk kreeg ik de brief mee, met een bestraffend 'niet meer zo doen hoor, meneer'. Tja, nou vraag ik je...
maandag 17 mei 2010
17. mai
Vandaag is het de dag van de grondwet. Dat wordt hier uitgebreid gevierd. De Noren hebben een lange geschiedenis van onder Denemarken vallen en bij Zweden horen achter zich, dat maakt dat ze zich erg bewust zijn van het feit dat ze nu weer zelfstandig zijn en hun eigen grondwet hebben.
Het officiële programma begint al om 7 uur 's ochtends en eindigt om 18:00. Er zijn drie optochten door de stad. Een die om 11 uur begint voor de scholen, een die om 14:00 begint voor de russ, en een die om half vijf begint voor de verenigingen.
Ons programma begon rond negen uur met het uithangen van de vlag. Eerst goed kijken of er al vlaggen hingen. Ja, er hingen er al zo'n stuk of vier, dus wij konden ook. Daarna hebben we heerlijk op het terras zitten ontbijten, terwijl half Tromsø langs liep naar het centrum. Bijna alle vrouwen waren in klederdracht. De meeste mannen waren in pak, maar een paar in klederdracht. De meeste kinderen, ongeacht of ze jongen of meisje waren, waren in klederdracht. Maar dan wel kinderen tot zo'n jaar of 10. Waren de kinderen ouder, dan waren ze op hun zondags gekleed.
Na het ontbijt hebben wij ons ook maar netjes opgedoft, hebben vlaggetjes opgezocht, en zijn naar beneden gelopen. We kwamen precies op tijd om de schooloptocht langs te zien lopen. Elke school had zijn eigen vlag, per klas kwam er een kleiner bordje om de klas aan te geven. Iedereen liep heerlijk in los verband. Ook de schoolorkesten die meeliepen. Het was een feestelijk en vrolijk gezicht en gevoel. Officieel maar niet stijf. En welgemeend.
Voor de rest stonden er overal kraampjes met balonnen, suikerspin, wafels, worstjes en kebab. Iedereen die elkaar kende, groetten elkaar met 'gratulere med dagen' oftewel, gefeliciteerd met vandaag. Als je thuis was in klederdracht, dan had je misschien een mooi sociogram kunnen maken, van welke groepen meer met elkaar optrokken dan andere. Ik zag alleen dat voornamenlijk de mensen met Saamse klederdracht elkaar groeten, meer dan dat ze anderen groeten. Maar dat kan ook heel goed komen omdat ik die klederdracht het makkelijkst herkende.
De optocht eindigde op het grote plein. Daar werd uiteraard een toespraak gehouden voor de aanwezigen. Die toespraak vond ik heel treffend voor Noorwegen en de Noren. Ik zal mijn best doen om weer te geven wat de belangrijkste punten waren. Het ging o.a. over het feit dat Noorwegen een goed land was om in te wonen. Er was vrijheid, welstand, veiligheid, zorg, een goede opleiding (om dat laatste moesten wij allemaal een beetje lachen). Oftewel, het nationalistische gevoel. Het is ons land en we zijn er trots op. Maar wat me opviel, was dat ze verder gingen. Juist omdat de Noren het goed hebben, vinden ze dat ze het zich niet kunnen veroorloven om de ogen te sluiten voor de rest van de wereld. Ze vinden dat ze de plicht hebben om leed en ellende in de rest van de wereld te verminderen. Ze hebben het recht niet om de ogen te sluiten. Zoals ze zelf zeiden: we kunnen ons buiten de EU houden, maar niet buiten de wereld. Ook was duidelijk waar de politieke speerpunten lagen, zoals het feit dat ze niet alleen aids bestrijden, maar ook tuberculose. De andere speerpunten ben ik vergeten.
Vanmiddag gaan we weer de stad in. Dan lopen we mee in de optocht van de verenigingen. Dat zal toch anders voelen dan langs de kant staan en zwaaien met je vlaggetje.
Liesbeth
Het officiële programma begint al om 7 uur 's ochtends en eindigt om 18:00. Er zijn drie optochten door de stad. Een die om 11 uur begint voor de scholen, een die om 14:00 begint voor de russ, en een die om half vijf begint voor de verenigingen.
Ons programma begon rond negen uur met het uithangen van de vlag. Eerst goed kijken of er al vlaggen hingen. Ja, er hingen er al zo'n stuk of vier, dus wij konden ook. Daarna hebben we heerlijk op het terras zitten ontbijten, terwijl half Tromsø langs liep naar het centrum. Bijna alle vrouwen waren in klederdracht. De meeste mannen waren in pak, maar een paar in klederdracht. De meeste kinderen, ongeacht of ze jongen of meisje waren, waren in klederdracht. Maar dan wel kinderen tot zo'n jaar of 10. Waren de kinderen ouder, dan waren ze op hun zondags gekleed.
Na het ontbijt hebben wij ons ook maar netjes opgedoft, hebben vlaggetjes opgezocht, en zijn naar beneden gelopen. We kwamen precies op tijd om de schooloptocht langs te zien lopen. Elke school had zijn eigen vlag, per klas kwam er een kleiner bordje om de klas aan te geven. Iedereen liep heerlijk in los verband. Ook de schoolorkesten die meeliepen. Het was een feestelijk en vrolijk gezicht en gevoel. Officieel maar niet stijf. En welgemeend.
Voor de rest stonden er overal kraampjes met balonnen, suikerspin, wafels, worstjes en kebab. Iedereen die elkaar kende, groetten elkaar met 'gratulere med dagen' oftewel, gefeliciteerd met vandaag. Als je thuis was in klederdracht, dan had je misschien een mooi sociogram kunnen maken, van welke groepen meer met elkaar optrokken dan andere. Ik zag alleen dat voornamenlijk de mensen met Saamse klederdracht elkaar groeten, meer dan dat ze anderen groeten. Maar dat kan ook heel goed komen omdat ik die klederdracht het makkelijkst herkende.
De optocht eindigde op het grote plein. Daar werd uiteraard een toespraak gehouden voor de aanwezigen. Die toespraak vond ik heel treffend voor Noorwegen en de Noren. Ik zal mijn best doen om weer te geven wat de belangrijkste punten waren. Het ging o.a. over het feit dat Noorwegen een goed land was om in te wonen. Er was vrijheid, welstand, veiligheid, zorg, een goede opleiding (om dat laatste moesten wij allemaal een beetje lachen). Oftewel, het nationalistische gevoel. Het is ons land en we zijn er trots op. Maar wat me opviel, was dat ze verder gingen. Juist omdat de Noren het goed hebben, vinden ze dat ze het zich niet kunnen veroorloven om de ogen te sluiten voor de rest van de wereld. Ze vinden dat ze de plicht hebben om leed en ellende in de rest van de wereld te verminderen. Ze hebben het recht niet om de ogen te sluiten. Zoals ze zelf zeiden: we kunnen ons buiten de EU houden, maar niet buiten de wereld. Ook was duidelijk waar de politieke speerpunten lagen, zoals het feit dat ze niet alleen aids bestrijden, maar ook tuberculose. De andere speerpunten ben ik vergeten.
Vanmiddag gaan we weer de stad in. Dan lopen we mee in de optocht van de verenigingen. Dat zal toch anders voelen dan langs de kant staan en zwaaien met je vlaggetje.
Liesbeth
zondag 16 mei 2010
Astrid en Joost
Beste Astrid en Joost =]
ik wil best wel eens iets op het blog zetten hoor.
dat doe ik dan ook nu,, helemaal speciaal voor jullie =]
Maar ik heb geen flauw idee wat ik zou moeten vertellen,,
*behalve dat het warm is
en dat ik geen zin heb om nog meer tijd binnen aan dit berichtje te besteden.. XP
Veel plezier op 17. Mai!! Norges nasjonaldag
Xx..
ik wil best wel eens iets op het blog zetten hoor.
dat doe ik dan ook nu,, helemaal speciaal voor jullie =]
Maar ik heb geen flauw idee wat ik zou moeten vertellen,,
*behalve dat het warm is
en dat ik geen zin heb om nog meer tijd binnen aan dit berichtje te besteden.. XP
Veel plezier op 17. Mai!! Norges nasjonaldag
Xx..
vrijdag 14 mei 2010
Moederdag
Hoewel moederdag hier in Noorwegen al in februari gevierd wordt, heb ik het afgelopen zondag nog even dunnetjes overgedaan. Het begon al goed met een huis dat helemaal schoongemaakt werd, een ontbijt met croissantjes, zacht gekookt eitje en een stralende zon. Daarna lekker op het terras koffiedrinken. Dat doen we al zo'n twee weken. Hoewel de temperaturen maar zo'n 8 graden zijn, is de kracht van de zon groot en staat er bijna geen wind. Dan is het heerlijk om buiten te zitten.
Later op de middag zijn we met de boot naar Skervøy gegaan. Twee uur heen en drie uur terug. Fijn met het zonnetje op het dek, fris briesje om de oren en een fantastisch uitzicht. En twee vogelsoorten gezien die ik nog even in Frank zijn vogelgids na moet kijken om te zien welke het waren.
Terug in Tromsø was het feest nog niet afgelopen. Er was door Norbert een tafel gereserveerd bij een restaurant. Daar hebben we heerlijk genoten van een prima maaltijd. Dus ook het avondeten was verzorgd en gezellig. Maar het intiemste moment was het ontbijt met mijn kinderen en het mooiste was de boottocht. Maar alles met elkaar was het de meest gedenkwaardige moederdag die ik ooit heb meegemaakt.
Liesbeth
Later op de middag zijn we met de boot naar Skervøy gegaan. Twee uur heen en drie uur terug. Fijn met het zonnetje op het dek, fris briesje om de oren en een fantastisch uitzicht. En twee vogelsoorten gezien die ik nog even in Frank zijn vogelgids na moet kijken om te zien welke het waren.
Terug in Tromsø was het feest nog niet afgelopen. Er was door Norbert een tafel gereserveerd bij een restaurant. Daar hebben we heerlijk genoten van een prima maaltijd. Dus ook het avondeten was verzorgd en gezellig. Maar het intiemste moment was het ontbijt met mijn kinderen en het mooiste was de boottocht. Maar alles met elkaar was het de meest gedenkwaardige moederdag die ik ooit heb meegemaakt.
Liesbeth
VIP-behandeling
Onze gast is net op het vliegtuig gezet. Norbert kwam tien dagen geleden. Om hem ekstra goed te onthalen is Martijn naar Schiphol gegaan als ontvangstcommittee. Hij heeft onderweg al het nodige aan reisgids gespeeld, gezorgd dat de overstap in Oslo gehaald werd, want ze hadden maar een uur.
Hier in huis aangekomen, zijn we op dezelfde voet doorgegaan. Een vrijbrief voor de koelkast, de kaart van de stad, een gespreid bed en een amusementsteam. Het amusement was zowel op natuurgebied: een stuk fietsen, een stuk wandelen, een boottocht. Op die manier is aardig wat van de omgeving gezien en ervaren. Ook op het gebied van lichaamsbeweging was er aardig wat aanbod: fietsen, wandelen op geëgaliseerd terrein, wandelen op geaccidenteerd terrein maar met asfalt, wandelen in de bergen, langlaufen. Op het gebied van kultuur was er uiteraard ook het nodige te beleven: musea, lezingen, films, ... Op het gebied van samenleving hebben we ook nog het nodige gedaan: russ bekeken, bezoek aan school, tv-programma over het schoolsysteem na de hervorming van 1994, de duurte van de alcohol, het feit dat na 18:00 het niet meer te kopen is in de supermarkt, de prijzen, ... En uiteraard ook het sociale aspect werd niet vergeten: samen eten, boottochtje maken, langlaufen, ...
Last but not least: de ontspanning. Heerlijk in de zon op het terras koffie drinken, boekje erbij, niemand die je lastig valt. Naar bed wanneer je wilt, opstaan als je zin hebt.
En dan is het allemaal voorbij. Er moet een vliegtuig gehaald, er moet overgestapt op Oslo. Er zijn wel vijf uren overstaptijd. Je wordt nog net naar het vliegveld gebracht en dan is het allemaal over. Over? Nee, de grootste verrassing staat op het vliegveld te wachten. Je wordt tot Amsterdam toch nog begeleid door een vrouw die al je vragen over zeewater kan beantwoorden, je gezellig bezig houdt bij het overstappen, je lekker met rust laat tijdens het vliegen zodat je toch ook nog kan ontspannen met een tukje.
En morgen komen de volgende gasten.
Liesbeth
Hier in huis aangekomen, zijn we op dezelfde voet doorgegaan. Een vrijbrief voor de koelkast, de kaart van de stad, een gespreid bed en een amusementsteam. Het amusement was zowel op natuurgebied: een stuk fietsen, een stuk wandelen, een boottocht. Op die manier is aardig wat van de omgeving gezien en ervaren. Ook op het gebied van lichaamsbeweging was er aardig wat aanbod: fietsen, wandelen op geëgaliseerd terrein, wandelen op geaccidenteerd terrein maar met asfalt, wandelen in de bergen, langlaufen. Op het gebied van kultuur was er uiteraard ook het nodige te beleven: musea, lezingen, films, ... Op het gebied van samenleving hebben we ook nog het nodige gedaan: russ bekeken, bezoek aan school, tv-programma over het schoolsysteem na de hervorming van 1994, de duurte van de alcohol, het feit dat na 18:00 het niet meer te kopen is in de supermarkt, de prijzen, ... En uiteraard ook het sociale aspect werd niet vergeten: samen eten, boottochtje maken, langlaufen, ...
Last but not least: de ontspanning. Heerlijk in de zon op het terras koffie drinken, boekje erbij, niemand die je lastig valt. Naar bed wanneer je wilt, opstaan als je zin hebt.
En dan is het allemaal voorbij. Er moet een vliegtuig gehaald, er moet overgestapt op Oslo. Er zijn wel vijf uren overstaptijd. Je wordt nog net naar het vliegveld gebracht en dan is het allemaal over. Over? Nee, de grootste verrassing staat op het vliegveld te wachten. Je wordt tot Amsterdam toch nog begeleid door een vrouw die al je vragen over zeewater kan beantwoorden, je gezellig bezig houdt bij het overstappen, je lekker met rust laat tijdens het vliegen zodat je toch ook nog kan ontspannen met een tukje.
En morgen komen de volgende gasten.
Liesbeth
zaterdag 8 mei 2010
Spijkerbanden
De eerste maandag na Pasen moeten in heel Noorwegen alle spijkerbanden van de auto's gehaald zijn.
Heel Noorwegen? Nee, in het uiterste noorden mogen de spijkerbanden tot 1 mei blijven zitten. Norbert, onze loge, heeft gecontroleerd of dat het geval is. Wat blijkt, veel Noren in Tromsø hebben nog steeds hun spijkerbanden onder de auto's. Dat kan ik ook wel begrijpen. Op dit moment sneeuwt het weer en ziet het ernaar uit dat er weer geschoven kan worden.
Opgevallen:
het valt me eigenlijk niet eens meer op als ik een kind languit in een plas zie zitten spelen. Pas toen de vader het kind riep, kreeg ik door dat ik het normaal was gaan vinden. Ik vroeg me af waarom de vader het kind riep. Zou het toch niet in de plas mogen liggen spelen? Nee, het was omdat het kind zijn gewone lage schoenen aanhad in plaats van zijn laarzen. Het kind had al wel zo'n regenpak in de vorm van een ski-pak aan. Dus broek en bovenlijf aan elkaar. Het kon dus absoluut niet nat worden.
Liesbeth
Heel Noorwegen? Nee, in het uiterste noorden mogen de spijkerbanden tot 1 mei blijven zitten. Norbert, onze loge, heeft gecontroleerd of dat het geval is. Wat blijkt, veel Noren in Tromsø hebben nog steeds hun spijkerbanden onder de auto's. Dat kan ik ook wel begrijpen. Op dit moment sneeuwt het weer en ziet het ernaar uit dat er weer geschoven kan worden.
Opgevallen:
het valt me eigenlijk niet eens meer op als ik een kind languit in een plas zie zitten spelen. Pas toen de vader het kind riep, kreeg ik door dat ik het normaal was gaan vinden. Ik vroeg me af waarom de vader het kind riep. Zou het toch niet in de plas mogen liggen spelen? Nee, het was omdat het kind zijn gewone lage schoenen aanhad in plaats van zijn laarzen. Het kind had al wel zo'n regenpak in de vorm van een ski-pak aan. Dus broek en bovenlijf aan elkaar. Het kon dus absoluut niet nat worden.
Liesbeth
Russ
Sinds iets meer dan een week lopen er allemaal mensen in tuinbroeken rond. Die tuinbroeken zijn of rood (studiespesialisering), of blauw (studiespesialisering met ekonomi), of zwart (ingenieur) of groen (agrarisch). De mensen die ze aanhebben zijn jong, zo rond de 18. Oja, natuurlijk het is russtida.
Vanaf 1 mei tot en met 17 mei gaan de leerlingen van de laatste klas videregående zo gekleed. Het is een soort overgangsritueel. Het woord russ zou een afkorting zijn van "cornua depositurus", het afnemen van de hoorns. De russen delen namaakvisitekaartjes uit, met allemaal grappig bedoelde opmerkingen. Omdat die kaartjes natuurlijk door de jeugd verzameld gingen worden en er schuine opmerkingen opstonden, hebben de meeste russen tegenwoordig twee verzamelingen kaartjes bij zich. Een om aan schoolkinderen te geven en een voor volwassenen. Wil je meer weten over russfeiring, dan kan je dat lezen op wikipedia
Opgemerkt: gaan de Noren in de winter alle sneeuw bij elkaar vegen, nu in het voorjaar spreiden ze de sneeuw weer uit over de straat. Het wordt op die manier bezigheidstherapie. Maar het zal wel nuttig zijn om de sneeuw sneller te laten smelten, zodat je in je eigen tuin kunt gaan zitten.
Liesbeth
Vanaf 1 mei tot en met 17 mei gaan de leerlingen van de laatste klas videregående zo gekleed. Het is een soort overgangsritueel. Het woord russ zou een afkorting zijn van "cornua depositurus", het afnemen van de hoorns. De russen delen namaakvisitekaartjes uit, met allemaal grappig bedoelde opmerkingen. Omdat die kaartjes natuurlijk door de jeugd verzameld gingen worden en er schuine opmerkingen opstonden, hebben de meeste russen tegenwoordig twee verzamelingen kaartjes bij zich. Een om aan schoolkinderen te geven en een voor volwassenen. Wil je meer weten over russfeiring, dan kan je dat lezen op wikipedia
Opgemerkt: gaan de Noren in de winter alle sneeuw bij elkaar vegen, nu in het voorjaar spreiden ze de sneeuw weer uit over de straat. Het wordt op die manier bezigheidstherapie. Maar het zal wel nuttig zijn om de sneeuw sneller te laten smelten, zodat je in je eigen tuin kunt gaan zitten.
Liesbeth
vrijdag 7 mei 2010
Aardbeien, poolcirkel en konfirmanten
Hier in het noorden worden de aardbeien ekstra groot omdat ze dag en nacht door kunnen groeien. Blijkbaar is de hoeveelheid zonlicht belangrijker dan de warmte. Ze kunnen wel zo groot worden als tomaten, volgens onze zegsvrouwe.
Verder schijnt iedereen hier te weten dat de poolcirkel niet altijd op dezelfde plaats ligt, zelfs schoolkinderen. Ik had er nog nooit bewust bij stilgestaan. Maar de aarde wiebelt een beetje op haar as, dus dan is het logisch dat de poolcirkels meewiebelen. Maar het is grappig dat dat voor ons een ver van ons bed show is, terwijl de Noren die in dat gebied wonen de gevolgen daadwerkelijk ondervinden. Wel of geen middernachtzon.
Behalve dat dit het seizoen is om konfirmanten te werven, is dit ook het seizoen van de konfirmatiefeesten. Over de konfirmatie hoor je eigenlijk niets. Je hoort over de feesten, hoeveel mensen er komen, of ze klaar zijn met de organisatie, of de jurk/het pak in orde is, of de kadoos al gekocht zijn etc. De een houdt het heel klein met alleen een zus/zwager de ander heeft wel 92 genodigden en gebruikt de aula van de school omdat haar huis te klein is. Het is heel duidelijk dat het echt iets is dat leeft.
Liesbeth
Verder schijnt iedereen hier te weten dat de poolcirkel niet altijd op dezelfde plaats ligt, zelfs schoolkinderen. Ik had er nog nooit bewust bij stilgestaan. Maar de aarde wiebelt een beetje op haar as, dus dan is het logisch dat de poolcirkels meewiebelen. Maar het is grappig dat dat voor ons een ver van ons bed show is, terwijl de Noren die in dat gebied wonen de gevolgen daadwerkelijk ondervinden. Wel of geen middernachtzon.
Behalve dat dit het seizoen is om konfirmanten te werven, is dit ook het seizoen van de konfirmatiefeesten. Over de konfirmatie hoor je eigenlijk niets. Je hoort over de feesten, hoeveel mensen er komen, of ze klaar zijn met de organisatie, of de jurk/het pak in orde is, of de kadoos al gekocht zijn etc. De een houdt het heel klein met alleen een zus/zwager de ander heeft wel 92 genodigden en gebruikt de aula van de school omdat haar huis te klein is. Het is heel duidelijk dat het echt iets is dat leeft.
Liesbeth
zaterdag 1 mei 2010
Koninginnedag
Gisteren hebben we enigszins Koninginnedag gevierd. Jitske heeft oranje tompoezen gebakken. Romke, Jitske en ik hebben die verorberd.
Verder heeft Jitske nog gewinkeld om kleren voor haar bezoek aan de koning bij elkaar te krijgen. Heel toepasselijk om dat op Koninginnedag te doen. Al helemaal als je weet dat de basis een jurk is die we vorig jaar op Koninginnedag op de vrijmarkt voor 10 euro gekocht hebben.
Jitskes vriendinnen hebben de jurk bekeken en goedgekeurd. Nu heeft ze er schoenen met hoge hakken bijgekocht, een panty, een ketting, oorbellen en wat er verder bij zo'n jurk komt kijken.
Liesbeth
Verder heeft Jitske nog gewinkeld om kleren voor haar bezoek aan de koning bij elkaar te krijgen. Heel toepasselijk om dat op Koninginnedag te doen. Al helemaal als je weet dat de basis een jurk is die we vorig jaar op Koninginnedag op de vrijmarkt voor 10 euro gekocht hebben.
Jitskes vriendinnen hebben de jurk bekeken en goedgekeurd. Nu heeft ze er schoenen met hoge hakken bijgekocht, een panty, een ketting, oorbellen en wat er verder bij zo'n jurk komt kijken.
Liesbeth
Dag van de Arbeid
De Dag van de Arbeid wordt in Noorwegen gevierd door alle winkels te sluiten. Gelukkig kwam ik daar op tijd achter en zijn de boodschappen voor het wiekend dan ook al gisteren gedaan. Of er nog op andere manieren iets aan 1 mei gedaan wordt, weet ik niet. Ik heb er niets over gehoord.
Liesbeth
Liesbeth
Abonneren op:
Posts (Atom)
